Vanmorgen werden we door Petra gebeld of we interesse hadden om naar de Vrienden van Amstel in Ahoy te gaan. Nou daar hoefden we niet lang over na te denken. Ja, dat lijkt ons heel leuk!
Er waren een aantal VIP kaartjes niet opgehaald. Bedankt mensen die ze niet opgehaald hebben en uiteraard Petra bedankt!
Wij gaan dus zo dadelijk onverwacht vertrekken richten Rotterdam.
En zo wordt een vooraf bedachte vrije luie zondag, toch nog een zondag dat we in actie gaan komen voor iets heel leuks!
Nogmaals bedankt Petra!
Het land Hongarije daar gaan we voor, vandaar de vlag van Hongarije
zondag 23 januari 2011
zaterdag 22 januari 2011
Thuiskomsten Hongarije 2010
We hebben contact gehad met de NAS en de eerste cijfers over de thuiskomsten van 2010 zijn bekend.
Hier waren we heel erg benieuwd naar. We weten dat die cijfers niks garanderen voor de toekomst, maar het geeft wel wat houvast, voor ons gevoel.
NAS was heel tevreden over de samenwerking met Hongarije. In totaal heeft dat geresulteerd in de volgende thuiskomsten.
In totaal zijn er 14 kinderen thuisgekomen.
7 kinderen zijn individueel geplaatst;
2 siblings zijn geplaatst
1 tribling is geplaatst (zie http://www.hansenjacq.web-log.nl/ons_adoptie_avontuur/ )
(bron: Nederlandse Adoptie Stichting)
We waren wel verrast dat er maar 1 tribling is geplaatst, maar de NAS gaf aan dat, dat niks betekent voor 2011. Het kan zomaar zijn dat er dit jaar bv 3 tribling plaatsingen zijn.
Dat hopen wij natuurlijk wel een beetje, want we weten dat er zeker 5 stellen op de wachtlijst staan voor een tribling.
Maar het feit dat de wachtlijst open blijven staan is goed nieuws. De NAS heeft hele positieve reactie gehad vanuit Hongarije. De autoriteiten aldaar, vinden dat de Nederlandse aspirant adoptieouders heel goed worden voorbereid. Dus dat is goed nieuws.
Verder gaat alles hier zijn gangetje. We zijn allebei weer griepvrij. Gisteren hebben we personeelsfeest gehad. Was reuze gezellig.
Vandaag een drukke dag en morgen lekker bijtanken.
Hier waren we heel erg benieuwd naar. We weten dat die cijfers niks garanderen voor de toekomst, maar het geeft wel wat houvast, voor ons gevoel.
NAS was heel tevreden over de samenwerking met Hongarije. In totaal heeft dat geresulteerd in de volgende thuiskomsten.
In totaal zijn er 14 kinderen thuisgekomen.
7 kinderen zijn individueel geplaatst;
2 siblings zijn geplaatst
1 tribling is geplaatst (zie http://www.hansenjacq.web-log.nl/ons_adoptie_avontuur/ )
(bron: Nederlandse Adoptie Stichting)
We waren wel verrast dat er maar 1 tribling is geplaatst, maar de NAS gaf aan dat, dat niks betekent voor 2011. Het kan zomaar zijn dat er dit jaar bv 3 tribling plaatsingen zijn.
Dat hopen wij natuurlijk wel een beetje, want we weten dat er zeker 5 stellen op de wachtlijst staan voor een tribling.
Maar het feit dat de wachtlijst open blijven staan is goed nieuws. De NAS heeft hele positieve reactie gehad vanuit Hongarije. De autoriteiten aldaar, vinden dat de Nederlandse aspirant adoptieouders heel goed worden voorbereid. Dus dat is goed nieuws.
Verder gaat alles hier zijn gangetje. We zijn allebei weer griepvrij. Gisteren hebben we personeelsfeest gehad. Was reuze gezellig.
Vandaag een drukke dag en morgen lekker bijtanken.
woensdag 19 januari 2011
Szórakozás és jó hír!
Szórakozás és jó hír! = Leuk en goed nieuws!
In maart gaan we 2 weken op vakantie.
Voor deze vakantie hadden we een aanvraag ingediend bij het kindertehuis en de school van Kriszta of zij met ons mee mocht op vakantie.
We hebben gisteren toestemming gekregen van het kindertehuis in Bicske en de school in Tatabanya om Kriszta mee te nemen.
We zijn nu bezig om vluchten, hotels en vervoer bij te regelen voor haar.
Als dit allemaal mogelijk is, dan kan ze mee op vakantie.
Er zijn wel enkele voorwaarden aan de vakantie gesteld door het kindertehuis en de school. En dat vinden we terecht. Dit zijn de voorwaarden;
We zijn er heel blij mee.
