A kontroll! deel 2

 

A Kontroll! deel 2  = Op controle! deel 2

 

Vandaag was het weer zover.
Ik mocht op controle in het ziekenhuis voor mijn mond/tanden/kaken.
Er was weinig veranderd aan mijn situatie.
Alleen dat ik met de dag meer pijn krijg aan mijn ondergebit en dat daarintegen de hechtingen er nu nagenoeg allemaal uit zijn, op 2 na. Die laatste 2 komen later nog een keer aanbod.

Deze laatste 2 konden er niet uit, omdat mijn tandvlees daar eg dik (opgezwollen) was.

Verder ben ik minder duizelig en hebben ze nogmaals herhaald dat de operatie technisch geslaagd is.

Ze vinden het wel vreemd dat mijn ondergebit zo pijnlijk is. Het voelt alsof ik continue, in mijn hele ondergebit, lijdt aan een volledige zenuwontsteking.

De arts wil het in de gaten houden, omdat hij het niet helemaal vertrouwt, daarom mag ik volgende week ipv over 2 weken weer terugkomen. ("het heeft tijd nodig.")

De pijn is zo heftig dat ik geregeld met tranen in mijn ogen zit en gewoon misselijk ben van de pijn.

Dat is echt vervelend!

Dit kon ook komen door de kou, die er nu is, zei de arts. De kou heeft een extra weerslag op het herstel en de pijn. (Had me dan in de zomer geopereerd...)

Maar om positief af te sluiten, als je me 2 weken terug zag, dan is het vandaag de dag vele malen beter met me. Zelfs in vergelijking met vorige week is het beter. Als de pijn (nagenoeg) weg is mag ik langzaam aan alles weer op gaan pakken. Eerst rustig met de hondjes een blokje om (zoals Marjon een voorbeeld gaf), dan een keer winkelen (in mijn eigen winkel) en dan langzaam verder opbouwen....

De pijn  moet (nagenoeg) weg zijn, zodat uitgeloten wordt dat er geen ontsteking aanwezig is en er geen koorts op gaat treden, maar dit is alleen bij een "worse-case-scenario: En we zouden positief afsluiten, want dat uitzicht heeft het nog steeds volgend de arts.

Dus we gaan telkens een (klein) stapje vooruit. En mochten we niet vergeten dat het een zware operatie was. En dan gaat het de goede kant op.....

Tot de volgende update!

baba zuhany ajándékot

baba zuhany ajándékot = kraamcadeau

Vandaag had ik sinterklaasviering met 7 vriendinnetjes. Dat doen we elk jaar. Lootjes trekken, surprise maken en een gedicht. Verder een paar "rommel"cadeautjes inpakken voor het zogenaamde ruilspel. Daarbij spelen we een spel waarmee je pakjes kunt winnen of verliezen. Sommige van die cadeautjes zijn heel leuk, maar andere wil je echt niet mee naar huis. Bv de afschuwelijke oorbellen van schoonmoeder, de plastic coctailbekers voor op de camping of de eierdopverzameling van oma. Maar er zitten vaak ook hele leuke dingen bij zoals boeken en spellen.

Dit jaar deden we eerst alle suprises en gedichten en iedereen had er weer reuze veel werk van gemaakt. Van nieuwbouwhuis tot papieren schort. Iedereen had zijn best weer gedaan. Na veel lachen over de op rijm gezette gebeurtenissen van het afgelopen jaar bleef uiteindelijk nog een groot pakket op tafel staan.

Ik keek wat verbaasd, want iedereen had nu wat gehad. Helemaal toen op het cadeau stond, voor Marjon en Martijn.

Lieve Marjon en Martijn
De Sint kon het dit jaar niet laten,
om ook alvast voor jullie in te slaan
Want ook al staan er nog geen kinderschoenen bij tochtige gaten
Het kan allemaal toch best snel gaan.

Bouwen aan jullie toekomst, de stenen zijn soms zwaar
Maar straks ik jullie gezinnetje compleet
En dan is het genieten, niet waar?

Omdat jullie nog niet weten hoeveel en van welk geslacht
Heeft Sint aan een praktisch cadeau gedacht
Waar elk kindje uren mee kan spelen
Ze zullen zich er niet snel mee vervelen!

