Büszkeség! = Trots!
Vandaag zijn we beste een beetje trots op ons zelf....
Oooh zul je wel denken?
Ja, we hebben een aantal behoorlijke zware en grote kasten op de (nieuwe) juiste plaats gezet. En dat ook nog in een rap tempo...
We moeten de kasten opruimen en verplaatsen, omdat morgen onze nieuwe kledingkast komt en dinsdag komt de behanger, om het junglebehang er tegenaan te plakken. Woensdag komt het boomhut-stapel-bed.
Dus de kasten uit de kastenkamer moesten naar hun nieuwe bestemming. Dit is dus gelukt en gezien de kasten in combinatie met onze "passie voor klussen" is dat een nette prestatie....
Na deze week zijn we dus helemaal klaar met klussen. En dat geeft een goed gevoel.....
Tot zover de update.
Groeten,
Marjon en Martijn
Het land Hongarije daar gaan we voor, vandaar de vlag van Hongarije
zondag 31 oktober 2010
donderdag 28 oktober 2010
Welkom
Als ik 's avonds slapen ga
Denk ik er altijd over na
Over hoe het strakjes dan zal zijn
Als jullie eindelijk bij ons zijn
Ergens ver weg hier vandaan
Zullen jullie dan ook slapen gaan
Wie dekt jullie dan lekker toe?
En leest je voor, wat ik graag doe.
Ik wil zo graag weten hoe het met jullie gaat
En wat jullie dromen, wensen, willen
Niet geboren uit mijn buik, maar in mijn hart
Kan ik niet wachten op de dag
Dat jullie bij ons zullen zijn
Weet dat jullie welkom zijn.
zaterdag 23 oktober 2010
Vendég gyerekek = Gastkinderen
Eigenlijk is het heel bijzonder hoe een leven loopt. Doordat sommige verwachtingen niet uitkomen, worden nieuwe wensen gecreëerd en andere paden bewandeld.
Door een vervelende medische periode met veel verdrietige momenten, zijn we nu op een pad gekomen vol leuke verrassingen. Wie had ooit verwacht dat we zoveel van Hongarije zouden gaan houden en lid zouden worden van stichting vrienden Hongarije en dat we ons in zouden gaan zetten voor kindertehuizen en aan zouden melden als gastgezin? Het is allemaal gebeurd en het maakt ons gelukkig!
We hebben inmiddels drie gastdochters Enikö (11), Alexandra (10) en Krisztina (16).
Enikö hebben we nog nooit ontmoet, maar sturen we geregeld kaarten. Ze heeft ruim 3 maanden in coma gelegen. Het gaat nu naar omstandigheden goed met haar. Ze heeft een ontsteking gehad in haar derde hersenkamer. Ze is nu aan het revalideren. Ze moet alles opnieuw leren en het zal nog maanden duren voordat ze weer is hersteld. We hebben goede hoop dat ze komende zomer voor het eerst naar Nederland zal komen of dat wij haar dan kunnen bezoeken in Hongarije.
Alexandra is 3 weken in de zomervakantie van 2010 bij ons te logeren geweest. Hierover valt op onze weblog genoeg te lezen in voorgaande stukken. We hebben haar ook bezocht in Bicske.
Het is een fantastische meid met een sterk karakter. Het is geweldig om haar te kennen.
Krisztina is sinds vorige maand ons 3e gastkind. Zij is nog nooit in Nederland geweest en wil dat heel graag. Ze was eigenlijk te oud om gematcht te worden, maar wij zagen dat juist als een voordeel. Ze heeft de leeftijd van veel van onze medewerkers en we denken haar hierdoor een leuke vakantie te kunnen bieden. Het leuke van een iets oudere gastdochter is dat ze goed overweg kan met internet. Sinds ons eerste mailtje aan haar zo'n 2 weken geleden, mailen we elke dag met elkaar. Wij in het Hongaars en zij in het Nederlands. We maken beiden gebruik van een vertaalsite op internet en het geeft vaak hylarische vertalingen, maar met een beetje creativiteit kun je er wel uithalen, wat er is bedoeld. Een mooie zin is:
Door een vervelende medische periode met veel verdrietige momenten, zijn we nu op een pad gekomen vol leuke verrassingen. Wie had ooit verwacht dat we zoveel van Hongarije zouden gaan houden en lid zouden worden van stichting vrienden Hongarije en dat we ons in zouden gaan zetten voor kindertehuizen en aan zouden melden als gastgezin? Het is allemaal gebeurd en het maakt ons gelukkig!
We hebben inmiddels drie gastdochters Enikö (11), Alexandra (10) en Krisztina (16).
Enikö hebben we nog nooit ontmoet, maar sturen we geregeld kaarten. Ze heeft ruim 3 maanden in coma gelegen. Het gaat nu naar omstandigheden goed met haar. Ze heeft een ontsteking gehad in haar derde hersenkamer. Ze is nu aan het revalideren. Ze moet alles opnieuw leren en het zal nog maanden duren voordat ze weer is hersteld. We hebben goede hoop dat ze komende zomer voor het eerst naar Nederland zal komen of dat wij haar dan kunnen bezoeken in Hongarije.
