En toen was het alweer voorbij....
Vandaag hebben we Alexandra (Szandi) naar Zwolle gebracht, alwaar ze werd opgehaald door de bus, die haar samen met haar vriendjes en vriendinnetjes terug naar huis zal brengen.
Het was erg leuk en voor ons zeker voor herhaling vatbaar.
Daarom hebben we besloten om haar met kerst wederom uit te nodigen. Dan willen we ook graag Eniko (Enci) uitnodigen.
Verder gaan we begin september op bezoek bij Alexandra. Dan gaan we een kijkje nemen hoe zij woont en leeft.
Nu weer terug naar ons `normale dagelijkse leven`, typte hij in, met enige weemoed in zijn gedachten (snik snik)
Groeten,
Martijn
PS. Vandaag is ons dossier voor de adoptie naar Hongarije afgerond. De notaris heeft zijn goedkeuring gegeven en het bekrachtigd met een handtekening.
Het kan nu verder vertaald worden en opgestuurd worden naar Hongarije.
In mama´s buik kan je niet groeien Maar wel in ons hart Daarom wachten wij geduldig Tot de grote dag
zaterdag 31 juli 2010
dinsdag 27 juli 2010
De laatste week....
De laatste week, van ons gastouderschap voor Alexandra, is gisteren ingegaan.
Tot op heden was het ´erg` leuk.
Naast dat we even, gedwongen, ons leven moeten aanpassen om goed zorg te kunnen dragen voor zo´n lief, klein en onschuldig meisje is het ook gewoon heeeeeel plezierig om iets met haar te ondernemen.
Zo vind ze lopen of fietsen met de `kutyak´ (honden) helemaal het einde. Slapen is ook 1 van haar favoriete bezigheden en een roltrap is niet een nuttig gebruiksvoorwerp in Hongarije, maar een nuttig speelgoed. Dit werd snel duidelijk, nadat we van de week in Eindhoven 4x een roltrap moesten gebruiken om van etage te veranderen.
Verder is Alexandra géén grote eter, maar wel een grote drinker. Alles gaat erin (ranja, fristi, cassis, fanta, water of Chocomel), behalve melk en thee. Ez piszkos! (Dat is vies!)
Als laatste kan ik ook vertellen (verzekeren) dat kinderen van 10 jaar niet altijd even onschuldig zijn. Ga maar eens een spelletje met ze spelen...
Zo hebben wij geregeld met haar een potje gepest (kaartspelletje). ze vindt het geweldig! Alleen mevrouw wint opvallend veel potjes.
Nu blijkt madam een meester(es) te zijn in het steken van kaarten en dan met name in het steken van pestkaarten en als specialiteit de joker (5 pakken). Op een gegeven moment had ze 4 Jokers in haar hand, terwijl er maar 2 jokers in de stok kaarten zitten. Rara hoe kan dit?
Alexandra had elders in huis nog een stok kaarten zien liggen en deze uit de stok gehaald en bewaard tot het volgende kaartspelletje. Dit volgende spelletje was met mij, dus was ik de klos.... En probeer dan maar eens in je beste Hongaars uit te leggen dat dat niet mag volgens de spelregels...... (aan iemand die er van overtuigd is dat die er al in zaten. hahaha!)
Super actie! het had zo een biologische dochter van me kunnen zijn...
Maar nu de laatste week.
We gaan er nog een paar leuke dagen van maken en dan mag ons meiske alweer terug naar Bickske (Hongarije). De tijd is erg snel gegaan.
We hebben gisteren een soort van klein evaluatiegesprekje met haar gehad. Deels via ons zelf en deels via de tolk van de organisatie. Hierin hebben we gepolst hoe ze de vakantie had ervaren en of ze het leuk vindt als we binnenkort (september/oktober) bij haar langskomen in het kindertehuis. Dit leek haar leuk. Wel voegde ze eraan toe, dat ze niet wist of het mocht (van haar tehuis). Wat schattig niet?
Nou dit was weer, na meerdere verzoeken, een update van ons, tot nu toe, zeer geslaagde gastouderschap avontuur.
ciao, (spreek uit sio)
Martijn
PS. Nog even iets over de adoptie. We zijn wederom medisch goed bevonden door de artsen om verder te gaan met de adoptie...
Tot op heden was het ´erg` leuk.
Naast dat we even, gedwongen, ons leven moeten aanpassen om goed zorg te kunnen dragen voor zo´n lief, klein en onschuldig meisje is het ook gewoon heeeeeel plezierig om iets met haar te ondernemen.
