Al drie weken in Hongarije en we hebben bezoek!

We krijgen veel sms-jes of we weer een stukje willen schrijven. Dat doen we nu dus! Aangezien ons huis nogal afgelegen ligt, hebben we daar geen bereik met de dongel en moeten we dus op andere plekken internetten. In de eerste week deed ik dat in de auto, als we naar de kids toe gingen. Nu doen we het in de speeltuin. Dan kunnen onze kanjers even uitrazen en wij ff typen. Alhoewel we wel telkens worden geroepen om de schommel aan te duwen, mee moeten gaan voor een plas, vragen krijgen over drinken, ijsjes en andere lekkernijen. Dus het gaat iets minder snel. Maar goed hier dan toch weer een verhaal van ons met foto's!

Het is ongelofelijk zo snel als de tijd gaat. We zijn alweer bijna 2 weken samen met onze kanjers en ze zijn niet meer weg te denken uit ons leven.


Het is bijzonder om te zien hoe snel ze aan hun nieuwe situatie wennen. Martijn en ik worden er elke keer weer stil van. Hoe vol vertrouwen moet je zijn om dit avontuur aan te gaan. En ze gaan het aan vol overgave. Natuurlijk hebben ze momenten dat ze minder lekker in hun vel zitten maar over het algemeen zijn het hele lieve, vrolijke, ondeugende, onderzoeken, avontuurlijke en innemende kinderen.

Mijn ouders zijn woensdagavond laat aangekomen. We hadden onze kanjers uitgelegd dat opa en oma op bezoek kwamen en hadden met zijn allen taart uitgezocht. Ze vonden het heel spannend, maar volgens mij vonden opa en oma het nog spannender.

We hebben de dag erop een rustig dagje met elkaar gehad en opa en oma vermaakten zich prima met hun kleinkinderen in de zandbak, op de schommel en in het zwembad. S’ Middags samen met opa en oma gegeten bij ons favoriete Eteremmetje. Goulash soep en daarna goulash schotel. Heerlijk! Zo’n kleine 2 uur getafeld met z’n allen en iedereen genoot volop. De serveerster kent ons inmiddels en deelt trouw engelse en Hongaarse menukaarten uit. Ze kijkt elke keer weer bedenkelijk. Je ziet haar denken: “Hoe zit dit?” en “Wordt de groep nou nog groter?” We begonnen daar met zijn tweeen, toen waren we zes, en deze keer kwamen we acht personen. Het is grappig om te zien. De volgende dag hebben we opa en oma uitgezwaaid. Zij brengen ook nog 3 dagen een bezoek aan Budapest.

Onze kanjers zwaaiden opa en oma enthousiast weer uit, onder het luid roepen van DOEI DOEI.
Inmiddels kunnen onze kanjers al heel wat Nederlandse zinnetjes. Een greep hieruit:

- Luna kom hier!
- Luna hier kom!
- Luna los!
- Luna lief!
- Eet smakelijk
- Het liedjes: smakelijk eten hap, hap, hap
- Het liedje: hop paardje hop
- Ik ben…

Kriszti aan de wandel als model

Gitaristen

Márk zwemt in het zwembad

Oma en Márk in de zandbak

Uit eten met opa en oma

Papa en Kriszti in het zwembad