Alexandra is 3 weken in de zomervakantie van 2010 bij ons te logeren geweest. Hierover valt op onze weblog genoeg te lezen in voorgaande stukken. We hebben haar ook bezocht in Bicske.
Het is een fantastische meid met een sterk karakter. Het is geweldig om haar te kennen.
Krisztina is sinds vorige maand ons 3e gastkind. Zij is nog nooit in Nederland geweest en wil dat heel graag. Ze was eigenlijk te oud om gematcht te worden, maar wij zagen dat juist als een voordeel. Ze heeft de leeftijd van veel van onze medewerkers en we denken haar hierdoor een leuke vakantie te kunnen bieden. Het leuke van een iets oudere gastdochter is dat ze goed overweg kan met internet. Sinds ons eerste mailtje aan haar zo'n 2 weken geleden, mailen we elke dag met elkaar. Wij in het Hongaars en zij in het Nederlands. We maken beiden gebruik van een vertaalsite op internet en het geeft vaak hylarische vertalingen, maar met een beetje creativiteit kun je er wel uithalen, wat er is bedoeld. Een mooie zin is:
"Je mag me alles zachtjes vragen" Of te wel "Je mag me gerust van alles vragen."
Dit soort vrije vertalingen komen veel voor.
Ze heeft ons ook een foto gemaild en ze vertelt volop over wat ze denkt, voelt en beleefd. We verheugen ons dan ook zeer op haar komst, komende kerst.
Zo zie je maar dat de tekst: "Het leven is wat je gebeurd, terwijl je andere plannen maakt", zo waar is.
En gelukkig maar!
vrijdag 22 oktober 2010
donderdag 21 oktober 2010
Kész! A felújítás....
Kész! A felújítás.... = Klaar! met verbouwen....
Deze week zijn de verbouwingen afgerond in ons huis.
Nu kunnen we gaan inrichten.
Op zolder is alles aangelegd. De stroom, draadloos internet, kabel tv, lichtpunten, de bureau's zijn neergezet, de computers staan, de opbergkasten zijn er... Nu alleen nog in- en opruimen. En dat is het minst leuke onderdeel van de mini verbouwing.
Ach ja, het leuke is dat we het gevoel hebben dat we met de adoptie bezig zijn en dat geeft een lekker gevoel...
We houden jullie op de hoogte,
Deze week zijn de verbouwingen afgerond in ons huis.
Nu kunnen we gaan inrichten.
Op zolder is alles aangelegd. De stroom, draadloos internet, kabel tv, lichtpunten, de bureau's zijn neergezet, de computers staan, de opbergkasten zijn er... Nu alleen nog in- en opruimen. En dat is het minst leuke onderdeel van de mini verbouwing.
Ach ja, het leuke is dat we het gevoel hebben dat we met de adoptie bezig zijn en dat geeft een lekker gevoel...
We houden jullie op de hoogte,
zondag 17 oktober 2010
emeletes ágyak vásárolt = stapelbed gekocht!
Dinsdag komen ze de zolder aanpassen. Er komen stopcontacten, kabel en internet. We kunnen dan onze kantoorruimte af gaan maken.
Ons voornemen om niks te kopen voor de kinderkamer tot aan het voorstel is niet gelukt. We hebben via internet een heel gaaf stapelbed gekocht via www.zomerzoen.nl echt een hele leuke site. Ze maken meubels van sloophout. Zie de bijgevoegde van ons bestelde boomhut bed. Volgens mij is dat hardstikke leuk voor kinderen. De luikjes kunnen open en dicht en je kunt er dus behalve in slapen ook heerlijk in spelen.
We hebben ook al behang uit gezocht, maar moeten even bekijken of dat op onze muren kan, aangezien we fijn schuurwerk hebben.
Verder hebben we via Stichting vrienden Hongarije het mailadres gekregen van ons gastkind Kriszti. We hebben haar vrijdag voor het eerst gemaild en sinds die tijd zijn er al zeker 10 mailtjes heen en weer gegaan. Leve de vertaalcomputer van google. Wij mailen in het hongaars en zij in het Nederlands. Echt heel leuk! Ze verheugd zich enorm op haar komst naar Nederland, ik hoop dat we het waar kunnen maken.
Vandaag bij onze vrienden Kevin en Karlijn wezen eten. Was erg gezellig. Zij gaan in juni 2011 trouwen en wij zijn het ceremonieduo. We gingen vandaag het draaiboek doornemen en het wordt echt een hele leuke bruiloft. Ik zie het helemaal goed komen.
Verder een druk weekend gehad, gewerkt, verjaardagsfeest gehad van Martijn z'n moeder, met de honden naar de bossen geweest en dus eten bij vrienden. Zo'n weekend gaat veel te snel.
Ons voornemen om niks te kopen voor de kinderkamer tot aan het voorstel is niet gelukt. We hebben via internet een heel gaaf stapelbed gekocht via www.zomerzoen.nl echt een hele leuke site. Ze maken meubels van sloophout. Zie de bijgevoegde van ons bestelde boomhut bed. Volgens mij is dat hardstikke leuk voor kinderen. De luikjes kunnen open en dicht en je kunt er dus behalve in slapen ook heerlijk in spelen.
