Vám = Zorgplicht

De komende 6 weken heb ik zorgplicht ;-)!
Toen ik de middag van Martijns operatie bij hem op bezoek kwam, schrok ik me rot.
Hij was helemaal niet bij. (Zoals de zuster had gezegd)
Hij besefte bijna niet dat ik er was. Hij streelde mijn hand maar keek me bijna niet aan en kreunde zachtjes. Zijn hoofd was dik, geel en zat onder de vegen bloed.

Wat hebben ze met mijn man gedaan dacht ik alleen maar, terwijl de tranen over mijn wangen rolden.

Die avond, was het al heel anders. Het bloed was weggewassen, net als het geel. Wat jodium bleek te zijn. Alleen de dikte was nog hetzelfde. Martijn was goed bij, dronk al door een rietje en had al weer wat praatjes. Van die middag kon hij zich inderdaad maar weinig herinneren.

Omdat praten niet echt goed ging, hebben we die avond naar elkaar ge-sms-t.
De volgende middag mocht ik hem ophalen en was ie gelukkig weer thuis. Maar dat viel nog niet mee. Martijn had veel pijn, was misselijk en was duizelig. Hij wilde niks eten, ik bedoel drinken.

Nu zijn we een week verder en het gaat al een stukje beter. Martijn heeft weer trek, das een goed teken. Dus mijn kookkunsten komen nu om de hoek kijken. Aangezien Martijn de komende 6 weken alleen maar vloeibaar mag, probeer ik creatief te zijn. Want na een week van sapjes en shakes, heeft hij wel weer trek in iets dat naar eten smaakt. Dus gisteren was het aardappelpuree met extra melk, gepureerde kalfsragout en verse appelmoes. En vandaag fijngepureerde hutspot met haché uit de blender en.... appelmoes. Je zou er bijna trek van krijgen ;-)

Mochten mensen nog tips hebben, ik heb nog 5 kookweken te gaan.

Vandaag lekker een dagje vrij gehad. Deze heb ik besteed aan mijn Kindertehuis project voor Hongarije. Ik heb een powerpoint presentatie gemaakt over Hongarije, SVH en de kinderen in de vele tehuizen. Ik hoop hiermee bedrijven over de streef te trekken om een aantal van de projecten die SVH verzorgt te sponsoren.
Het was een hoop werk en heb tot laat doorgewerkt, maar het resultaat ziet er netjes uit, volgens mij.

Nu hopen op veel sponsoren!

We werden vandaag ook nog eens verrast door onverwacht bezoek. De ouders van Martijn kwamen langs. En Attje en Sebastiaan kwamen als verrassing met Nadien langs.
Nadien is alweer ruim 8 maanden en echt een schatje. Ze heeft de hele tijd zitten lachen. Ze vond zelfs onze blaffende hondjes niet eng.
Het ideale oppaskind ;-)

Zo dat was onze zondag. Morgen weer druk aan het werk, want de feestdagen staan voor de deur en dat brengt een hoop drukte en gezelligheid met zich mee. Dus genoeg te doen!