A Kontroll! 4 = Op controle! 4
Gisteren ben ik voor de 4de keer op controle naar het ziekenhuis geweest voor mijn kaken.
De conclusie van de arts is dat de operatie goed is verlopen en dat ik nog maar 1 keer terug hoef te komen voor een grondige schoonmaak-beurt door de mondhygieniste. Dit is onderdeel van het proces. In eerste instantie dacht ik, "zo, is het zo'n drama daar binnen?" Maar dat viel mee, maar het is ondere andere om je beugel goed schoon te maken en je tandvlees te reinigen. Dus nog 1 keer terug naar Geldrop en dan zijn we defintief hersteld. (al voelt dat nu zo ook al)
Als enige heb ik nog geen gevole in mijn kin, zijn mijn wangen nog met vocht gevuld en kan ik niet bijten.
Maar zo heeft de dokter gezegd, dit verdwijnt echt...
Daar gaan we dan maar vanuit. Over een jaar moest ik terugkomen om de breuk te laten controleren. Dit kun je schijnbaar nu nog niet zien. Het duurt erg lang voordat de breuken volledig zijn hersteld.
Als laatste was er in deze kaak-soap ook nog erg positief nieuws. Waarschijnlijk hoef ik mijn beugel geen jaar (zoals vooraf besproken) meer in, maar zal een halfjaar volstaan. Het hangt wel af van de laatste aanpassingen en of die voortvarend gaan, maar de "ortho" had er vorige week een goed vertrouwen in....
Verder gaat het hier zijn gangetje. Marjon is behoorlijk goed aan het herstellen van de nierbekontsteking. Dit gaat sneller dan verwacht. Ze loopt alweer als een kievit en gaat ook weer halve dagen naar het werk.
Hierover zijn we positief.
Ons gastkindje Kriszta is helemaal geintergreerd. Ze praat al een beetje Nederlands, woorden/zinnen als lekker, ik ga slapen, ik ga tandenpoetsen, mooi, graag gedaan, alsjeblieft, doei-doei, idioot, mag ik betalen, ik ben Kriszta, ik ben mooi, boos, lief, kusjes, huili-huili, dank je wel....
Kortom het gaat snel met de Nederlandse taal. Verder vindt ze niet al het Nederlandse eten lekker, maar stamppot gaat er in als zoete koek.
Het is een erg lieve PUBER. Ze helpt waar ze kan en heeft kuren waar het nodig is, zoals het hoort bij een puber... Haar kuren bestaan uit lachbuien, "hangen" en uit proberen van Marjon en Martijn. Maar je ziet de "buitjes" aankomen en ze zijn zo grappig, omdat ze enorm "getelefoneerd" worden door haar...
Kortom wij vermaken ons goed met haar en zij geeft aan het ook erg leuk te vinden. En ze vroeg al of ze niet mocht blijven...haha
Tot de volgende update
woensdag 29 december 2010
zondag 26 december 2010
Boldog Karácsonyt
Fijn kerstfeest!
Vandaag was echt een hele fijne kerst!
Met allemaal goed kerstnieuws!
Zo ben ikzelf toch thuis met kerst, terwijl ik misschien in het ziekenhuis moest blijven. Ik was woensdag opgenomen met hoge koorts en de diagnose: Nierbekontsteking.
Ik kan je vertellen dat doet heel erg pijn en je voelt je er heel ziek door. De doktoren dachten dan ook dat ik een dag of 4 á 5 in het ziekhuis zou moeten blijven. Ik was echter met 3 dagen alweer thuis! En dankzij de antibiotica voel ik me prima.
Lekker voor kerst toch thuis is zooo fijn
Dat vond onze Kriszta ook. Ze was helemaal door het dolle, dat Marjon weer haz was.
Ander goed kerstnieuws wat ons bereikte is dat onze 4 weken oude nichtjes ook thuis zijn gekomen met kerst. Zij lagen in Antwerpen in het ziekenhuis met een zwaar virus dat longontsteking had veroorzaakt. De meisjes hebben een dikke week aan de beademing gelegen.
We zijn heel dankbaar dat ze relatief zo snel zijn hersteld, want de verwachting was dat ze misschien wel een maand in het ziekenhuis zouden moeten blijven.
En het laatste kerstbericht dat binnen kwam is een zwangerschap in onze vriendengroep die zeer gewenst is en vrij onverwacht.
Dus als dit geen kerst is!
Vandaag hebben we het heerlijk gevierd. Ik moest natuurlijk rustig aan doen. Daarom hebben we laat ontbeten en pakjes van onder de kerstboom uitgepakt. We zijn even met de hondjes in de sneeuw geweest en daarna lekker thuis tutten voor het kerstdiner.
