Eniko, we denken erg veel aan je...

Wij willen toch even een berichtje plaatsen over/voor/aan Eniko (Enci) Kalo.
Ter opfrissing, dit was het gastkindje dat afgelopen juli in eerste instantie bij ons zou komen logeren. Zij werd een week voor het afreizen naar Nederland ziek en kon zodoende niet bij ons komen.

Wij hebben, de laatste maanden, geprobeerd zoveel mogelijk op de hoogte te blijven van haar situatie. Gaat het goed, weten ze wat het is, kan ze met kerst alsnog komen samen met Alexandra....

Nou hebben we afgelopen week via de stichting vrienden van Hongarije te horen gekregen dat het helemaal niet goed gaat met Enci. Ze weten nog steeds niet wat het is. Het is dusdanig ernstig dat ze vanaf begin juli in het ziekenhuis ligt, vanaf dat moment aan de zonde-voeding is en voor 95% in coma gehouden wordt, omdat het zelf allemaal niet zo goed gaat.
Ze zijn continue met haar bezig, maar kunnen niet achterhalen wat ze precies heeft....

Toen we het bericht kregen waren we uiteraard erg geschokt. We wisten dat er nog wel enkele probleempjes waren, maar dat het zo slecht ging hadden we niet verwacht.
Omdat het nog niet helemaal goed ging met Enci, hadden wij besloten om elke week een kaartje naar haar te sturen om haar een hart onder de riem te steken. Dat is toch het minste wat we kunnen doen voor haar....

Dat kaartje sturen we dus ook op (tijdens onze vakantie wat vaker dan 1 keer per week). We waren er alleen een beetje bang voor dat ze de post misschien niet of veel te laat zou ontvangen. Wie moet er immers haar dat kaartje geven in het ziekenhuis (op 50 km afstand van haar broertjes en zusjes in het kindertehuis). In tussen weten we dat de kaartjes aankomen....

Nu kregen we dus via de stichting te horen hoe het met Enci gaat. De directeur, die de uitslagen en toestand van Enci had beschreven, wilde ons bedanken voor de kaartjes die we aan Enci sturen. Hij vindt het zo'n mooie gedachten, dat wij aan haar denken, terwijl we haar niet een in levende lijven hebben gezien. Nu komt hij binnenkort, met enkele andere directeuren van kindertehuizen uit Hongarije, naar Nederland. Hij heeft gevraagd of we met hem af willen spreken om met ons nader kennis te maken en de situatie verder uit te leggen.
Dit willen we graag. We zijn erg benieuwd...

Als laatste willen we nogmaals stilstaan bij de onzekere gesteldheid van en rondom Enci.

Enci,
We weten dat je momenteel knokt voor je welzijn en misschien wel voor je leven. Wij hopen dat ze spoedig achterhalen wat er mis is met je en dat ze het dan ook snel op kunnen lossen, zodat je weer vrolijk en vrij in deze wereld kunt rond lopen. Verder zijn we blij om te horen dat je broers en zusjes je geregeld mogen komen opzoeken in het ziekenhuis.
Wij denken erg vaak aan je en wensen je alle sterkte en kracht toe, die je nodig zult hebben....

HEEL VEEL STERKTE EN KRACHT GEWENST!!!