Morgenmiddag gaat het dan gebeuren. Wij gaan voor het eerst naar Hongarije.
Neeeee, niet om onze toekomstige kindjes te bezoeken of om ons adoptie-proces verder te versnellen (dit zijn 2 vragen die we geregeld hebben gehoord de laatste dagen). Dat is helaas allemaal (nog) niet mogelijk.
Marjon en ik vinden dat we ons moeten gaan verdiepen in het land waar, naar alle waarschijnlijk, onze toekomstige kinderen vandaan komen. We hebben tijdens het bezoek van Alexandra, deze zomer, wel ontdekt dat Hongarije anders is dan Nederlnad en Hongaren anders denken dan wij Nederlanders doen. Dit is opzich logisch, maar voor ons wel een teken dat we ons hier meer in moeten gaan verdiepen. We willen zoveel mogelijk van het land te weten komen, om eventueel aan onze kinderen te kunnen vertellen. Daarnaast hopen we kennis te kunnen maken met de Hongaarse gedachten en mentaliteit. Hoe denken ze, wat houdt hen bezig, hoe zien zij Europa, etc,etc. Wij denken dat dit een extra hulpmiddel voor ons zou kunnen zijn, bij de opvoeding van onze adoptie kinderen uit Hongarije.
We hebben niet de illusie dat we tijdens deze 2 weken alle vragen beantwoord krijgen, maar het is een begin van onze (hopelijk) laatste fase binnen het adoptieproces.
De "zoektocht" in Hongarije en naar de Hongaren gaat dus morgen starten.
Naast de "zoektocht" zien we het uiteraard ook als een welverdiende vakantie en zullen we er ook alles aan doen om het een plezierige vakantie te laten zijn.
Hiervoor hoeven we niet zoveel moeite te doen, denk ik....
Groeten,
Martijn