Gisteren hadden Martijn en ik 10 jaar verkering. We moesten deze dag op controle naar Leuven. In Leuven zouden we te horen krijgen of we nog kans maken op een reele IVF behandeling. Afgelopen december hebben we nog 1 poging gewaagd, maar ik reageerde niet op de hormoonspuiten en er rijpten geen eitjes.
Prof. de Hooghe gaf aan dat de kans om zelf eitjes aan te maken zo klein is dat hij ons adviseerde te stoppen. Eventueel zouden we door kunnen gaan met embryo of eiceldonatie, maar aangezien mijn baarmoederslijmvlies overal lijkt te groeien behalve in de baarmoeder, is ook dat de vraag of dat lukt. Daarbij staan de ethische punten mij erg tegen. Martijn vindt alles prima en laat de keus aan mij. Daarom heb ik gister op ons 10-jarig jubileum besloten te stoppen met behandelingen.
Het is geen verdrietige keuze, want de keuze voor adoptie verandert daar niet door maar het was ook leuk als het allebei mogelijk was geweest. Een soort extraatje. Want het was al heel bijzonder dat Leuven het goed vond om nog een IVF poging te proberen. In Eindhoven hadden ze immers gezegd dat ik onvruchtbaar zou zijn. Ik kan iedereen met vruchtbaarheidsproblemen of klachten rondom endometriose Leuven aanraden. Ze zijn hier zo vriendelijk en zo oprecht. Dat geeft heel veel steun.
Omdat we toch wilden vieren dat we 10 jaar samen waren gingen we naar een uitnodiging van onze accountant om mee te gaan naar Breda, bekerwedstrijd. Eerst een hapje eten en dan naar het voetbal. Koud maar gezellig.
De honden waren naar de oppas en om 23.30 hoopten we lekker in ons bed te ploffen. maar het lot wilde anders. Ramen van ons huis ingeslagen. Heel wat spullen weg en heeel veeeel rommel. Ook vonden we bloedsporen, vies!
Politie erbij gehaald en uiteindelijk niet thuis gaan slapen omdat er eerst een sporenonderzoek moest volgen. Erg akkelig allemaal.
Het werd in iedergeval een 10-jarig jubileum om nooit te vergeten!
Het land Hongarije daar gaan we voor, vandaar de vlag van Hongarije
