"Wij Weten dat hier ver vandaan
Jullie kijken naar dezelfde maan"
Gisteren kwam dit zomaar in me op toen Martijn en ik naar de sterren keken. Later bedacht ik me dat, de zin kijkend naar dezelfde maan me zo bekend voor kwam. Na even googlen bleek die zin inderdaad van een liedje te zijn en wel van Nick en Simon. Het gaat ook over twee geliefden die heel ver van elkaar zijn. Wel in een iets andere context, maar een groot deel ervan is wel toepasbaar op het hele adoptieproces. Daarom zet ik de tekst hier.
Want ik vind het mooi en passend.
Nu ziet zij een ster.
En die wijst haar de weg.
's avonds voor het slapen gaan.
Kijkt zij naar dezelfde maan.
Want al ben ik zo ver weg.
Geeft het troost als ik zeg.
Ik ben dicht bij je.
Zo dicht bij je.
Neem me mee in je hart.
Zo wordt mijn pijn halve smart.
Ik lijk dicht bij je.
Zo dicht bij je.
Neem me mee in je hart.
Zo wordt mijn pijn halve smart.
Ik lijk dicht bij je.
Zo dicht bij je!
Zo ver weg...
Hopelijk zullen we straks samen naar de maan kijken. En we hopen natuurlijk heel erg dat dat misschien al wel dit jaar zal zijn. Want het besef dat jullie op ons wachten, onze kanjers, maakt het wachten soms wel moeilijk. We willen jullie zo graag ontmoeten en samen als gezin verder gaan.
Maar we hebben geduld en voorlopig troost ik me met de gedachte dat jullie er al zijn en naar dezelfde maan kijken als wij!