Verder hebben we via Stichting vrienden Hongarije het mailadres gekregen van ons gastkind Kriszti. We hebben haar vrijdag voor het eerst gemaild en sinds die tijd zijn er al zeker 10 mailtjes heen en weer gegaan. Leve de vertaalcomputer van google. Wij mailen in het hongaars en zij in het Nederlands. Echt heel leuk! Ze verheugd zich enorm op haar komst naar Nederland, ik hoop dat we het waar kunnen maken.
Vandaag bij onze vrienden Kevin en Karlijn wezen eten. Was erg gezellig. Zij gaan in juni 2011 trouwen en wij zijn het ceremonieduo. We gingen vandaag het draaiboek doornemen en het wordt echt een hele leuke bruiloft. Ik zie het helemaal goed komen.
Verder een druk weekend gehad, gewerkt, verjaardagsfeest gehad van Martijn z'n moeder, met de honden naar de bossen geweest en dus eten bij vrienden. Zo'n weekend gaat veel te snel.
dinsdag 12 oktober 2010
jó hír
jó hír = Leuk nieuws
Zoals de vaste lezers van onze weblog wel weten hebben we twee Hongaarse gastkindjes, Alexandra en Enikö. Alexandra is daadwerkelijk in Nederland geweest bij ons. Enikö hebben we nog nooit ontmoet, dit komt omdat ze te ziek is. We sturen haar wel geregeld post. Na een hele leuke zomervakantie samen met Alexandra, hebben we haar voor de kerst ook weer uitgenodigd. Enikö hebben we ook uitgenodigd, maar we hoorden al snel dat ze daarvoor te ziek is.
Martijn en ik hebben toen overlegd en besloten om dan een ander kind uit te nodigen voor de kerst.
Stichting Vrienden Hongarije heeft daarom naast Alexandra ook een uitnodiging voor Krisztina verzonden naar Hongarije.
Krisztina is al 16 en wordt in december 17 jaar. Dit is dus een ander verhaal, dan een meisje van 10 (Alexandra).
Maar anderzijds is dit ook weer een nieuwe, leuke uitdaging. Daarbij is het voor haar vast ook leuk dat wij ons in een omgeving bevinden met veel leeftijdsgenootjes. In de winkel hebben we ruim 50 medewerkers tussen de 15 en 20 jaar, dus daar zal ze vast contact mee maken.
Nu kregen we net het bericht dat Krisztina heel graag met kerst naar Nederland komt, maar Alexandra wil niet mee. Zij blijft met kerst liever bij haar broertje en zusjes. Ondanks dat we dat begrijpen vinden we het wel heel erg jammer. We hadden er ons stilletjes al erg op verheugd om met onze kleine meid een kerstboom te kopen en kerstinkopen te doen. Ze is ons erg dierbaar, maar we kennen haar achtergrond en hadden dit ook wel een beetje aan zien komen. We hopen dat we met onze post toch iets voor haar kunnen betekenen en dat ze voelt dat we om haar geven.
Dat betekend dus dat alleen Krisztina komt met kerst en dat we eerst weer aan elkaar zullen moeten wennen, maar dat komt vast goed. Krisztina kiest heel bewust voor een bezoek aan Nederland. Ze verwacht er veel van en we hopen dat we haar verwachting waar kunnen maken.
Dat wordt dus kerst met een puber in huis. Ik ben benieuwd naar hoe dat zal zijn, spannend, we hebben er zin in!
Zoals de vaste lezers van onze weblog wel weten hebben we twee Hongaarse gastkindjes, Alexandra en Enikö. Alexandra is daadwerkelijk in Nederland geweest bij ons. Enikö hebben we nog nooit ontmoet, dit komt omdat ze te ziek is. We sturen haar wel geregeld post. Na een hele leuke zomervakantie samen met Alexandra, hebben we haar voor de kerst ook weer uitgenodigd. Enikö hebben we ook uitgenodigd, maar we hoorden al snel dat ze daarvoor te ziek is.
Martijn en ik hebben toen overlegd en besloten om dan een ander kind uit te nodigen voor de kerst.
Stichting Vrienden Hongarije heeft daarom naast Alexandra ook een uitnodiging voor Krisztina verzonden naar Hongarije.
Krisztina is al 16 en wordt in december 17 jaar. Dit is dus een ander verhaal, dan een meisje van 10 (Alexandra).
Maar anderzijds is dit ook weer een nieuwe, leuke uitdaging. Daarbij is het voor haar vast ook leuk dat wij ons in een omgeving bevinden met veel leeftijdsgenootjes. In de winkel hebben we ruim 50 medewerkers tussen de 15 en 20 jaar, dus daar zal ze vast contact mee maken.