Zo vind ze lopen of fietsen met de `kutyak´ (honden) helemaal het einde. Slapen is ook 1 van haar favoriete bezigheden en een roltrap is niet een nuttig gebruiksvoorwerp in Hongarije, maar een nuttig speelgoed. Dit werd snel duidelijk, nadat we van de week in Eindhoven 4x een roltrap moesten gebruiken om van etage te veranderen.
Verder is Alexandra géén grote eter, maar wel een grote drinker. Alles gaat erin (ranja, fristi, cassis, fanta, water of Chocomel), behalve melk en thee. Ez piszkos! (Dat is vies!)
Als laatste kan ik ook vertellen (verzekeren) dat kinderen van 10 jaar niet altijd even onschuldig zijn. Ga maar eens een spelletje met ze spelen...
Zo hebben wij geregeld met haar een potje gepest (kaartspelletje). ze vindt het geweldig! Alleen mevrouw wint opvallend veel potjes.
Nu blijkt madam een meester(es) te zijn in het steken van kaarten en dan met name in het steken van pestkaarten en als specialiteit de joker (5 pakken). Op een gegeven moment had ze 4 Jokers in haar hand, terwijl er maar 2 jokers in de stok kaarten zitten. Rara hoe kan dit?
Alexandra had elders in huis nog een stok kaarten zien liggen en deze uit de stok gehaald en bewaard tot het volgende kaartspelletje. Dit volgende spelletje was met mij, dus was ik de klos.... En probeer dan maar eens in je beste Hongaars uit te leggen dat dat niet mag volgens de spelregels...... (aan iemand die er van overtuigd is dat die er al in zaten. hahaha!)
Super actie! het had zo een biologische dochter van me kunnen zijn...
Maar nu de laatste week.
We gaan er nog een paar leuke dagen van maken en dan mag ons meiske alweer terug naar Bickske (Hongarije). De tijd is erg snel gegaan.
We hebben gisteren een soort van klein evaluatiegesprekje met haar gehad. Deels via ons zelf en deels via de tolk van de organisatie. Hierin hebben we gepolst hoe ze de vakantie had ervaren en of ze het leuk vindt als we binnenkort (september/oktober) bij haar langskomen in het kindertehuis. Dit leek haar leuk. Wel voegde ze eraan toe, dat ze niet wist of het mocht (van haar tehuis). Wat schattig niet?
Nou dit was weer, na meerdere verzoeken, een update van ons, tot nu toe, zeer geslaagde gastouderschap avontuur.
ciao, (spreek uit sio)
Martijn
PS. Nog even iets over de adoptie. We zijn wederom medisch goed bevonden door de artsen om verder te gaan met de adoptie...
vrijdag 16 juli 2010
Alweer een week gastouder
Alexandra is alweer een week bij ons en het gaat echt heel erg goed. Onze Hongaarse woordenschat is uitgebreid met Jo? (= Goed?) 1 t/m 10, Sijo (= Houdoe) regelli (ontbijt) en Jo Reggelt (goedemorgen) We komen dus een heel eind. Alexandra haar Nederlandse woordenschat groeit echter ook. Bv Alexandra slapen nem (= Alexandra niet slapen. Douchen, harten (we spelen vaak potjes pesten), Luna sit, tot siens.
Alexandra huis. (Als ze niet mee wil)
Vandaag wilde ze niet mee boodschappen doen maar thuis tv kijken. Even met Martijn gebeld wat hij daarvan vond en toen besloten het maar te proberen. Ze is tenslotte 10. Goede afspraken gemaakt en ben vertrokken. Martijn ging echter richting huis en toen hij een kwartiertje later thuis kwam zat ze lekker met Luna op schoot tv te kijken.
Alexandra is gek op dieren en op baby's. Op kraambezoek geweest bij Koop en Alexandra (naamgenoot) en baby Friso. Onze Alexandra genoot van flesje geven, luier omdoen en baby in bad stoppen.
Ook bij vrienden met een kindje van 2 en 4 is zij degene die oplet en zorgt dat alles op rolletjes loopt. Het is een zorgzaam meisje, maar met een heel sterke eigen wil.
Het is heerlijk om haar op bezoek te hebben.
zaterdag 10 juli 2010
En dan ben je gastouder....
Vandaag hebben we samen Alexandra opgehaald. Na een reis van bijna 20 uur arriveerde de bus met Hongaarse kinderen en hun begeleiders in Zwolle. Buiten mochten de ervaren gastouders hun vakantiekind opwachten. Dat was een uitbundige begroeting. Binnen zaten de nieuwe gastouders samen met een tolk. Alexandra kwam beduusd binnen terwijl haar 1 jaar jongere zus vrolijk rond keek en enthousiast haar gastouders begroette.
