Twee weken zijn voorbij gevlogen.
We zijn net terug uit Zwolle waar we ons gastkind op de bus terug naar Hongarije hebben gezet. Het was een warm afscheid met veel knuffels, handkussen en zwaaien!
Kriszta had in eerste instantie helemaal geen zin om terug te gaan naar Hongarije en bij aankomst in Zwolle ging ze demonstratief in de auto zitten en zei "Kom terug". Maar bij het zien van haar vriendinnen kwam de zin ook terug.
De verhalen kwamen en de meiden hadden elkaar duidelijk heeeeeeel veeeeel te vertellen en te laten zien.
Wat een stoere meid is onze Kriszta dan. Ze heeft het hoogste woord. Maar vlak voordat ze de bus in ging had ze nog wel de tijd om ons een dikke knuffel te geven en ze zwaaide totdat de bus uit het zicht was.
En alhoewel we het jammer vonden dat ze alweer terug moest was het geen verdrietig afscheid. We weten dat ze weer terug komt en dat is een fijn gevoel.
Bij thuiskomst vonden we 2 tassen vol cadeautjes. Een handwerk folklore truitje, jam, wijn, bonbons, en nog meer bonbons, knuffeltjes en een foto. Veel te gek en een hele leuke verrassing.
Hier komt zeker een vervolg op.
Het land Hongarije daar gaan we voor, vandaar de vlag van Hongarije
Hoi Martijn en Marjon
BeantwoordenVerwijderenWat en leuke meid was die Kriszta zo spontaan en wat deed ze der best om nederlandse woordjes
teleren.
Een schat gewoon ik hoop dat ze weer vlug bij jullie zal zijn heeft zij en jullie allebei plezier van elkaar en gezelschap.
Groetjes weer Mutti