Nu kregen we net het bericht dat Krisztina heel graag met kerst naar Nederland komt, maar Alexandra wil niet mee. Zij blijft met kerst liever bij haar broertje en zusjes. Ondanks dat we dat begrijpen vinden we het wel heel erg jammer. We hadden er ons stilletjes al erg op verheugd om met onze kleine meid een kerstboom te kopen en kerstinkopen te doen. Ze is ons erg dierbaar, maar we kennen haar achtergrond en hadden dit ook wel een beetje aan zien komen. We hopen dat we met onze post toch iets voor haar kunnen betekenen en dat ze voelt dat we om haar geven.
Dat betekend dus dat alleen Krisztina komt met kerst en dat we eerst weer aan elkaar zullen moeten wennen, maar dat komt vast goed. Krisztina kiest heel bewust voor een bezoek aan Nederland. Ze verwacht er veel van en we hopen dat we haar verwachting waar kunnen maken.
Dat wordt dus kerst met een puber in huis. Ik ben benieuwd naar hoe dat zal zijn, spannend, we hebben er zin in!
maandag 11 oktober 2010
ÚJ! A felmérés
ÚJ! A felmérés = Nieuw! de enquete
We zijn gisteren weer even bezig geweest met onze weblog.
We wilden graag iets interactiefs op deze weblog hebben.
En dat hebben we gevonden (naast de reactie).
De enquete!
Iedere week willen we een (actuele) enquete op de weblog zetten.
We zouden het erg leuk vinden als jullie die enquete beantwoorden.
De enquete staat aan de rechterkant van de pagina, iets onder de Hongaarse vlag en naast het laatst geproduceerde stukje tekst.
We hopen dat jullie (actief) mee willen doen met de enquete...
Groeten,
Martijn
We zijn gisteren weer even bezig geweest met onze weblog.
We wilden graag iets interactiefs op deze weblog hebben.
En dat hebben we gevonden (naast de reactie).
De enquete!
Iedere week willen we een (actuele) enquete op de weblog zetten.
We zouden het erg leuk vinden als jullie die enquete beantwoorden.
De enquete staat aan de rechterkant van de pagina, iets onder de Hongaarse vlag en naast het laatst geproduceerde stukje tekst.
We hopen dat jullie (actief) mee willen doen met de enquete...
Groeten,
Martijn
zondag 10 oktober 2010
szoba átalakít
szoba átalakít = kamers verbouwen
Zoals reeds eerder vermeld gaan we ons huis kinder klaarmaken. We zijn er
vandaag (zondag) mee begonnen.
We moesten wel beginnen, want dinsdag komt de electricien om de zolder helemaal werk-en speelkamer klaar te maken. Dit hield in dat we onze computers en bureaus naar de zolder moesten gaan verplaatsen en op de juiste plaats neerzetten, zodat de electriciteit, internet en tv aansluitingen direct goed en efficient aangelegd kunnen worden.
Dit houdt ook in dat de eerste beoogde kinderkamer helemaal leeg is gehaald. We hebben hem direct gepoetst en "opgeknapt". Die is dus klaar om ingericht te worden. Dit gaan we overigens pas doen, nadat we een voorstel hebben gekregen.
Je kunt de kamers al wel gaan inrichten, maar als je niet weet wat de leeftijd en geslacht is, van de kinderen die komen gaan, dan kun je met de inrichting flink de plank misslaan. Richt je het nu bijvoorbeeld roze in en je krijgt dadelijk een voorstel voor 2, 3 of 4 jongens, dan is dat toch enigzins vreemd. Of blauw en het worden alleen maar meisjes. Kan ook anders denken wij...
Vandaar dat we wachten met de inrichting tot het voorstel en dan komen de meubels. we weten al wel hoe en wat we willen. Zowel voor jongens als voor meisjes. Ook al zou het nog jaren duren voordat we een voorstel krijgen, we zorgen wel dat we op de hoogte blijven van de nieuwe trends, ideeën en mogelijkheden voor het inrichten van kinderkamers. Al zou het zomaar kunnen zijn dat we langzaam aan wel gaan beginnen met inrichten. Marjon heeft een paar erg leuke, neutrale kinderbedjes gezien. Die voor zowel jongens als meisjes kunnen. Dus als ik eerlijk ben en dit stukje terug gelezen heb, weet ik eigenlijk zeker dat we binnenkort de meubels ook al in huis zullen hebben....
Komende week zal onze garderobe kast waarschijnlijk arriveren en kunnen we het volgende weekend de rest verder afmaken en is alles klaar om tot inrichting over te gaan. En kan het voorstel wat ons betreft niet snel genoeg komen.....
We houden jullie op de hoogte.
Groeten,
Martijn en Marjon
Zoals reeds eerder vermeld gaan we ons huis kinder klaarmaken. We zijn er
vandaag (zondag) mee begonnen.
We moesten wel beginnen, want dinsdag komt de electricien om de zolder helemaal werk-en speelkamer klaar te maken. Dit hield in dat we onze computers en bureaus naar de zolder moesten gaan verplaatsen en op de juiste plaats neerzetten, zodat de electriciteit, internet en tv aansluitingen direct goed en efficient aangelegd kunnen worden.