Alexandra werd echter steeds beduuster en wilde weinig van ons of onze tolk weten. Ze kon alleen maar snikken en ik kan je zeggen als gastouder in spé viel ons dat best een beetje zwaar. Je kan haar niet troosten. Spreekt haar taal niet en zij de onze niets. Je voelt je echt een beetje machteloos.
We zijn toch maar met haar in de bus gestapt en met Alexandra tussen ons in gingen we huiswaarts (nog eens 2,5 uur).
Het eerste uur kwam er geen reactie, maar na een uurtje ontdooide ons meisje. Ze keek wat om zich heen en sloeg ons (vreemde, hollandse mensen) gade.
Toen ik haar een papiertje toeschoof met boter, kaas en eieren erop, hapte ze toe. We hebben zeker 10 potjes gespeeld voor de eerste lach voorzichtig doorbrak.
Maar de echte stralende lach verscheen toen we onze hondjes Luna en Gentle ophaalden bij het oppasadres. "Kutya haha!" Herhaalde ze steeds. Dat betekend hondje. Ze is helemaal weg van Luna en vertelt ons en haar hele verhalen in het Hongaars. Erg vertederend. Wij knikken alleen maar en praten in het Nederlands terug.
Thuis hebben we haar kamer laten zien en die beviel. We hebben de tas samen uitgepakt en cadeautjes in ontvangst genomen. Heerlijk Tokaij wijn en Hongaarse chocola.
Alexandra komt helemaal los en speelt met de honden, eet frietjes, helpt Martijn in de tuin en na een lekkere douche valt ze uitgeput in slaap.
Volgens mij komt het helemaal goed.
Alexandra werd echter steeds beduuster en wilde weinig van ons of onze tolk weten. Ze kon alleen maar snikken en ik kan je zeggen als gastouder in spé viel ons dat best een beetje zwaar. Je kan haar niet troosten. Spreekt haar taal niet en zij de onze niets. Je voelt je echt een beetje machteloos.
We zijn toch maar met haar in de bus gestapt en met Alexandra tussen ons in gingen we huiswaarts (nog eens 2,5 uur).
Het eerste uur kwam er geen reactie, maar na een uurtje ontdooide ons meisje. Ze keek wat om zich heen en sloeg ons (vreemde, hollandse mensen) gade.
Toen ik haar een papiertje toeschoof met boter, kaas en eieren erop, hapte ze toe. We hebben zeker 10 potjes gespeeld voor de eerste lach voorzichtig doorbrak.
Maar de echte stralende lach verscheen toen we onze hondjes Luna en Gentle ophaalden bij het oppasadres. "Kutya haha!" Herhaalde ze steeds. Dat betekend hondje. Ze is helemaal weg van Luna en vertelt ons en haar hele verhalen in het Hongaars. Erg vertederend. Wij knikken alleen maar en praten in het Nederlands terug.
Thuis hebben we haar kamer laten zien en die beviel. We hebben de tas samen uitgepakt en cadeautjes in ontvangst genomen. Heerlijk Tokaij wijn en Hongaarse chocola.
Alexandra komt helemaal los en speelt met de honden, eet frietjes, helpt Martijn in de tuin en na een lekkere douche valt ze uitgeput in slaap.
Volgens mij komt het helemaal goed.
dinsdag 6 juli 2010
Alexandra
Deze zaterdag halen we ons gastkindje op in Zwolle. Ja, ja het is toch gelukt. We krijgen een meisje te logeren. Ze heet Alexandra en is 10 jaar oud. Ze woont in een kindertehuis in Bicske. Dit ligt ten noorden van Budapest. Verder hebben we geen informatie over haar omdat het allemaal zo laat toch nog rond is gekomen.
Dus dat wordt voor ons allemaal een verrassing.
NAS NIEUWS
We hebben alle overeenkomsten getekend waarin we overeenkomen te willen adopteren uit Hogarije en dat we os aan de regels zullen houden. Verder hebben we een heleboel taken gekregen over wat we moeten verzamelen. Zoals uittreksels, keuring, motivatiebrief en een verklaring dat we voldoende draagkracht hebben. Dat kost nog wel even tijd, maar we zijn alvast begonnen we hopen het volgende week weer terug te kunnen sturen naar de NAS. Dan kan het vertaald worden en richting Hongarije.
Abonneren op:
Posts (Atom)