galblaas, wat een ellendig ding!

Afgelopen maandagnacht ben ik via de huisartsenpost en de eerste hulp opgenomen geweest in het ziekenhuis. Ik had al vanaf vorige week zaterdagochtend veel buikkramp en dat sloeg om in koorts, misselijkheid en nog meer buikpijn.
Marjon en ik dachten aan een stevige buikgriep, die wel weer over zou waaien.

Maat maandagavond om circa 23.00 uur ging mijn buik zo'n pijn doen, dat ik geen moment meer stil kon liggen in bed. Ik ben door blijven woelen tot een uur of 03.30 uur, maar toen werd de pijn zo ondraaglijk dat ik, helaas, Marjon wakker moest maken om te vragen of ze de huisartsenpost wilde bellen dat we eraan kwamen.

Na een kleine keuring van 5 minuutjes, zei de dienstdoende huisarts, dat het waarschijnlijk een blinde darm ontsteking was en dat ik direct naar het ziekenhuis moest. Dit vond Marjon vreemd, want de pijn zat tenslotte hoog in de buik. Dus wij weer in de auto en 2 minuutjes rijden naar het ziekenhuis, met die ellendige pijn!

Bij de eerste hulp aangekomen werd ik direct op allerlei zaken getest via bloed en urine. Dat er een ontsteking zat was overduidelijk, maar de pijn zat wel wat hoog voor een blinde darm. (just ask nurse Jonne first...)

Het was ondertussen een uur of 5 in de ochtend en moest mee voor foto's van de buik. Hier kwam weinig uit, naar wij begrepen van de assistent arts. Zij besloot wel om een CT scan te laten maken, om toch meer duidelijkheid te krijgen over de gebeurtenissen in mijn buik.
Ik moest dus om 6.00 uur beginnen met het drinken van contrast vloeistof. Dit is niet echt lekker, maar het ging. om 07.45 uur werd ik opgehaald voor de scan en dit duurde een klein half uurtje. Wat er binnen in het kamertje van de CT scan zich heeft afgespeeld was (achteraf gezien) hilarisch, maar de details zal ik jullie besparen. Het is wel leuk om het een keer van mij of Marjon persoonlijk te horen.

Hierna werd ik naar de cardiologische afdeling gebracht, omdat er op intern geen plaats was. Ik kwam op een kamer van 5 personen. Erg druk! Ik kreeg vloeibare antibiotica en flinke pijnstilling in mijn billen gespoten. Dit hielp na een paar uur. ROnd het middaguur kwam de chirurg op mijn kamer en deelde mee, dat ik aan het einde van de dag geopereerd zou gaan worden. Dit bleek uiteindelijk 20.00 ur te worden.
Marjon en mijn moeder zijn in toerbeurten de hele dag bij mij geweest.

Om 20.00 uur werd ik geopereerd en was rond 23.30 uur weer terug op mijn kamer. Alleen miste ik 4 personen. IK was naar een andere afdeling gegaan. De interne had plaats gekregen en ik had nu een privekamer, voor even. Want er werd nog een heer geopereerd na mij en die zou bij op de kamer komen.

De operatie was goed gegaan. De galblaas bleek al zo ontstoken te zijn, dat helemaal pulp was geworden. Bij het eruit halen was er gal vrijgekomen en in de buik gevloeid. Hierdoor moest ik een dag langer in het ziekenhuis blijven. Ik heb nu 5 sneetjes in mijn buik. Wat ze tegenwoordig toch niet allemaal kunnen, geweldig!

Ik ben donderdagmiddag ontslagen uit het ziekenhuis en vanaf die tijd lig ik in bed te rusten.
Momenteel heb ik veel pijn en ben erg moe. Ik zit nog steeds onder de pijnstillers (in allerlei vormen) en heb de komende 10 dagen nog antibiotica.
Van de arts moet ik dan ook minimaal een week bedrust houden en vanaf volgend weekend mag ik weer alles gaan proberen op te bouwen.
Volgens de arts moet ik 2  tot 2,5 week na de operatie weer de oude zijn. Maar ik moet vooral naar mijn lichaam luisteren, zei ze.....

Al met al lijkt het allemaal juist op tijd te zijn opgelost alvorens wij naar Hongarije afreizen.
In eerste instantie waren we daar wel bang voor, maar we werden vrij snel gerustgesteld door de artsen. Dat er zonder complicaties geen gevaar zou zijn voor de reis. GELUKKIG!
Nu maar hopen dat er geen complicaties optreden.

De medische tegenslagen die wij de laatste weken/maanden hebben gehad en overwonnen hebben of aan het overwinnen zijn, duidt erop dat dit wel onze kinderen moeten zijn....

Ach ja, alles wat we gehad hebben, kunnen we niet meer krijgen als de kinderen er zijn... (hahaha)

Dit geeft me nog meer zin en kijk ik nog meer uit naar onze 4 kanjers!
IK HEB ER ZIN IN!!!!! (maar eerst nog even goed rusten en herstellen)

tot de volgende update....