Lieve groet van de Sint en de Pieten:
Alexandra, Attje, Evelien, Carlijn, Petra G, Petra W, en Suus.

Bleken er in het pakket drie grote dozen duplo te zitten! Een tankstation, een dierenkliniek en een basispakket! Helemaal geweldig! Ons eerste echte cadeau voor onze kanjers. Waar ze zeker heel veel plezier aan zullen beleven.
Ik was echt heel erg verrast en Martijn ook toen ik ermee thuis kwam. Het is echt veel te gek, maar zo ontzettend lief. Ik ga het dadelijk opruimen, zodat het mooi blijft tot onze thuiskomst. En duplo is tijdloos en voor iedereen, Dus een geweldig cadeau!

Wat een kanjers van vriendinnen heb ik toch. Het kado is ons kraampakket voor jullie zeiden ze. Nou daar zijn we heel blij mee! Dank u wel sinterklaas en al uw pieten!

2,5 hónapos Magyarországon

Ons adoptiedossier ligt alweer 2,5 maand in Hongarije.
Aan de ene kant gaat de tijd heel snel, want het lijkt nog maar heel kort geleden dat wij in Hongarije waren. Aan de andere kant kan de tijd niet snel genoeg gaan, want 2,5 maand is in adoptieland nog helemaal niks.
Het moeilijkste van de tijd die nu verstrijkt is dat je niks meer hoort over de adoptieprocedure. Geen raad van de kinderbescherming, geen bericht van de Stichting adoptievoorzieningen en niks van de NAS.

Tot van de week, toen lag er een brief van de NAS in de brievenbus. Dan word je er weer even aan herinnert hoe spannend deze wachttijd is. Het was een rekening, voor het vertalen van de samenvatting ouderdossier.
De CA (centrale autoriteiten) aldaar hebben namelijk de regels tussendoor iets aangepast. Zo wilden ze de samenvatting van ons ouderdossier ook vertaald hebben in het Hongaars. Voorheen werd die samenvatting alleen gebruikt door de contactpersoon vd NAS.
Ik vind het allemaal prima, zolang ze de regels maar niet ineens veranderen dat Holland geen kinderen meer kan adopteren.
Bij zo'n bericht gaat je fantasie meteen op hol. Want misschien hebben ze ons dossier al wel even bekeken en zagen ze toen dat de samenvatting miste. Dat hoop ik natuurlijk, maar het is realistischer dat ze ons dossier nog helemaal niet hebben ingekeken omdat het volgens de nieuwe regels nog niet compleet was en dat het nu pas op de stapel van te behandelen dossiers terecht is gekomen.

Ik merk dat mijn fantasie en mijn ongeduld langzaam aan een loopje met me nemen. Dat had ik vooraf niet verwacht, maar dit is echt het lastigste stuk van de procedure. Je bent er zo dichtbij, maar kan het niet pakken. Frustrerend soms.

Daarom houden we ons bezig met allerlei randvoorwaarden zodat als het voorstel komt, dat allemaal in orde is.
Zo ben ik vrijdagochtend bij één van de drie basisscholen geweest bij ons in het dorp. Ik moet zeggen mijn eerste indruk was goed. Het is niet een hele grote school (300 leerlingen) en hun visie is ondernemend leren. Dat kan ik als zelfstandig ondernemer alleen maar toejuichen. Ze stimuleren kinderen zelf om acties te ondernemen tot het vergaren van kennis. Verder hebben ze veel projecten over "samen". Hoe ga je om met anderen. hoe hou je rekening met elkaar gevoelens en wat kun je van elkaar leren.
Ze hebben echter nog nooit te maken gehad met adoptiekinderen. En hebben eigenlijk ook geen ervaring met NT 2 kinderen (Nederlands als 2e taal kinderen). Maar het lijkt ze wel een hele leuke uitdaging en ze hanteren er wel heel persoonlijk gericht onderwijs. Ook steken ze niet alleen veel aandacht in het cognitief leren, maar ook is sociaal emotineel leren. Onze toekomstige kinderen hebben op beide gebieden een hoop in te halen en dan is het wel fijn dat daar op school ook veel begeleiding in is.