BEDANKT!
In maart gaan we 2 weken op vakantie.
Voor deze vakantie hadden we een aanvraag ingediend bij het kindertehuis en de school van Kriszta of zij met ons mee mocht op vakantie.
We hebben gisteren toestemming gekregen van het kindertehuis in Bicske en de school in Tatabanya om Kriszta mee te nemen.
We zijn nu bezig om vluchten, hotels en vervoer bij te regelen voor haar.
Als dit allemaal mogelijk is, dan kan ze mee op vakantie.
Er zijn wel enkele voorwaarden aan de vakantie gesteld door het kindertehuis en de school. En dat vinden we terecht. Dit zijn de voorwaarden;
- Ze moet goed haar best blijven doen op school;
- Ze moet geheel fit/gezond zijn;
- En de vluchten, etc. moeten nog wel te boeken zijn.
We zijn er heel blij mee.
BEDANKT!
maandag 17 januari 2011
4 honap
4 honap = 4 maanden
Vandaag wordt ook wel aangeduidt als blue monday.
Ik heb er niet zoveel mee. Je maakt iedere dag zo vrolijk als je zelf wilt.
Blue monday of niet...
Afgelopen weekend lag ons dossier 4 maanden in Hongarije.
Als je erop terugkijkt gaat de tijd erg snel.
Kijk je vooruit, bijvoorbeeld nu naar maand 5, dan duurt het erg lang.
Tuurlijk heb je altijd momenten dat je denkt de tijd schiet niet op, maar meestal gaat de tijd erg snel door ons goed gevulde leventje.
Deze 4de maand stond voor ons in het teken van de feestdagen en in het teken van ons gastkindje Kriszta. Het was een leuke, drukke maand.
De komende maand heeft ook weer veel variëteit voor ons in petto.
Toch hopen we dat ze vandaag (of morgen of overmorgen) nog bellen met een voorstel.
Dat is uiteraard iedere dag onze wens.
Maak er, ondanks blue monday, een mooie dag van ;-))
We houden jullie op de hoogte....
Vandaag wordt ook wel aangeduidt als blue monday.
Ik heb er niet zoveel mee. Je maakt iedere dag zo vrolijk als je zelf wilt.
Blue monday of niet...
Afgelopen weekend lag ons dossier 4 maanden in Hongarije.
Als je erop terugkijkt gaat de tijd erg snel.
Kijk je vooruit, bijvoorbeeld nu naar maand 5, dan duurt het erg lang.
Tuurlijk heb je altijd momenten dat je denkt de tijd schiet niet op, maar meestal gaat de tijd erg snel door ons goed gevulde leventje.
Deze 4de maand stond voor ons in het teken van de feestdagen en in het teken van ons gastkindje Kriszta. Het was een leuke, drukke maand.
De komende maand heeft ook weer veel variëteit voor ons in petto.
Toch hopen we dat ze vandaag (of morgen of overmorgen) nog bellen met een voorstel.
Dat is uiteraard iedere dag onze wens.
Maak er, ondanks blue monday, een mooie dag van ;-))
We houden jullie op de hoogte....
donderdag 13 januari 2011
Kontroll 5! kész!
Kontroll 5! kész! = Controle 5! Klaar!
Afgelopen dinsdag mocht ik weer naar het ST. Anna ziekenhuis voor, als het goed was, de laatste controle.
Ze zouden de controle uitvoeren en daarna mijn gebit en beugel reinigen. "Als soort van laatste apk voor ik weer geheel schadevrij de weg op mocht."
De arts zei dat het er prima uitzag en dat ik niet meer terug hoefde te komen voor controle.
Toen werd mijn gebit gereinigd en na een half uur stond ik weer buiten met de wetenschap dat het nu klaar is.
Uiteraard moet de breuk nog verder helen (dit duurt jaren), mijn gevoel in mijn onderlip/kin nog terugkeren en er moet nog wat vocht verdwijnen in mijn gezicht, maar verder is het prima. Ik kan ook weer nagenoeg alles eten. behalve harde etenswaar als harde broodjes, chocoladerepen, harde snoepjes,etc.
Nee, ik ben weer 100% on the move....
Dus dit was mijn laatste verslag over mijn operatie.
Ik wil iedereen nogmaals bedanken voor de vele kaartjes, presentjes, telefoontjes en beterschap wensen die ik heb mogen ontvangen van jullie. Bedankt!
Afgelopen dinsdag mocht ik weer naar het ST. Anna ziekenhuis voor, als het goed was, de laatste controle.
Ze zouden de controle uitvoeren en daarna mijn gebit en beugel reinigen. "Als soort van laatste apk voor ik weer geheel schadevrij de weg op mocht."
