Het land Hongarije daar gaan we voor, vandaar de vlag van Hongarije

zaterdag 28 mei 2011

Na het drukke Budapest, nu rustig thuis

Na een drukke dag in Budapest, nu weer rust. Lekker twee dagen bij het huisje. Het is schitterend weer, dus we zwemmen, zonnen en wandelen wat.


De kids moeten na een drukke dag altijd weer een beetje tot zichzelf komen, dus is het goed dat we nu niet zoveel doen.

Márk en Rami hebben een vogelnestje gevonden en deze in de vensterbank van hun slaapkamer gezet (buitenkant) Vanuit het raam kunnen ze het dan zien. De eerste dag kwamen ze trots de 3 kleine eitjes laten zien.
Wij waren in de veronderstelling dat deze embryovogeltjes ten dode opgeschreven zouden zijn, want dat dit nest niet meer bewoond ging worden. Maar wat schetst onze verbazing elke ochtend als de kinderen weer even in het nestje kijken ligt er een eitje bij!

Er liggen nu dan ook al 5 kleine eitjes in het nestje. Márk hoopt heel erg dat hij het nog mee gaat maken dat deze eitjes uitkomen. We zullen het zien en houden jullie op de hoogte. In ieder geval is het nestje dus nog bewoond, ondanks dat er kleine kinderhandjes aan hebben gezeten.

Verder hebben Márk en Rami gisteren hun collectie bijzondere diersoorten aangevuld (en weer vrijgelaten) Een hagedis zonder staart, 2 krekels en een mot.
Ze werden tijdelijk in een emmer en een zakje bewaard, maar daarna weer netjes vrijgelaten in de natuur.

Sinds gisteren kan Márk stukjes onder water zwemmen en durft Kriszti alleen in het zwembad te springen, uiteraard met zwembandjes om. Ze is net 5 maar een pittige tante met lef. Ze weet dondersgoed wat ze wil en meestal lukt haar dat ook. Alles wat haar grote broer doet, wil zij ook. Daarbij is ze niet snel bang en gaat graag op onderzoek uit. Leuk om te zien.
Regi laat zich met hulp in het water vallen. Alleen Rami moet niks van het water weten. Zij is er nu 1 keer in geweest met papa, maar vindt het echt eng en is niet over te halen mee te spelen in het water. De douche was voor haar al een hele overwinning, Dus het zwembad moeten we voorzichtig aanpakken. In Holland snel op zwemles, denk ik.

Márk begrijpt inmiddels al veel Nederlandse woorden en reageert ook op vragen van ons. De meiden zingen veel Nederlandse liedjes. Favoriet zijn smakelijk eten, hap, hap, hap. Dit zingen we voor elke maaltijd. We geven elkaar een hand, zingen samen en dan mogen ze beginnen met eten. Het werkt erg goed moet ik zeggen, want daarvoor was het vaak, nee wachten tot we allemaal hebben, foei. En dit ritueel schept veel duidelijkheid. Het gaat inmiddels zover dat ze het ook voor Luna zingen en Luna niet mag eten voordat ze uitgezongen zijn. En ons hondje is zo lief, dat ze braaf wacht.

Een ander favoriet nummer is In Holland staat een huis. Elke avond willen Regi en Kriszti het fotoboekje dat ze van ons hebben gehad bekijken en dan zong ik bij ons huis dat liedje. Nu zingen zij het voortdurend heel schattig.

Maar op nummer 1 staat met stip (vooral bij Regi) In de maneschijn, inclusief gebaren. Ze zingt het rustig 10 keer achter elkaar en het is zo snoezig om te zien hoe ze dit doet.

En momenteel ben ik getuige van 4 kinderen op een speelkleed in de tuin die ineens non-stop zingen 1,2,3,4 hoedje van, hoedje van. 1,2,3,4 hoedje van papier. Het gaat hard haha. En het is zo schattig om te zien.
Ook boekjes voorlezen vinden de kinderen echt een feestje. Ze gaan er steeds rustiger voor zitten en vooral Márk en Kriszti kruipen dan lekker tegen je aan en zeggen alles na, wat je voor leest, zoals vis, krab, zeepaardje, piraat, kabouter. Maar dan wel op hun eigen wijze. Want de r is een letter die ze alle 4 maar moeilijk kunnen uitspreken en waar ze meestal de letter l voor kiezen.

We zijn heel benieuwd hoe het straks in Nederland zal zijn. Hoe snel pikken ze de taal op, want we merken steeds meer dat taal wel heel essentieel is. Zeker als je dingen wilt uitleggen of gevoelens van de kinderen wilt benoemen. De dagelijkse dingen lukken prima en de meeste pijntjes zijn met een pleister verholpen, maar we zouden het heerlijk vinden om ook wat langere gesprekken met de kids te hebben, vooral met Márk en Rami, zij hebben ons zoveel te vertellen. We kijken ernaar uit, maar genieten voorlopig nog even van de Hongaarse rust, zon en lekkernijen.