Mijn schoonfamilie kwam bij ons en iedereen maakte een gerecht. Het werd een lange, maar heerlijke avond. Iedereen had zichzelf overtroffen. Kriszta vond het allemaal leuk, maar viel om 23.00 uur om van de slaap. Net als ik nu.
Dus voor vandaag weltrusten en Boldog Karácsonyt!
Vandaag was echt een hele fijne kerst!
Met allemaal goed kerstnieuws!
Zo ben ikzelf toch thuis met kerst, terwijl ik misschien in het ziekenhuis moest blijven. Ik was woensdag opgenomen met hoge koorts en de diagnose: Nierbekontsteking.
Ik kan je vertellen dat doet heel erg pijn en je voelt je er heel ziek door. De doktoren dachten dan ook dat ik een dag of 4 á 5 in het ziekhuis zou moeten blijven. Ik was echter met 3 dagen alweer thuis! En dankzij de antibiotica voel ik me prima.
Lekker voor kerst toch thuis is zooo fijn
Dat vond onze Kriszta ook. Ze was helemaal door het dolle, dat Marjon weer haz was.
Ander goed kerstnieuws wat ons bereikte is dat onze 4 weken oude nichtjes ook thuis zijn gekomen met kerst. Zij lagen in Antwerpen in het ziekenhuis met een zwaar virus dat longontsteking had veroorzaakt. De meisjes hebben een dikke week aan de beademing gelegen.
We zijn heel dankbaar dat ze relatief zo snel zijn hersteld, want de verwachting was dat ze misschien wel een maand in het ziekenhuis zouden moeten blijven.
En het laatste kerstbericht dat binnen kwam is een zwangerschap in onze vriendengroep die zeer gewenst is en vrij onverwacht.
Dus als dit geen kerst is!
Vandaag hebben we het heerlijk gevierd. Ik moest natuurlijk rustig aan doen. Daarom hebben we laat ontbeten en pakjes van onder de kerstboom uitgepakt. We zijn even met de hondjes in de sneeuw geweest en daarna lekker thuis tutten voor het kerstdiner.
Mijn schoonfamilie kwam bij ons en iedereen maakte een gerecht. Het werd een lange, maar heerlijke avond. Iedereen had zichzelf overtroffen. Kriszta vond het allemaal leuk, maar viel om 23.00 uur om van de slaap. Net als ik nu.
Dus voor vandaag weltrusten en Boldog Karácsonyt!
maandag 20 december 2010
Egy nap az élet
Na 5 dagen fikse griep (boven de 40 graden koorts), ben ik er weer. En gelukkig maar want met zo'n tiener gastdochter in huis is het veel te leuk om ziek te zijn.
Krisztina is, zoals Martijn al schreef, zaterdag aangekomen. Haar roepnaam is Kriszta, dus vanaf nu zal ik haar zo ook noemen in mijn stukjes.
Kriszta is een goedlachse meid.
Afgelopen zaterdag (toen ik dus gloeiend als een kooltje en verpakt als een paling toch naar Zwolle was afgereisd) werden we zeer warm door haar begroet met een dikke knuffel en een gulle lach. Ze is zoals ze schrijft open, rechtdoorzee en grappig. Het is heerlijk om haar om je heen te hebben.
Ik ben dan ook blij dat ik bij dit ontvangst aanwezig was.
Na een terugrit van 2 uur. Hebben we Kriszta het huis laten zien en haar kamer. Ze heeft haar koffer uitgepakt en is vervolgens haar bed ingedoken voor een uurtje of 2. Toen kwam Martijn thuis met de honden en frietjes.
Na een gezellige avond zijn we allemaal vroeg ons bed ingedoken (Ik lag er al in).
Zondag zijn Martijn en Kriszta samen op pad geweest voor een kerstboom. Dat werd haast een levenswerk, want nergens meer een boompje te vinden voor ons. Of de bomen waren op, of de winkel was dicht. In een enkel geval was er gewoon helemaal geen winkel.
'
Toen Martijn mij over hun teleurstellende zoektocht vertelde zei ik eerst nog dat we maandag wel verder zouden kijken. Kriszta en hij zouden immers naar het voetbal (PSV) en die wedstrijd, als enige niet afgelast, begon over een half uur. Daarom in volle vaart naar het Philipsstadion. Als ze mazzel hadden konden ze nog net voor het begin binnen zijn. Maar aangekomen bedenkt Martijn dat de seizoenskaarten nog thuis op het dressoir liggen. Daarom gaat de zoektocht naar een kerstboom door in Eindhoven.