Ik ga ook nog een afspraak maken met de andere school bij ons in de wijk en dan maken we de keuze.
Beide scholen hebben al aangegeven dat ze het heel prettig vinden dat we hier optijd mee komen, zodat ook de school zich op onze situatie kan voorbereiden. Het is voor hen net zo bijzonder als voor ons.

Dat ze op school nog geen ervaring hebben met adoptiekinderen zie ik niet direct als een probleem. Wij hebben er immers ook geen ervaring mee. Als de school maar open staat voor interactie met ons als ouders en informatie over adoptiekinderen willen eigen maken.

Op internet volgen we een hoop ouders met Hongaarse adoptiekinderen en deze maand zijn er 3 gezinnen thuisgekomen uit Hongarije. Dat is echt veel!
Zou dat een goed voorteken zijn?

Martijn heeft met NAS gesproken en inmiddels liggen er 5 dossiers, vergelijkbaar met de onze in Hongarije. Ze kunnen er verder niks over zeggen, want ze weten niet in welk tempo deze worden behandeld of hoeveel dossiers ( uit andere landen) er ook nog liggen, maar het maakt het allemaal wel wat concreter voor ons.

Als ondernemers merken we dat we niet alleen zakelijk altijd vooruit willen en de touwtjes in handen willen houden, maar ook prive ;-) Goed leerproces voor ons om te vertrouwen op anderen dat het goed komt. En eerlijk, dat vertrouwen hebben we.

A kontroll!

A kontroll! = Op controle!

Vanmiddag was het zover, ik mocht op controle bij het ziekenhuis in Geldrop voor mijn kaken....
Ze gingen mijn kaken, tanden en hoofdgestel controleren op de foto en "live" in mijn mond.
Dit was met vlagen behoorlijk pijnlijk.

Even ter informatie: Ik kan niet eens zelf mijn tanden op elkaar zetten, heb zeurende pijn in mijn hele hoofd (en die is momenteel nogal groot, dus veel plaats voor pijn), heb geen gevoel in mijn ondergebit, kaken en ook niet in de huid op en rond mijn kin. (Dit komt terug is mij verzekerd)

Ze hebben de sluiting van mijn boven en ondergebit gecontroleerd,  de 2 breuken nader bestudeerd, de elastiekjes vernieuwd, de hechtingen aan de buitenkant van mijn mond verwijderd, de bevestigde plaat in mijn mond gecontroleerd, de hechtingen en wonden in mijn mond bekeken en mijn tanden gepoetst.
Een uur later mocht ik duizelig van de pijn de stoel verlaten en kreeg ik het advies nog minimaal een week (volgende ziekenhuis controle) absolute rust te houden om vooral de breuk te laten helen....

Dit viel mij enigzins tegen. Ergens weet je dat het gewoon 4 tot 6 weken duurt, maar stiekem hoop je dat ze zeggen; "Mijnheer Daams het gaat zo goed, u kunt weer aan de slag..." (wat ik me ook voor volgende week had voorgenomen, althans halve dagen, maar dit zit er dus niet in...)

Mij is verder gezegd dat ik me waarschijnlijk vanaf volgende week langzaam aan beter zal gaan voelen. Nou het werd tijd....
Verder dat als de genezing goed verloopt, de hechtingen aan de binnenkant van mijn mond (volgende week) verwijderd gaan worden. (AAAUUUUUWWW, ik voel het nu al!)
En als laatste heb ik weer een doos pijnstillers en elatiekjes (+ een ijzeren tandarts haak) meegekregen.
Dit laatste hebben ze, vermoed ik, gedaan voor Marjon. Dan kan zij de komende tijd, als ik lastig ben, even sadistisch mijn elastiekjes gaan vervangen met die ijzeren haak... (hahaha)

Kortom het wordt nog een weekje van volledige rust (en de sadistische neigingen van Marjon trotseren ;-)) ) en dan maar weer terug naar het ziekenhuis om te horen hoe het ervoor staat.
Ik houd jullie op de hoogte....

Tot de volgende update.

PS. even mijn dank uitspreken voor het ziekenhuis in Geldrop (St. Anna ziekenhuis). Ik vind dat ze tot op heden erg goed voor mij zorgen, overal rustig de tijd voornemen en alles goed uitleggen. Complimenten en ga zo vooral door!

