Het blijft bezonder om te beseffen dat je een compleet gezin hebt geadopteerd. Vandaag hadden we een evaluatiegesprek met de NAS. Zo'n gesprek is meteen een goede vorm van reflectie. Want allemachtig wat is het allemaal snel gegaan en wat gaat het eigenlijk ontzettend goed. In 5 maanden voelt het alsof we de kinderen al jaren kennen en willen we misschien soms wel te snel. Maar de kids zijn ook zo aanhankelijk, ondernemend, overlevers, ondeugend, lief, knuffelig, en soms zo lekker kind, maar soms ook al zo groot.
Om een indruk te geven hoe ons leven loopt, hierbij een fotoimpressie
 |
| Regi en Kriszti op de camping met hun favoriete typetje jufrouw Jubelteen |
 |
| Kriszti heeft een duikbril gewonnen en heel de dag opgehouden! |
 |
| Onze grote gastdochter Krisztina. 3 December komt ze weer om hopelijk niet meer weg te gaan voorlopig |
 |
| Kriszti met haar nieuwe look |
 |
| Dikke vriendinnen, Kriszti, Carlijn en Rami |
 |
| Mark's nieuwe look |
 |
| Zie mij eens lachen. Ik ben de koningin! |
 |
| Ik ben kabouter Plop en samen met mijn vrienden... |
 |
| Piet Piraat schip Ahoy! |
 |
| Baardgroei, je kunt het niet vroeg genoeg bestrijden! Of ben ik kabouter Plop?? |
 |
| Mark met fans! |
 |
| Klaar voor zijn eerste voetballes |
 |
| Ik heb dan wel een lui oog, maar die luie sticker gaat zo mooi niet los. |
 |
| Met de trein naar opa en oma Nietap |
 |
| Rami's kunstenaars-look. Met nieuwe bril en stoere kleren, lekker pittig toch? |
 |
| 2 zussen! |
Wat een gave bril van Rami! Ik zit hier Jaloers te zijn. Maar wat een fijne foto's weer. Kan niet wachten om jullie allemaal weer eens te zien. Wellicht in het amsterdamse?
BeantwoordenVerwijderenx Loes