De laatste week....

De laatste week, van ons gastouderschap voor Alexandra, is gisteren ingegaan.

Tot op heden was het ´erg` leuk.
Naast dat we even, gedwongen, ons leven moeten aanpassen om goed zorg te kunnen dragen voor zo´n lief, klein en onschuldig meisje is het ook gewoon heeeeeel plezierig om iets met haar te ondernemen.

Zo vind ze lopen of fietsen met de `kutyak´ (honden) helemaal het einde. Slapen is ook 1 van haar favoriete bezigheden en een roltrap is niet een nuttig gebruiksvoorwerp in Hongarije, maar een nuttig speelgoed. Dit werd snel duidelijk, nadat we van de week in Eindhoven 4x een roltrap moesten gebruiken om van etage te veranderen.
Verder is Alexandra géén grote eter, maar wel een grote drinker. Alles gaat erin (ranja, fristi, cassis, fanta, water of Chocomel), behalve melk en thee. Ez piszkos! (Dat is vies!)

Als laatste kan ik ook vertellen (verzekeren) dat kinderen van 10 jaar niet altijd even onschuldig zijn. Ga maar eens een spelletje met ze spelen...
Zo hebben wij geregeld met haar een potje gepest (kaartspelletje). ze vindt het geweldig! Alleen mevrouw wint opvallend veel potjes.
Nu blijkt madam een meester(es) te zijn in het steken van kaarten en dan met name in het steken van pestkaarten en als specialiteit de joker (5 pakken). Op een gegeven moment had ze 4 Jokers in haar hand, terwijl er maar 2 jokers in de stok kaarten zitten. Rara hoe kan dit?
Alexandra had elders in huis nog een stok kaarten zien liggen en deze uit de stok gehaald en bewaard tot het volgende kaartspelletje. Dit volgende spelletje was met mij, dus was ik de klos.... En probeer dan maar eens in je beste Hongaars uit te leggen dat dat niet mag volgens de spelregels...... (aan iemand die er van overtuigd is dat die er al in zaten. hahaha!)
Super actie! het had zo een biologische dochter van me kunnen zijn...

Maar nu de laatste week.
We gaan er nog een paar leuke dagen van maken en dan mag ons meiske alweer terug naar Bickske (Hongarije). De tijd is erg snel gegaan.
We hebben gisteren een soort van klein evaluatiegesprekje met haar gehad. Deels via ons zelf en deels via de tolk van de organisatie. Hierin hebben we gepolst hoe ze de vakantie had ervaren en of ze het leuk vindt als we binnenkort (september/oktober) bij haar langskomen in het kindertehuis. Dit leek haar leuk. Wel voegde ze eraan toe, dat ze niet wist of het mocht (van haar tehuis). Wat schattig niet?

Nou dit was weer, na meerdere verzoeken, een update van ons, tot nu toe, zeer geslaagde gastouderschap avontuur.

ciao, (spreek uit sio)
Martijn



PS. Nog even iets over de adoptie. We zijn wederom medisch goed bevonden door de artsen om verder te gaan met de adoptie...