Dit houdt ook in dat de eerste beoogde kinderkamer helemaal leeg is gehaald. We hebben hem direct gepoetst en "opgeknapt". Die is dus klaar om ingericht te worden. Dit gaan we overigens pas doen, nadat we een voorstel hebben gekregen.
Je kunt de kamers al wel gaan inrichten, maar als je niet weet wat de leeftijd en geslacht is, van de kinderen die komen gaan, dan kun je met de inrichting flink de plank misslaan. Richt je het nu bijvoorbeeld roze in en je krijgt dadelijk een voorstel voor 2, 3 of 4 jongens, dan is dat toch enigzins vreemd. Of blauw en het worden alleen maar meisjes. Kan ook anders denken wij...
Vandaar dat we wachten met de inrichting tot het voorstel en dan komen de meubels. we weten al wel hoe en wat we willen. Zowel voor jongens als voor meisjes. Ook al zou het nog jaren duren voordat we een voorstel krijgen, we zorgen wel dat we op de hoogte blijven van de nieuwe trends, ideeën en mogelijkheden voor het inrichten van kinderkamers. Al zou het zomaar kunnen zijn dat we langzaam aan wel gaan beginnen met inrichten. Marjon heeft een paar erg leuke, neutrale kinderbedjes gezien. Die voor zowel jongens als meisjes kunnen. Dus als ik eerlijk ben en dit stukje terug gelezen heb, weet ik eigenlijk zeker dat we binnenkort de meubels ook al in huis zullen hebben....
Komende week zal onze garderobe kast waarschijnlijk arriveren en kunnen we het volgende weekend de rest verder afmaken en is alles klaar om tot inrichting over te gaan. En kan het voorstel wat ons betreft niet snel genoeg komen.....
We houden jullie op de hoogte.
Groeten,
Martijn en Marjon
zaterdag 9 oktober 2010
séta a kutyákkal
"Wandelen met de honden"
Vandaag is het eigenlijk veel te mooi weer om te werken. Het is half tien als ik met Luna en Gentle door de bossen wandel. De zon schijnt al lekker en op de hei ligt een zilveren waas van spinrag.
De frisse herfstlucht ruikt heerlijk, dit is echt genieten.
Luna en Gentle zijn ook helemaal in hun element. Ze rennen rond, rollen door de hei en graven kuilen in het zand. Luna komt continue met stokken aangerend, die ik dan weg moet gooien. Zij haalt ze dan op en brengt ze terug, maar net als ik de stok wil pakken neemt ze alweer de benen.
Ik kan zo wel uren lopen en genieten van de zon en de meiden, maar ik heb maar een half uurtje, want Luna moet sporten. Ik en Luna zijn vorig jaar begonnen met behendigheid. We hebben sinds juni vorig jaar, door de zomerstop en daarna onze vakantie, niet meer geoefend, dus ik ben benieuwd.
Gentle gaat altijd mee als publiek. Die is niet zo van het springen en kruipen door tunnels.
Omdat we al zo'n tijd niet hebben getraind, moeten wij eerst apart van de groep oefenen. Gelukkig blijkt Luna alles goed te hebben onthouden en al snel mogen we aansluiten bij de groep. Luna neemt de hindernissen zonder moeite. Ze klimt over de 2 meter hoge schutting, rent door de tunnels, slalomt om de paaltjes, maar bij de wip gaat het niet helemaal goed. Luna rent enthousiast de wip op en volgens mij is ze vergeten dat ie wipt. De wip kantelt zo snel dat Luna op haar gat valt. Het ziet er heel grappig uit. Gelukkig is ze er niet heel erg van geschrokken en neemt ze de wip daarna iets rustiger en gaat het helemaal goed.
Ik ben super trots op mijn oudste "dochter hondje". Ze is inmiddels al zeven. Ik kan de dag nog herinneren dat we haar ophaalden uit het nest. En we hebben inmiddels al zoveel met haar meegemaakt. Ze hoort er echt helemaal bij, net als Gentle en Puck natuurlijk.
Voor alle hondenbezitters ik kan behendigheid aan iedereen aanraden. Het versterkt de band tussen baas en hond, het is voor allebei genieten en je bent meteen lekker aan het sporten. Kortom een ideale bezigheid.
Na een ochtend genieten van mijn meiden en de buitenlucht, moet ik nu toch aan het werk. Gezellig met alle medewerkers de zaterdagdrukte wegwerken. Wat dat betreft is het de leukste dag om te werken. De meeste klanten zijn dan extra vrolijk, omdat het weekend is.
Ons werk is heel afwisselend en we hebben een leuk team, maar na 6 dagen werken deze week verheug ik me ook wel op mijn vrije zondag!
We gaan morgen de "kinderkamers" verder uitruimen en de zolderkamer inrichten. Dus genoeg te doen.
Vandaag is het eigenlijk veel te mooi weer om te werken. Het is half tien als ik met Luna en Gentle door de bossen wandel. De zon schijnt al lekker en op de hei ligt een zilveren waas van spinrag.
De frisse herfstlucht ruikt heerlijk, dit is echt genieten.
