baba zuhany ajándékot

baba zuhany ajándékot = kraamcadeau

Vandaag had ik sinterklaasviering met 7 vriendinnetjes. Dat doen we elk jaar. Lootjes trekken, surprise maken en een gedicht. Verder een paar "rommel"cadeautjes inpakken voor het zogenaamde ruilspel. Daarbij spelen we een spel waarmee je pakjes kunt winnen of verliezen. Sommige van die cadeautjes zijn heel leuk, maar andere wil je echt niet mee naar huis. Bv de afschuwelijke oorbellen van schoonmoeder, de plastic coctailbekers voor op de camping of de eierdopverzameling van oma. Maar er zitten vaak ook hele leuke dingen bij zoals boeken en spellen.

Dit jaar deden we eerst alle suprises en gedichten en iedereen had er weer reuze veel werk van gemaakt. Van nieuwbouwhuis tot papieren schort. Iedereen had zijn best weer gedaan. Na veel lachen over de op rijm gezette gebeurtenissen van het afgelopen jaar bleef uiteindelijk nog een groot pakket op tafel staan.

Ik keek wat verbaasd, want iedereen had nu wat gehad. Helemaal toen op het cadeau stond, voor Marjon en Martijn.

Lieve Marjon en Martijn
De Sint kon het dit jaar niet laten,
om ook alvast voor jullie in te slaan
Want ook al staan er nog geen kinderschoenen bij tochtige gaten
Het kan allemaal toch best snel gaan.

Bouwen aan jullie toekomst, de stenen zijn soms zwaar
Maar straks ik jullie gezinnetje compleet
En dan is het genieten, niet waar?

Omdat jullie nog niet weten hoeveel en van welk geslacht
Heeft Sint aan een praktisch cadeau gedacht
Waar elk kindje uren mee kan spelen
Ze zullen zich er niet snel mee vervelen!

Lieve groet van de Sint en de Pieten:
Alexandra, Attje, Evelien, Carlijn, Petra G, Petra W, en Suus.

Bleken er in het pakket drie grote dozen duplo te zitten! Een tankstation, een dierenkliniek en een basispakket! Helemaal geweldig! Ons eerste echte cadeau voor onze kanjers. Waar ze zeker heel veel plezier aan zullen beleven.
Ik was echt heel erg verrast en Martijn ook toen ik ermee thuis kwam. Het is echt veel te gek, maar zo ontzettend lief. Ik ga het dadelijk opruimen, zodat het mooi blijft tot onze thuiskomst. En duplo is tijdloos en voor iedereen, Dus een geweldig cadeau!

Wat een kanjers van vriendinnen heb ik toch. Het kado is ons kraampakket voor jullie zeiden ze. Nou daar zijn we heel blij mee! Dank u wel sinterklaas en al uw pieten!

2,5 hónapos Magyarországon

Ons adoptiedossier ligt alweer 2,5 maand in Hongarije.
Aan de ene kant gaat de tijd heel snel, want het lijkt nog maar heel kort geleden dat wij in Hongarije waren. Aan de andere kant kan de tijd niet snel genoeg gaan, want 2,5 maand is in adoptieland nog helemaal niks.
Het moeilijkste van de tijd die nu verstrijkt is dat je niks meer hoort over de adoptieprocedure. Geen raad van de kinderbescherming, geen bericht van de Stichting adoptievoorzieningen en niks van de NAS.

Tot van de week, toen lag er een brief van de NAS in de brievenbus. Dan word je er weer even aan herinnert hoe spannend deze wachttijd is. Het was een rekening, voor het vertalen van de samenvatting ouderdossier.
De CA (centrale autoriteiten) aldaar hebben namelijk de regels tussendoor iets aangepast. Zo wilden ze de samenvatting van ons ouderdossier ook vertaald hebben in het Hongaars. Voorheen werd die samenvatting alleen gebruikt door de contactpersoon vd NAS.
Ik vind het allemaal prima, zolang ze de regels maar niet ineens veranderen dat Holland geen kinderen meer kan adopteren.
Bij zo'n bericht gaat je fantasie meteen op hol. Want misschien hebben ze ons dossier al wel even bekeken en zagen ze toen dat de samenvatting miste. Dat hoop ik natuurlijk, maar het is realistischer dat ze ons dossier nog helemaal niet hebben ingekeken omdat het volgens de nieuwe regels nog niet compleet was en dat het nu pas op de stapel van te behandelen dossiers terecht is gekomen.

Ik merk dat mijn fantasie en mijn ongeduld langzaam aan een loopje met me nemen. Dat had ik vooraf niet verwacht, maar dit is echt het lastigste stuk van de procedure. Je bent er zo dichtbij, maar kan het niet pakken. Frustrerend soms.

Daarom houden we ons bezig met allerlei randvoorwaarden zodat als het voorstel komt, dat allemaal in orde is.
Zo ben ik vrijdagochtend bij één van de drie basisscholen geweest bij ons in het dorp. Ik moet zeggen mijn eerste indruk was goed. Het is niet een hele grote school (300 leerlingen) en hun visie is ondernemend leren. Dat kan ik als zelfstandig ondernemer alleen maar toejuichen. Ze stimuleren kinderen zelf om acties te ondernemen tot het vergaren van kennis. Verder hebben ze veel projecten over "samen". Hoe ga je om met anderen. hoe hou je rekening met elkaar gevoelens en wat kun je van elkaar leren.
Ze hebben echter nog nooit te maken gehad met adoptiekinderen. En hebben eigenlijk ook geen ervaring met NT 2 kinderen (Nederlands als 2e taal kinderen). Maar het lijkt ze wel een hele leuke uitdaging en ze hanteren er wel heel persoonlijk gericht onderwijs. Ook steken ze niet alleen veel aandacht in het cognitief leren, maar ook is sociaal emotineel leren. Onze toekomstige kinderen hebben op beide gebieden een hoop in te halen en dan is het wel fijn dat daar op school ook veel begeleiding in is.

Ik ga ook nog een afspraak maken met de andere school bij ons in de wijk en dan maken we de keuze.
Beide scholen hebben al aangegeven dat ze het heel prettig vinden dat we hier optijd mee komen, zodat ook de school zich op onze situatie kan voorbereiden. Het is voor hen net zo bijzonder als voor ons.

Dat ze op school nog geen ervaring hebben met adoptiekinderen zie ik niet direct als een probleem. Wij hebben er immers ook geen ervaring mee. Als de school maar open staat voor interactie met ons als ouders en informatie over adoptiekinderen willen eigen maken.

Op internet volgen we een hoop ouders met Hongaarse adoptiekinderen en deze maand zijn er 3 gezinnen thuisgekomen uit Hongarije. Dat is echt veel!
Zou dat een goed voorteken zijn?

Martijn heeft met NAS gesproken en inmiddels liggen er 5 dossiers, vergelijkbaar met de onze in Hongarije. Ze kunnen er verder niks over zeggen, want ze weten niet in welk tempo deze worden behandeld of hoeveel dossiers ( uit andere landen) er ook nog liggen, maar het maakt het allemaal wel wat concreter voor ons.

Als ondernemers merken we dat we niet alleen zakelijk altijd vooruit willen en de touwtjes in handen willen houden, maar ook prive ;-) Goed leerproces voor ons om te vertrouwen op anderen dat het goed komt. En eerlijk, dat vertrouwen hebben we.