De arts zei dat het er prima uitzag en dat ik niet meer terug hoefde te komen voor controle.
Toen werd mijn gebit gereinigd en na een half uur stond ik weer buiten met de wetenschap dat het nu klaar is.
Uiteraard moet de breuk nog verder helen (dit duurt jaren), mijn gevoel in mijn onderlip/kin nog terugkeren en er moet nog wat vocht verdwijnen in mijn gezicht, maar verder is het prima. Ik kan ook weer nagenoeg alles eten. behalve harde etenswaar als harde broodjes, chocoladerepen, harde snoepjes,etc.
Nee, ik ben weer 100% on the move....
Dus dit was mijn laatste verslag over mijn operatie.
Ik wil iedereen nogmaals bedanken voor de vele kaartjes, presentjes, telefoontjes en beterschap wensen die ik heb mogen ontvangen van jullie. Bedankt!
maandag 10 januari 2011
nézi ugyanazt a holdat = kijken naar dezelfde maan
"Wij Weten dat hier ver vandaan
Jullie kijken naar dezelfde maan"
Gisteren kwam dit zomaar in me op toen Martijn en ik naar de sterren keken. Later bedacht ik me dat, de zin kijkend naar dezelfde maan me zo bekend voor kwam. Na even googlen bleek die zin inderdaad van een liedje te zijn en wel van Nick en Simon. Het gaat ook over twee geliefden die heel ver van elkaar zijn. Wel in een iets andere context, maar een groot deel ervan is wel toepasbaar op het hele adoptieproces. Daarom zet ik de tekst hier.
Want ik vind het mooi en passend.
Nu ziet zij een ster.
En die wijst haar de weg.
's avonds voor het slapen gaan.
Kijkt zij naar dezelfde maan.
Want al ben ik zo ver weg.
Geeft het troost als ik zeg.
Ik ben dicht bij je.
Zo dicht bij je.
Neem me mee in je hart.
Zo wordt mijn pijn halve smart.
Ik lijk dicht bij je.
Zo dicht bij je.
Neem me mee in je hart.
Zo wordt mijn pijn halve smart.
Ik lijk dicht bij je.
Zo dicht bij je!
Zo ver weg...
Hopelijk zullen we straks samen naar de maan kijken. En we hopen natuurlijk heel erg dat dat misschien al wel dit jaar zal zijn. Want het besef dat jullie op ons wachten, onze kanjers, maakt het wachten soms wel moeilijk. We willen jullie zo graag ontmoeten en samen als gezin verder gaan.
Maar we hebben geduld en voorlopig troost ik me met de gedachte dat jullie er al zijn en naar dezelfde maan kijken als wij!
Jullie kijken naar dezelfde maan"
Gisteren kwam dit zomaar in me op toen Martijn en ik naar de sterren keken. Later bedacht ik me dat, de zin kijkend naar dezelfde maan me zo bekend voor kwam. Na even googlen bleek die zin inderdaad van een liedje te zijn en wel van Nick en Simon. Het gaat ook over twee geliefden die heel ver van elkaar zijn. Wel in een iets andere context, maar een groot deel ervan is wel toepasbaar op het hele adoptieproces. Daarom zet ik de tekst hier.
Want ik vind het mooi en passend.
Nu ziet zij een ster.
En die wijst haar de weg.
's avonds voor het slapen gaan.
Kijkt zij naar dezelfde maan.
Want al ben ik zo ver weg.
Geeft het troost als ik zeg.
Ik ben dicht bij je.
Zo dicht bij je.
Neem me mee in je hart.
Zo wordt mijn pijn halve smart.
Ik lijk dicht bij je.
Zo dicht bij je.
Neem me mee in je hart.
Zo wordt mijn pijn halve smart.
Ik lijk dicht bij je.
Zo dicht bij je!
Zo ver weg...
Maar we hebben geduld en voorlopig troost ik me met de gedachte dat jullie er al zijn en naar dezelfde maan kijken als wij!
zaterdag 8 januari 2011
Ismét 1 hét 2011
Ismét 1 hét 2011 - Alweer 1 week 2011
Ondanks dat het alweer een week 2011 is, wil ik iedereen een gezond en geweldig 2011 toewensen!
2010 was een goed jaar, waarin zich veel heeft afgespeeld. Zowel op adoptie gebied, als op prve, als op zakelijk gebied.
Het waren voornamelijk goede dingen.
Behalve de maanden november, waar ik 3 weken bezig ben geweest met mijn kaken en december waar Marjon met een nierbekontsteking heeft gezeten. Is het, gelukkig, verder alleen maar positief.
Om de adoptie er kort uit te lichten.
Ons adoptie-proces is verder gevorderd en zitten we nu in de laatste fase, wachtend op een voorstel.