Luna en Gentle zijn ook helemaal in hun element. Ze rennen rond, rollen door de hei en graven kuilen in het zand. Luna komt continue met stokken aangerend, die ik dan weg moet gooien. Zij haalt ze dan op en brengt ze terug, maar net als ik de stok wil pakken neemt ze alweer de benen.
Ik kan zo wel uren lopen en genieten van de zon en de meiden, maar ik heb maar een half uurtje, want Luna moet sporten. Ik en Luna zijn vorig jaar begonnen met behendigheid. We hebben sinds juni vorig jaar, door de zomerstop en daarna onze vakantie, niet meer geoefend, dus ik ben benieuwd.
Gentle gaat altijd mee als publiek. Die is niet zo van het springen en kruipen door tunnels.
Omdat we al zo'n tijd niet hebben getraind, moeten wij eerst apart van de groep oefenen. Gelukkig blijkt Luna alles goed te hebben onthouden en al snel mogen we aansluiten bij de groep. Luna neemt de hindernissen zonder moeite. Ze klimt over de 2 meter hoge schutting, rent door de tunnels, slalomt om de paaltjes, maar bij de wip gaat het niet helemaal goed. Luna rent enthousiast de wip op en volgens mij is ze vergeten dat ie wipt. De wip kantelt zo snel dat Luna op haar gat valt. Het ziet er heel grappig uit. Gelukkig is ze er niet heel erg van geschrokken en neemt ze de wip daarna iets rustiger en gaat het helemaal goed.
Ik ben super trots op mijn oudste "dochter hondje". Ze is inmiddels al zeven. Ik kan de dag nog herinneren dat we haar ophaalden uit het nest. En we hebben inmiddels al zoveel met haar meegemaakt. Ze hoort er echt helemaal bij, net als Gentle en Puck natuurlijk.
Voor alle hondenbezitters ik kan behendigheid aan iedereen aanraden. Het versterkt de band tussen baas en hond, het is voor allebei genieten en je bent meteen lekker aan het sporten. Kortom een ideale bezigheid.
Na een ochtend genieten van mijn meiden en de buitenlucht, moet ik nu toch aan het werk. Gezellig met alle medewerkers de zaterdagdrukte wegwerken. Wat dat betreft is het de leukste dag om te werken. De meeste klanten zijn dan extra vrolijk, omdat het weekend is.
Ons werk is heel afwisselend en we hebben een leuk team, maar na 6 dagen werken deze week verheug ik me ook wel op mijn vrije zondag!
We gaan morgen de "kinderkamers" verder uitruimen en de zolderkamer inrichten. Dus genoeg te doen.
woensdag 6 oktober 2010
Katasztrófa Magyarországon
Ramp in Hongarije!
Gisteravond laat zagen we op tv de beelden van een vreselijke ramp die zich heeft voltrokken in ons zo geliefde Hongarije. Martijn en ik zaten verslagen voor de tv.
Bij een aluminiumfabriek in het westen van Hongarije, zo'n 160 km van Budapest is een gifresservoir opengescheurd en duizenden liters giftig slib is het land in gestroomd. Dit slib is een residu van de productie van aluminium. Het bevat zware metalen en bijt. Mensen die ermee in aanraking zijn gekomen zitten onder de brandwonden. Al 3 provincies zijn bedekt onder 1 a 2 meter slib.
In Hongarije is de noodtoestand uitgeroepen. Ik besef nu al dat dit catastrofale gevolgen heeft voor het land. De grond in een groot deel van het land is nu ernstig vervuild en de oogst voor dit jaar, maar ook voor de volgende jaren is vernietigd. Het toerisme zal voorlopig uitblijven en de rivieren drijgen ernstig vervuild te raken.
Ik ben boos op de fabriek en op de europese unie. Jaren geleden is al eens gezegd dat er een oplossing moest worden gevonden voor het reservoir, maar de fabriek achtte dat niet nodig. De europese unie had de regelgeving beter moeten doorvoeren.
Onze eerste angst was dat onze gastkinderen getroffen zouden zijn door de ramp. Gelukkig is dit (nog) niet het geval. Enikö woont in het oosten van Hongarije en Alexandra in het noord-westen, maar Bicske ligt niet in de getroffen provincies.
Wel heerst de angst dat onze eigen kinderen misschien wel betrokken zijn bij deze ramp. Hoe is dit mogelijk. Maar of dat nu wel of niet zo is. We bidden voor alle mensen die getroffen zijn en wensen hun kracht toe. We gaan kijken of we ergens hulp bij kunnen bieden en hopen heel hard dat het slib niet als bij de ramp in Tjernobyl voor jarenlange problemen gaat zorgen. Want de onze grootste angst zijn de gevolgen van deze ramp voor de toekomst van Hongarije.
Gisteravond laat zagen we op tv de beelden van een vreselijke ramp die zich heeft voltrokken in ons zo geliefde Hongarije. Martijn en ik zaten verslagen voor de tv.
