Morgen is een belangrijke dag! We moeten om 9.00 uur bij de voogdijraad zijn en krijgen dan te horen hoe hun oordeel over de afgelopen 30 dagen zorgplicht is. We weten al van Márti dat onze psycholoog en medewerker van regio Budapest heel tevreden waren, maar het eindoordeel ligt echt bij deze dame in Budapest en ze is van de regels, dus wel spannend. We zijn er zeker van dat de kinderen aan ons zullen worden toegewezen, maar we hopen dat het ook officieel wordt gemaakt morgen en niet pas na Pinksteren.
We zien wel dat de kinderen ook merken dat er langzaam aan een einde komt aan hun Hongarije tijd en ze reageren daar alle 4 anders op.
Regi en Rami zijn heel aanhankelijk alsof ze bang zijn dat we zonder hun weg gaan en Márk test ons juist op onze loyaliteit aan hem. Hij zoekt zijn grenzen en soms schrikken we daarvan. Maar we horen van andere ervaringsdeskundigen dat dit juist heel normaal is en dat het ook bij het proces van afscheid nemen hoort.
We moeten niet vergeten dat ze straks alles achter laten wat hun vertrouwd en dierbaar is. Hun vaderland en moedertaal.
Wij kijken uit naar onze terugkeer naar Nederland, ons thuis. Maar voor de kids zal het zeker niet makkelijk worden. We zijn ons hiervan bewust en proberen hen daarin te steunen.
Over het algemeen zijn ze nog steeds heel opgewekt en lijkt het vaak of ze er niks van meekrijgen, maar uit kleine dingen blijkt dat ze het wel weten dat we straks zullen vertrekken.
Vandaag rustig aan gedaan. We hadden 's middags een fikse onweersbui, maar toen lagen Kriszti en Regi lekker te slapen.
Márk en Rami waren binnen aan het knutselen. Eigenlijk knutselde Márk en Rami keek toe. Márk verkleede zich als Sinterklaas en papa moest bij hem op schoot komen. Erg grappig om te zien.
Daarna brak de zon door en zijn we toen de meiden wakker waren vertrokken naar de speeltuin in Albertirsa.
Onderweg kwamen we een wegafzetting tegen met politie en brandweer en een gekantelde vrachtwagen. Márk was er helemaal vol van en vertelde ons er hele verhalen over.
Morgen is trouwens extra bijzonder en druk omdat onze oudste dochter, Rami, jarig is. Ze wordt 7 jaar!
Feest is het morgen dus zowiezo!!!!!!!!!!
Hey luitjes,
BeantwoordenVerwijderenHet zal voor de kids wel een hele omschakeling zijn om naar Nederland te komen, maar doe het gewoon rustig aan. Wij ontmoeten ze wel als ze eraan toe zijn. Als je maar wel van die mooie verhalen blijft schrijven en wat foto's erbij dan blijven we toch op de hoogte. Wij zullen morgen voor jullie duimen.
Dikke knuffel Monique en de rest.
Toch duimen wij mee dat morgen DE DAG is dat jullie 4 kanjers voorgoed aan jullie worden toevertrouwd. Weer heel herkenbaar wat je schrijft. Je zou wel eens in die kinderkoppies willen kijken wat ze nu denken ? En uit ervaring weten wij ( ook al verschilt dat natuurlijk per kind/ gezin ) dat je er voorlopig nog niet bent. Ieder kanjertje zal het weer op een andere manier verwerken en dat is soms gewoon lastig. Wel word het allemaal wel wat "makkelijker" als ze de taal beter gaan begrijpen en de dingen ook naar jullie toe kunnen verwoorden. En morgen zo en zo feest Rami 7 jaar, maar ik hoop op dubbel FEEST !!!!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Hans en Jacqueline en de 3 kanjers