Holnap bemutatása Marjon

Holnap bemutatása Marjon   =  Morgen is de presentatie van Marjon

Zoals waarschijnlijk al veel mensen weten is Marjon bezig met een project voor kindertehuizen in Hongarije. Dit doet ze voor de stichting vrienden van Hongarije. (de organisatie die ook de uitwisseling van onze gastkindjes regelt)

Marjon is bezig om voor kindertehuizen in Hongarije educatieve-,spel- en speelvoorzieningen te regelen.
Hierbij kun je denken aan speeltuinen, voetbalveldjes, educatievevoorzieningen, naaiatelier,etc.
Hieraan is een zeer groot gebrek bij de kindertehuizen. In de primaire levensbehoefte (eten en slapen) van de kinderen in de kindertehuizen wordt (minimaal) voorzien. Maar meestal is dat het ook wel. Hierdoor is er een weinig uitdagende en stimulerende toekomst voor de kinderen.
Hiervoor heeft ze een presentatie gemaakt. Deze wil ze bij bedrijven, stichtingen, verenigingen, etc laten zien en toelichten.

Op dit moment heeft Marjon al 2 aanvragen voor de presentatie, terwijl ze er pas afgelopen weekend mee begonnen is. Erg leuk!

Morgen is de eerste presentatie. Het bedrijf waarvoor de presentatie gehouden wordt heeft een soort van charity foundation waarvoor ze ieder jaar geld inzamelen en besteden aan (duurzame) kansarme doelen.
De andere presentatie is ook voor een charity foundation. De datum voor die presentatie is nog niet bekend. Die zal spoedig volgen.

Ik hoop dat Marjon's presentatie veel lof oogst en hiermee deze bedrijven overtuigd om te investeren in de gekozen projecten. Het wordt erg spannend!

Tot de volgende update!


PS. Zou je zelf interesse hebben of andere mensen, bedrijven, verenigingen, stichtingen weten, die interesse hebben, neem dan contact op met Marjon. Ze wil graag haar presentatie aan iedereen tonen om zoveel mogelijk aandacht te vragen voor de problematiek aldaar.

Vám = Zorgplicht

De komende 6 weken heb ik zorgplicht ;-)!
Toen ik de middag van Martijns operatie bij hem op bezoek kwam, schrok ik me rot.
Hij was helemaal niet bij. (Zoals de zuster had gezegd)
Hij besefte bijna niet dat ik er was. Hij streelde mijn hand maar keek me bijna niet aan en kreunde zachtjes. Zijn hoofd was dik, geel en zat onder de vegen bloed.

Wat hebben ze met mijn man gedaan dacht ik alleen maar, terwijl de tranen over mijn wangen rolden.

Die avond, was het al heel anders. Het bloed was weggewassen, net als het geel. Wat jodium bleek te zijn. Alleen de dikte was nog hetzelfde. Martijn was goed bij, dronk al door een rietje en had al weer wat praatjes. Van die middag kon hij zich inderdaad maar weinig herinneren.

Omdat praten niet echt goed ging, hebben we die avond naar elkaar ge-sms-t.
De volgende middag mocht ik hem ophalen en was ie gelukkig weer thuis. Maar dat viel nog niet mee. Martijn had veel pijn, was misselijk en was duizelig. Hij wilde niks eten, ik bedoel drinken.

Nu zijn we een week verder en het gaat al een stukje beter. Martijn heeft weer trek, das een goed teken. Dus mijn kookkunsten komen nu om de hoek kijken. Aangezien Martijn de komende 6 weken alleen maar vloeibaar mag, probeer ik creatief te zijn. Want na een week van sapjes en shakes, heeft hij wel weer trek in iets dat naar eten smaakt. Dus gisteren was het aardappelpuree met extra melk, gepureerde kalfsragout en verse appelmoes. En vandaag fijngepureerde hutspot met haché uit de blender en.... appelmoes. Je zou er bijna trek van krijgen ;-)

Mochten mensen nog tips hebben, ik heb nog 5 kookweken te gaan.

