Leren fietsen...

bicycli, bicycli, bicycli......
klonk het al op de eerste dag dat we thuis waren en we een rondgang door het huis deden met z'n zessen.
Márk en Ramóna wilden direct gaan fietsen.
Op dat moment ging dat niet, maar de dagen erna hebben ze kennis gemaakt met de fiets.

In Hongarije was ons verteld dat Márk kon fietsen. Ramóna was nog onduidelijk of ze kon fietsen.
Het is goed geweest dat we erbij waren toen ze de eerste keer op de fiets stapten. Beiden konden voor geen meter fietsen, Márk lag de eerste 2 dagen dat we oefende alleen maar op de grond, als ik z'n fiets niet vasthield en vooruit duwde. Op zo'n moment is trappen, remmen en sturen een moeilijke aangelegenheid.

Ramóna had het principe van fietsen het eerste door. De fiets was dan wel iets te groot voor haar en na het remmen werd er ook steevast een veld met mais ingereden om te kunnen afstappen, maar dat deerde me niet (de betreffende boer van het weiland waarschijnlijk wel). Ik was trots op haar dat ze het zo goed oppikte...

Afgelopen weekend hadden we voor het laatst geoefend met z'n 3-en en hadden beide het principe door, alleen ging het nog niet helemaal soepel.
De laatste dagen op school hebben ze op het schoolplein de fiets-test mogen oefenen. Nu, vanavond, fietsten ze allebei helemaal goed. Márk zwabberde nog wel een klein beetje van links naar rechts en Ramóna, op haar Loekie fietsje (Veel te klein), moet geregeld met haar voetjes naar de grond om dat ze te groot is en daardoor haar knieen tegen het stuur botsen en ze dan even de kluts kwijt is, maar ik vind dat ze nu officieel kunnen fietsen.
En dat vinden de jongere zusjes ook.
Zij stonden vanavond bij toeval boven voor het raam van hun slaapkamer te kijken, voordat ze naar bed gingen en zagen de oudere broer en zus voorbij crossen. Direct werden de 2 nageroepen. "koedzo Márk, koedzo Márk" en "koedzo Ramóna, koedzo Ramóna" (koedzo = goedzo)

Kortom 2 kunnen er fietsen, nog 2 te gaan....