En wonder boven wonder, hij wordt gevonden! Een prachtig Nord-man boompje van ca 1,50. Voor een schappelijke prijs. Die gaat mee. De boom heeft een lekker dik buikje. Daar houdt Marjon van legt Martijn aan Kriszta uit.
Daarna gaat het stel naar de markt in Eindhoven, maar mede door serious request is het zo druk, dat ik vanuit mijn bed meer Eindhoven heb gezien dan hun beiden.
Op tv wordt alles namelijk uitgezonden over het glazen huis en ik vind het leuk dit een beetje te volgen nu het zo dichtbij is.
Als afsluiting zijn ze samen naar de verjaardag van Kevin geweest. Naar begreep was het erg gezellig. Kriszta vond het wel spannend, dacht Martijn. Ze was rustig.
Toen ze 's avonds thuis kwamen voelde ik me een stuk beter en uitgerust. Ik had lekker pasta gemaakt en na het eten hebben we een spelletje Wobble gedaan. Het is net nieuw en erg geinig en verslavend. Vooral als je het begint te snappen, qua tactiek.
Bij dit spel draait het erom de bal in het gaatje te krijgen door schijven op het wiebbelende speelbord te plaatsen en dat is nog niet zo makkelijk.
Inmiddels is Kriszta er behoorlijk goed in en heeft ze me vanavond ingemaakt met 3-2.
Maar daar ging nog wel wat aan vooraf. Vanmiddag heeft onze gastdochter in PLUS kleding en al, in de winkel meegeholpen. Daarna ben ik met haar naar het dorp geweest en zijn we boodschappen gaan doen. Thuis gegeten en you tube filpjes gekeken. Ze hebben in Hongarije ook een X-factor.
Krista heeft er uitgebreid over verteld. Daarna heeft ze ook met de tolk gekletst en ze heeft verteld dat ze het hier heel erg leuk vond en dat er veel grapjes werden uitgehaald. De tolk hoefde wat haar betreft niet meer te bellen. Ik heb met de tolk afgesproken dat ik haar bel als er iets is.
Toen ondekte Kriszta MSN, chat of iets in die sfeer en voor ik het wist zat ze met meerdere meiden tegelijk te chatten. Ik ben toen maar even tv gaan kijken. Toen ik weer naar haar toeliep zag ik dat de profielfoto wel heel erg sprekend was. Sterker nog toen ik dichterbij kwam verscheen ik zelf ook op de profielfoto. Zat ze te chatten met live video. Zit er een webcam op deze laptop dacht ik nog, maar het schijnt. En zij heeft hem na een dag al ontdekt.
Maar nu komt mijn tienergastdochterdilemma (mooi woord voor galgje:-)
Wil ik wel dat mijn hele woonkamer, inclusief honden en mijzelf zomaar het web over gaan. Weet jij veel wie er mee kijken.
Maar ja, je wilt ook niet als een suffe muts overkomen op je gastkind en laat het daarom maar ff gaan. Op een gegeven moment was ik dat gechat wel beu en stelde voor de honden uit te laten. Maar alles moest wijken voor dat chatverhaal.
Daarom ben ik alleen de honden uit gaan laten. Kriszta alleen achterlatend in ons huis. Overdenkend hoe ik het aan zou pakken en dit bespreekbaar zou maken. Dat ze niet avonden lang tot diep in de nacht kan gaan chatten. In mijn hoofd zag ik het al voor me. Hongaars gastkind computer verslaafd terug van tripje.
Gewoon zeggen bedacht ik me. Via de vertaalmachine dan he!
Thuisgekomen plof ik op de bank en zeg: "Zullen we wat doen". Reactie huh, ze komt met de computer aangelopen, klikt de vertaalsite aan en vraagt het me in te tikken. "Ben je niet aan het chatten?"
Nee daar was ze wel klaar mee. Of we een spelletje Wobble zullen doen?
Zo werkt dat dus met tienergastdochterdilemma's die lossen zich vanzelf op.
Wat een heerlijk vooruitzicht!
Krisztina is, zoals Martijn al schreef, zaterdag aangekomen. Haar roepnaam is Kriszta, dus vanaf nu zal ik haar zo ook noemen in mijn stukjes.
Kriszta is een goedlachse meid.
Afgelopen zaterdag (toen ik dus gloeiend als een kooltje en verpakt als een paling toch naar Zwolle was afgereisd) werden we zeer warm door haar begroet met een dikke knuffel en een gulle lach. Ze is zoals ze schrijft open, rechtdoorzee en grappig. Het is heerlijk om haar om je heen te hebben.