Bij een aluminiumfabriek in het westen van Hongarije, zo'n 160 km van Budapest is een gifresservoir opengescheurd en duizenden liters giftig slib is het land in gestroomd. Dit slib is een residu van de productie van aluminium. Het bevat zware metalen en bijt. Mensen die ermee in aanraking zijn gekomen zitten onder de brandwonden. Al 3 provincies zijn bedekt onder 1 a 2 meter slib.
In Hongarije is de noodtoestand uitgeroepen. Ik besef nu al dat dit catastrofale gevolgen heeft voor het land. De grond in een groot deel van het land is nu ernstig vervuild en de oogst voor dit jaar, maar ook voor de volgende jaren is vernietigd. Het toerisme zal voorlopig uitblijven en de rivieren drijgen ernstig vervuild te raken.
Ik ben boos op de fabriek en op de europese unie. Jaren geleden is al eens gezegd dat er een oplossing moest worden gevonden voor het reservoir, maar de fabriek achtte dat niet nodig. De europese unie had de regelgeving beter moeten doorvoeren.
Onze eerste angst was dat onze gastkinderen getroffen zouden zijn door de ramp. Gelukkig is dit (nog) niet het geval. Enikö woont in het oosten van Hongarije en Alexandra in het noord-westen, maar Bicske ligt niet in de getroffen provincies.
Wel heerst de angst dat onze eigen kinderen misschien wel betrokken zijn bij deze ramp. Hoe is dit mogelijk. Maar of dat nu wel of niet zo is. We bidden voor alle mensen die getroffen zijn en wensen hun kracht toe. We gaan kijken of we ergens hulp bij kunnen bieden en hopen heel hard dat het slib niet als bij de ramp in Tjernobyl voor jarenlange problemen gaat zorgen. Want de onze grootste angst zijn de gevolgen van deze ramp voor de toekomst van Hongarije.
dinsdag 5 oktober 2010
fájlt a rendeltetési helyen...
fájlt a rendeltetési helyen = dossier op plaats van bestemming
Toen we in Hongarije waren hadden we van de Nederlandse Adoptie Stichting (NAS), al gehoord dat ons dossier onderweg was naar Hongarije. Vandaag hoorden we dat ons dossier die week meteen is aangeboden aan de Centrale Autoriteiten in Hongarije, door Marti.
Marti werkt voor de NAS en is zelf Hongaars hierdoor ze heeft goede contacten in Hongarije en spreekt ze vloeiend de taal. Dit weten we niet alleen via de NAS, maar ook van andere adoptiefouders, die al in Hongarije zijn geweest om hun kindjes te halen. Zij begeleidt namelijk de Nederlandse adoptiefouders, tijdens hun verblijf in Hongarije.
Volgens alle ouders die we hebben gesproken is Marti een heel lieve vrouw en heel goed in haar werk. Ze is de steun en toeverlaat van de adoptiefouders in Hongarije. We zijn heel erg benieuwd en verheugen ons natuurlijk op een ontmoeting.
Zij kan ons immers nog meer informatie geven over Hongarije en de procedure.
Het zou ons weer een stapje dichter bij onze droom brengen, een voorstel!
We tellen af. We hopen dat we binnen 1,5 jaar (liever nog eerder natuurlijk) toch wel het goede nieuws krijgen, dat ze een match hebben voor ons. Want de kinderen zijn zo welkom!
Verder geen nieuws van adoptiegrond. We zijn druk aan het werk. De pepernoten liggen alweer in de winkel en dat betekent dat de Sint en Kerst drukte eraan gaat komen. We hebben dadelijk alweer de kerstbeurs en dat betekent flink proeven van alle lekkernijen voor de komende feestdagen.
We wachten ook op berichten van Stichting Vrienden Hongarije over onze gastkinderen. De uitnodigingen voor onze kids zijn deze week naar Hongarije gegaan en we horen volgende maand of we extra eters hebben met de kerst ;-)
Een ander leuk nieuwtje dat we vandaag hoorden is dat Martijn's nichtje, Lieke, zwanger is van haar eerste kindje. Dat zijn leuke berichten want het aantal neefjes, nichtjes, vriendjes en vriendinnetjes groeit enorm snel om ons heen en dat is uiteraard ook leuk voor onze toekomstige kids...
Tot zover onze update.
Groeten,
Marjon en Martijn
Toen we in Hongarije waren hadden we van de Nederlandse Adoptie Stichting (NAS), al gehoord dat ons dossier onderweg was naar Hongarije. Vandaag hoorden we dat ons dossier die week meteen is aangeboden aan de Centrale Autoriteiten in Hongarije, door Marti.
Marti werkt voor de NAS en is zelf Hongaars hierdoor ze heeft goede contacten in Hongarije en spreekt ze vloeiend de taal. Dit weten we niet alleen via de NAS, maar ook van andere adoptiefouders, die al in Hongarije zijn geweest om hun kindjes te halen. Zij begeleidt namelijk de Nederlandse adoptiefouders, tijdens hun verblijf in Hongarije.
Volgens alle ouders die we hebben gesproken is Marti een heel lieve vrouw en heel goed in haar werk. Ze is de steun en toeverlaat van de adoptiefouders in Hongarije. We zijn heel erg benieuwd en verheugen ons natuurlijk op een ontmoeting.