Vandaag lekker een dagje vrij gehad. Deze heb ik besteed aan mijn Kindertehuis project voor Hongarije. Ik heb een powerpoint presentatie gemaakt over Hongarije, SVH en de kinderen in de vele tehuizen. Ik hoop hiermee bedrijven over de streef te trekken om een aantal van de projecten die SVH verzorgt te sponsoren.
Het was een hoop werk en heb tot laat doorgewerkt, maar het resultaat ziet er netjes uit, volgens mij.

Nu hopen op veel sponsoren!

We werden vandaag ook nog eens verrast door onverwacht bezoek. De ouders van Martijn kwamen langs. En Attje en Sebastiaan kwamen als verrassing met Nadien langs.
Nadien is alweer ruim 8 maanden en echt een schatje. Ze heeft de hele tijd zitten lachen. Ze vond zelfs onze blaffende hondjes niet eng.
Het ideale oppaskind ;-)

Zo dat was onze zondag. Morgen weer druk aan het werk, want de feestdagen staan voor de deur en dat brengt een hoop drukte en gezelligheid met zich mee. Dus genoeg te doen!

A hűséges követői ....

A hűséges követői...  = Voor de trouwe volgers....

Hierbij de afbeelding van het boomhut-bed, dat afgelopen week, met een kleine vertraging geplaatst is.
Een afbeelding hebben we inderdaad al geplaatst, maar dat was niet ONS boomhut-bed. De afbeelding hieronder is uit onze eigen kinder-slaapkamer genomen.

                                       Ons boomhut-bed
~


Tot de volgende update!

Egy vastag, fájós fejjel

Egy vastag, fájós fejjel = een dik, pijnlijk hoofd.


Dat ik niet het kleinste hoofd op deze aardbol heb, was mij al geruime tijd duidelijk en hier had ik me ook al mee verzoend (haha), maar dat ik een nog dikker hoofd kon krijgen was ook uitgesloten voor mij.
Nou nee dus, mijn hoofd is 1 keer zo dik als normaal. (ja je leest het goed)


Na mijn kaakoperatie is mijn hoofd pijnlijk en opgezwollen. En mijn hoofd schijnt nog niet op zijn pijnlijkst en meest opgezwollen te zijn. De eerste week na de operatie kan hij verder zwellen en pijnlijker worden. Na een week wordt het waarschijnlijk minder en kan ik langzaam mijn normale hoofd proportie gaan terugverwachten. Ook de pijn zal dan langzaam minder worden...


Alle gekheid op een stokje, maar het ergste is de pijn, misselijkheid, gevoelloosheid en duizeligheid. En ja natuurlijk is zo'n opgezwollen hoofd niet fijn, maar dat komt wel weer goed (is mij verzekerd! door de arts en veel slechter kon het al niet... hahaha)


Mijn herstel zal ongeveer 6 weken gaan duren. Dit houdt het volgende in:
De eerste 2 weken volledige rust (plat liggen en dat is niet leuk, maar wel een must!), eind volgende week terug naar het ziekenhuis voor een check up, daar hoor ik meer over de status van mijn operatie. Bij mijn vertrek in het ziekenhuis heeft de arts al gezegd dat de operatie technisch is gelukt, nu nog herstellen...
De controle in het ziekenhuis zal ik af moeten wachten, om meer te kunnen vertellen over de revalidatie.


1 ding staat vast en dat is dat ik tot iets voor kerstmis alleen vloeibaar voedsel mag eten. Dit heeft voor- en nadelen. Het nadeel is dat ik er nu al (na 4 dagen) klaar mee ben. En het voordeel is dat mijn hoofd (en de rest van mijn lichaam) waarschijnlijk dunner terugkeert, dan voor de operatie...


Zo heeft ieder nadeel toch zijn voordeel...


Tot de volgende update!

Én 34 éves

Én 34 éves = ik ben 34 jaar geworden

Afgelopen weekend ben ik (Martijn) 34 jaar geworden.
We hebben het dit jaar niet groots gevierd, maar we zijn een lekker weekend weg geeweest met z'n tweetjes.
Dat we het niet groots gevierd hebben, heeft alles te maken met de operatie aan mijn kaken, die ik afgelopen maandag heb moeten ondergaan.