Zo hebben we in het eerste deel van 2010 de gesprekken met de raad van de kinderbescherming gehad. Hier waren we vooraf erg benieuwd naar, maar achteraf waren het goede en fijne gesprekken. Bedankt Kitty! Hebben we ons dossier compleet kunnen maken, rondje Den Haag, notaris, vertalen, etc.
En sinds september 2010 ligt ons dossier in Hongarije bij de centrale autoriteit.
Zij hebben ons dossier nu en gaan kijken of er kinderen zijn, die bij ons passen (en wij bij de kinderen).
Dit is nu dus afwachten.... Spannend!
We houden jullie op de hoogte.
Ondanks dat het alweer een week 2011 is, wil ik iedereen een gezond en geweldig 2011 toewensen!
2010 was een goed jaar, waarin zich veel heeft afgespeeld. Zowel op adoptie gebied, als op prve, als op zakelijk gebied.
Het waren voornamelijk goede dingen.
Behalve de maanden november, waar ik 3 weken bezig ben geweest met mijn kaken en december waar Marjon met een nierbekontsteking heeft gezeten. Is het, gelukkig, verder alleen maar positief.
Om de adoptie er kort uit te lichten.
Ons adoptie-proces is verder gevorderd en zitten we nu in de laatste fase, wachtend op een voorstel.
Zo hebben we in het eerste deel van 2010 de gesprekken met de raad van de kinderbescherming gehad. Hier waren we vooraf erg benieuwd naar, maar achteraf waren het goede en fijne gesprekken. Bedankt Kitty! Hebben we ons dossier compleet kunnen maken, rondje Den Haag, notaris, vertalen, etc.
En sinds september 2010 ligt ons dossier in Hongarije bij de centrale autoriteit.
Zij hebben ons dossier nu en gaan kijken of er kinderen zijn, die bij ons passen (en wij bij de kinderen).
Dit is nu dus afwachten.... Spannend!
We houden jullie op de hoogte.
woensdag 5 januari 2011
Karácsonyi hangulat benyomást
Hierbij een sfeerimpressie van onze kerst, samen met onze gastdochter Krisztina.
zondag 2 januari 2011
Elmúlt 2 hét
Twee weken zijn voorbij gevlogen.
We zijn net terug uit Zwolle waar we ons gastkind op de bus terug naar Hongarije hebben gezet. Het was een warm afscheid met veel knuffels, handkussen en zwaaien!
Kriszta had in eerste instantie helemaal geen zin om terug te gaan naar Hongarije en bij aankomst in Zwolle ging ze demonstratief in de auto zitten en zei "Kom terug". Maar bij het zien van haar vriendinnen kwam de zin ook terug.
De verhalen kwamen en de meiden hadden elkaar duidelijk heeeeeeel veeeeel te vertellen en te laten zien.
Wat een stoere meid is onze Kriszta dan. Ze heeft het hoogste woord. Maar vlak voordat ze de bus in ging had ze nog wel de tijd om ons een dikke knuffel te geven en ze zwaaide totdat de bus uit het zicht was.
En alhoewel we het jammer vonden dat ze alweer terug moest was het geen verdrietig afscheid. We weten dat ze weer terug komt en dat is een fijn gevoel.
Bij thuiskomst vonden we 2 tassen vol cadeautjes. Een handwerk folklore truitje, jam, wijn, bonbons, en nog meer bonbons, knuffeltjes en een foto. Veel te gek en een hele leuke verrassing.
Hier komt zeker een vervolg op.
We zijn net terug uit Zwolle waar we ons gastkind op de bus terug naar Hongarije hebben gezet. Het was een warm afscheid met veel knuffels, handkussen en zwaaien!
Kriszta had in eerste instantie helemaal geen zin om terug te gaan naar Hongarije en bij aankomst in Zwolle ging ze demonstratief in de auto zitten en zei "Kom terug". Maar bij het zien van haar vriendinnen kwam de zin ook terug.
De verhalen kwamen en de meiden hadden elkaar duidelijk heeeeeeel veeeeel te vertellen en te laten zien.
Wat een stoere meid is onze Kriszta dan. Ze heeft het hoogste woord. Maar vlak voordat ze de bus in ging had ze nog wel de tijd om ons een dikke knuffel te geven en ze zwaaide totdat de bus uit het zicht was.
En alhoewel we het jammer vonden dat ze alweer terug moest was het geen verdrietig afscheid. We weten dat ze weer terug komt en dat is een fijn gevoel.
Bij thuiskomst vonden we 2 tassen vol cadeautjes. Een handwerk folklore truitje, jam, wijn, bonbons, en nog meer bonbons, knuffeltjes en een foto. Veel te gek en een hele leuke verrassing.
Hier komt zeker een vervolg op.
Abonneren op:
Posts (Atom)