Zij kan ons immers nog meer informatie geven over Hongarije en de procedure.
Het zou ons weer een stapje dichter bij onze droom brengen, een voorstel!
We tellen af. We hopen dat we binnen 1,5 jaar (liever nog eerder natuurlijk) toch wel het goede nieuws krijgen, dat ze een match hebben voor ons. Want de kinderen zijn zo welkom!
Verder geen nieuws van adoptiegrond. We zijn druk aan het werk. De pepernoten liggen alweer in de winkel en dat betekent dat de Sint en Kerst drukte eraan gaat komen. We hebben dadelijk alweer de kerstbeurs en dat betekent flink proeven van alle lekkernijen voor de komende feestdagen.
We wachten ook op berichten van Stichting Vrienden Hongarije over onze gastkinderen. De uitnodigingen voor onze kids zijn deze week naar Hongarije gegaan en we horen volgende maand of we extra eters hebben met de kerst ;-)
Een ander leuk nieuwtje dat we vandaag hoorden is dat Martijn's nichtje, Lieke, zwanger is van haar eerste kindje. Dat zijn leuke berichten want het aantal neefjes, nichtjes, vriendjes en vriendinnetjes groeit enorm snel om ons heen en dat is uiteraard ook leuk voor onze toekomstige kids...
Tot zover onze update.
Groeten,
Marjon en Martijn
zaterdag 2 oktober 2010
köszönöm!
(köszönöm = Bedankt!)
Via deze weg willen we iedereen bedanken voor de leuke, lieve, spontane reacties die we van jullie krijgen over onze weblog.
We (eigenlijk Marjon) zijn met deze weblog begonnen omdat we eigenlijk zo af en toe iets van ons af wilden schrijven, en om later als een soort van logboek op terug te kunnen kijken. (je vergeet toch vaak dingen en zo blijft alles/veel mooi bewaard)
Dat er enkele familieleden, vrienden, kennissen, bekende en onbekende (het is/ blijft een open medium) zijn, die het zouden gaan volgen, hadden we ook wel verwacht, maar dat het zo goed bij gehouden zou gaan worden hadden we niet verwacht. Zelfs klanten (?) die ons aanspreken.
We vinden het dan ook erg leuk dat we zoveel leuke (mondelinge, telefonische, mail) reacties krijgen. De reacties lopen zeer uiteen van, "Wat leuk dat jullie gaan adopteren" tot "Hoe komen jullie erbij om te gaan adopteren" tot "Weten jullie al hoe jullie kindjes eruit zien of hoe ze gaan heten?"
De vragen zijn dus zeer divers, maar elke keer weer erg leuk. Marjon en ik vinden het leuk om erover te praten, dus schroom niet en stel gerust je vraag of doe je mededeling als je daar behoefte aan hebt....
We weten dat reageren op deze weblog niet makkelijk is en wat tijd vergt (net als jezelf aanmelden), maar wij zeggen altijd, "De volhouder wint" (haha)
Nogmaals iedereen bedankt voor de leuke reacties en blijf ons maar bestoken met vragen en opmerkingen. Jullie reacties maakt het wachten ook een stuk makkeliijker.
Bedankt daarvoor!
Groeten en tot de volgende update,
Martijn
Via deze weg willen we iedereen bedanken voor de leuke, lieve, spontane reacties die we van jullie krijgen over onze weblog.
We (eigenlijk Marjon) zijn met deze weblog begonnen omdat we eigenlijk zo af en toe iets van ons af wilden schrijven, en om later als een soort van logboek op terug te kunnen kijken. (je vergeet toch vaak dingen en zo blijft alles/veel mooi bewaard)
Dat er enkele familieleden, vrienden, kennissen, bekende en onbekende (het is/ blijft een open medium) zijn, die het zouden gaan volgen, hadden we ook wel verwacht, maar dat het zo goed bij gehouden zou gaan worden hadden we niet verwacht. Zelfs klanten (?) die ons aanspreken.
We vinden het dan ook erg leuk dat we zoveel leuke (mondelinge, telefonische, mail) reacties krijgen. De reacties lopen zeer uiteen van, "Wat leuk dat jullie gaan adopteren" tot "Hoe komen jullie erbij om te gaan adopteren" tot "Weten jullie al hoe jullie kindjes eruit zien of hoe ze gaan heten?"
De vragen zijn dus zeer divers, maar elke keer weer erg leuk. Marjon en ik vinden het leuk om erover te praten, dus schroom niet en stel gerust je vraag of doe je mededeling als je daar behoefte aan hebt....
We weten dat reageren op deze weblog niet makkelijk is en wat tijd vergt (net als jezelf aanmelden), maar wij zeggen altijd, "De volhouder wint" (haha)
Nogmaals iedereen bedankt voor de leuke reacties en blijf ons maar bestoken met vragen en opmerkingen. Jullie reacties maakt het wachten ook een stuk makkeliijker.
Bedankt daarvoor!
Groeten en tot de volgende update,
Martijn
Abonneren op:
Posts (Atom)