Het land Hongarije daar gaan we voor, vandaar de vlag van Hongarije

maandag 26 december 2011

Kerstdiner

Iedereen had zichzelf op z´n mooist gemaakt voor het kerstdiner met Opa en Oma en tante Linda en Oom Leon. Daarom even poseren voor de camera.
Daarna naar Opa en Oma toe en aansluitend door naar het restaurant. Het was heel lekker en gezellig. Uiteindelijk werd het bij 12 uur. Maar de kids hielden het goed vol. Rami en Kriszti bleven spontaan bij oma en opa logeren en Márk bij tante Linda.
Regi moest er heel erg om huilen, zij wilde ook uit logeren. Daarom besloten we dat Regi bij papa en mama ging logeren in het grote bed. Dat vond ze een goed idee.
Thuis  viel ze al snel tussen ons in, in slaap en sliep lekker door tot half 10.
Wel ff ontbijten met 4 ipv 7. We vonden het wel een beetje heel rustig!

De hele familie in kerstoutfit (incl lipgloss)

Tante Linda en Márk

Ik wil mijn haar niet los!

Rami en papa, kerstknuffelen

Krisztina en Marjon

Ik kan heeeel goed treinen bouwen, alleen deze is echt moeilijk

Krisztina met tante Linda

Kusssss

Knuffel

zondag 25 december 2011

zaterdag 24 december 2011

Terug naar Hongarije: Nu met z'n 7en!

Op 2 december vlogen wij (lees Martijn, ik en kids) terug naar Hongarije. Ik vond het spannender dan de kinderen. Ik maakte me druk over of ze het wel zouden begrijpen, zouden ze bang zijn, zouden ze Hongarije herkennen en wat zouden ze daarvan vinden. Het spookte allemaal door mijn hoofd.
We hadden vooraf duidelijk verteld dat we naar Hongarije gingen om Nagy Krisztina op te halen. Iedereen in ons gezin was het erover heen dat we haar heel graag in ons gezin wilden opnemen en nu was het zover om haar op te halen.

De kids vonden het vliegveld in Eindhoven, super. Het vliegtuig nog beter en de vlucht te gek. Eenmaal geland in Budapest keken de kinderen hun ogen uit. Papa en Márk gingen samen de huurauto halen en de meiden bleven wachten bij de bagage. Al snel waren ze terug en vertokken we richting het Ramada hotel, waar we in de zomer ook een week hebben gelogeerd.

Márk herkende Budapest en wist te vertellen waar we van de zomer waren geweest. Ik bespeurde alleen maar trots, blijdschap en enthousiasme en geen angst. Gelukkig maar! Langzaam aan kon ik me ook gaan ontspannen.

Aangekomen bij het hotel, trokken we allemaal onze zwemkleding aan. Helaas kwam mama tot de conclusie dat ze Rami haar zwembroek in de tas had gedaan ipv die van mama. Dus heb ik me in maatje 134 gepropt. Lang leve de stretch.
Iedereen heeft zich volop uitgeleefd in het zwemparadijs vol glijbanen.

Na een goede nachtrust en een goed ontbijt, vertrokken we rond 10.00 uur richting Bicske. Daar is het tehuis van Nagy Krisztina.
Bij aankomst werden we warm ontvangen en onze kids herkenden het meteen van de vorige keer en zochten meteen naar de ezel.
Krisztina was in de sportzaal en dus gingen we daar samen met Directeur Dhr Janos naar toe. Hier zagen we onze grote "dochter" weer. Wat een heerlijk weerzien. Onze kinderen waren helemaal blij en uitgelaten.

Na een uitgesprek met de begeleider en directeur, gingen we alle spullen van Krisztina halen. 5 Grote tassen pffff. Alles ging mee in de auto en na veel tranen, knuffels en zwaaien togen we richting vliegveld.

Helaas was het vliegtuig vertraagd, maar uiteindelijk vlogen we terug naar Nederland met z'n 7-en voorgoed!

Nu zijn we al 3 weken thuis en het gaat heel erg goed!

Verder hebben we onze 1e Sinterklaas gevierd
Heeft Márk een bedanktbrief verzonden naar de Sint
Is Kriszti een blije prinses
Is Regi dolgelukkig met haar surprise
En Rami vindt zwarte piet heel lief.

Nu is het alweer bijna kerst, wat vliegt de tijd.
Hieronder wat leuke foto's van ons:
De oma's zwaaien ons uit op Eindhoven airport

Mama en Rami

Papa en Márk

Spannend die vliegtuigen zijn echt groot

Papa is mijn held ik laat hem niet los

Krisztina met vriendinnen

Krisztina en directeur Dhr Janos

Weet je wel hoe koud het is in Hongarije, heb ik geen last van

Lekkerrrrrrrrrrrrrrr

Compleet!

Kijk eens wat ik van Sinterklaas heb: Amika!

Wat zou het zijn....?

Ik ben een prinses