Mijn verjaardag, ons weekendje:
Eigenlijk begon het donderdagavond al. De ouders van Marjon waren in Den Bosch en wilde, indien mogelijk, met ons afspreken. Wij waren naar de PLUS kerst beurs in Rosmalen. Dit was dus ideaal om af te spreken. Wij dus naar het hotel. Daar hebben we een paar drankjes gedronken en heb  ik een te gek cadeau gekregen. We zijn daarna vertrokken naar huis.
Vrijdag bijtijds vertrokken naar Rotterdam. Daar hebben we de stad verkend en daarna zijn we lekker gaan eten. Na het eten zijn we naar Holland Casino geweest. Ondanks dat we geen gokkers zijn en er ook eigenlijk niets van snappen, leek het ons leuk om een avondje te gaan "gokken" met een starterspakket. Dit was een leuke ervaring, maar wel weer voldoende voor de komende 10 jaar. (HAHA)
Op zaterdag zijn we naar sauna- en beautycenter Elysium in bleiswijk geweest. Dat was heerlijk!
Hier waren we omstreeks 11.30 uur en we waren 12 uren later weer terug in het hotel in Rotterdam.
Zondag hebben we heerlijk uitgeslapen en lekker ontbeten. Vervolgens zijn we naar Menno en Joyce (Berkel en Rodenrijs) gereden. Zij hebben een kleine 2 weken geleden een zoontje (Thijn) gekregen.
Wat een knap, rustig en schattig mannetje! Geniet van jullie derde kindje.
Uiteraard moest Joyce op tijd aan haar rust denken.
Wij zijn toen terug gereden naar het prachtige, warme zuiden, waar we met mijn ouders, mijn zus en Leon hadden afgesproken om lekker te gaan eten bij Italiaans restaurant Otica in Best ter gelegenheid van mijn verjaardag. Dat was een prima afsluiter voor mijn verjaardagsweekend.

Als laatste wil ik iedereen bedanken voor de leuke, lieve sms-jes en kaarten.

Tot onze volgende update!
Martijn

NB Hij laat gemakshalve even weg dat hij maandag om 8 uur is geopereerd. De arsten hebben zijn kaak gebroken en recht gezet. Martijns hoofd is 2 x zo groot als normaal en hij kan moeilijk praten. Verder mag hij 4 tot 6 weken alleen maar vloeibaar voedsel. Ik vind het heftiger dan verwaht, maar Martijn slaat zich er goed doorheen.

2 hónap!

2 hónap! = 2 maanden!

Even een kort bericht van ons, over ons adoptierapport in Hongarije.
Ons rapport is nu 2 maanden geleden afgegeven in Hongarije.

Ondanks dat wachten nooit leuk is, zijn we nog steeds in blijde verwachting voor een voorstel van de NAS vanuit Hongarije.
We hopen uiteraard dat we zo snel mogelijk een voorstel krijgen :-))

Tot de volgende update.

Marjon en Martijn

Fotók munka eredményei

Fotók munka eredményei - foto's klus resultaten

Hier enkele foto's van de kamers. We laten hier niet alles zien, want er moet ook nog wat verrassing zijn om "live" te komen bekijken.... (HAHA!)

Tot de volgende update.....

Az ezermesterek készen állnak

Az ezermesterek készen állnak = De klussers zijn klaar!

Deze week zijn alle klus werkzaamheden afgerond. Na de kluswerkzaamheden op zolder (die als eerste klaar was) en de garage (waar we 3 kasten hebben geplaatst om alles op te bergen), was nu de eerste etage aan de beurt. Hier hebben we 3 kamers aangepakt.
De electricien, de schilder en de behanger hebben alle werkzaamheden, met een klein beetje vertraging, af kunnen krijgen.

De vertraging ontstond, doordat de schilder 1 keer meer over de muur moest verven, dan dat hij vooraf had verwacht. De muur nam meer verf op.
Hierdoor waren we vrijdag  ipv donderdag klaar.

Zo zijn de klus onderdelen klaar en kunnen de meubels komen. Deze komen naar alle waarschijnlijk deze week. En als dan het boomhut-stapelbed en de bijpassende kasten binnen zijn, is alles klaar en kunnen de kids wat ons betreft komen....

We zullen vandaag nog enkele foto's proberen te publiceren van de klus resultaten....

Loesje over adoptie...