Ik ben dan ook blij dat ik bij dit ontvangst aanwezig was.
Na een terugrit van 2 uur. Hebben we Kriszta het huis laten zien en haar kamer. Ze heeft haar koffer uitgepakt en is vervolgens haar bed ingedoken voor een uurtje of 2. Toen kwam Martijn thuis met de honden en frietjes.
Na een gezellige avond zijn we allemaal vroeg ons bed ingedoken (Ik lag er al in).
Zondag zijn Martijn en Kriszta samen op pad geweest voor een kerstboom. Dat werd haast een levenswerk, want nergens meer een boompje te vinden voor ons. Of de bomen waren op, of de winkel was dicht. In een enkel geval was er gewoon helemaal geen winkel.
'
Toen Martijn mij over hun teleurstellende zoektocht vertelde zei ik eerst nog dat we maandag wel verder zouden kijken. Kriszta en hij zouden immers naar het voetbal (PSV) en die wedstrijd, als enige niet afgelast, begon over een half uur. Daarom in volle vaart naar het Philipsstadion. Als ze mazzel hadden konden ze nog net voor het begin binnen zijn. Maar aangekomen bedenkt Martijn dat de seizoenskaarten nog thuis op het dressoir liggen. Daarom gaat de zoektocht naar een kerstboom door in Eindhoven.
En wonder boven wonder, hij wordt gevonden! Een prachtig Nord-man boompje van ca 1,50. Voor een schappelijke prijs. Die gaat mee. De boom heeft een lekker dik buikje. Daar houdt Marjon van legt Martijn aan Kriszta uit.
Daarna gaat het stel naar de markt in Eindhoven, maar mede door serious request is het zo druk, dat ik vanuit mijn bed meer Eindhoven heb gezien dan hun beiden.
Op tv wordt alles namelijk uitgezonden over het glazen huis en ik vind het leuk dit een beetje te volgen nu het zo dichtbij is.
Als afsluiting zijn ze samen naar de verjaardag van Kevin geweest. Naar begreep was het erg gezellig. Kriszta vond het wel spannend, dacht Martijn. Ze was rustig.
Toen ze 's avonds thuis kwamen voelde ik me een stuk beter en uitgerust. Ik had lekker pasta gemaakt en na het eten hebben we een spelletje Wobble gedaan. Het is net nieuw en erg geinig en verslavend. Vooral als je het begint te snappen, qua tactiek.
Bij dit spel draait het erom de bal in het gaatje te krijgen door schijven op het wiebbelende speelbord te plaatsen en dat is nog niet zo makkelijk.
Inmiddels is Kriszta er behoorlijk goed in en heeft ze me vanavond ingemaakt met 3-2.
Maar daar ging nog wel wat aan vooraf. Vanmiddag heeft onze gastdochter in PLUS kleding en al, in de winkel meegeholpen. Daarna ben ik met haar naar het dorp geweest en zijn we boodschappen gaan doen. Thuis gegeten en you tube filpjes gekeken. Ze hebben in Hongarije ook een X-factor.
Krista heeft er uitgebreid over verteld. Daarna heeft ze ook met de tolk gekletst en ze heeft verteld dat ze het hier heel erg leuk vond en dat er veel grapjes werden uitgehaald. De tolk hoefde wat haar betreft niet meer te bellen. Ik heb met de tolk afgesproken dat ik haar bel als er iets is.
Toen ondekte Kriszta MSN, chat of iets in die sfeer en voor ik het wist zat ze met meerdere meiden tegelijk te chatten. Ik ben toen maar even tv gaan kijken. Toen ik weer naar haar toeliep zag ik dat de profielfoto wel heel erg sprekend was. Sterker nog toen ik dichterbij kwam verscheen ik zelf ook op de profielfoto. Zat ze te chatten met live video. Zit er een webcam op deze laptop dacht ik nog, maar het schijnt. En zij heeft hem na een dag al ontdekt.
Maar nu komt mijn tienergastdochterdilemma (mooi woord voor galgje:-)
Wil ik wel dat mijn hele woonkamer, inclusief honden en mijzelf zomaar het web over gaan. Weet jij veel wie er mee kijken.
Maar ja, je wilt ook niet als een suffe muts overkomen op je gastkind en laat het daarom maar ff gaan. Op een gegeven moment was ik dat gechat wel beu en stelde voor de honden uit te laten. Maar alles moest wijken voor dat chatverhaal.
Daarom ben ik alleen de honden uit gaan laten. Kriszta alleen achterlatend in ons huis. Overdenkend hoe ik het aan zou pakken en dit bespreekbaar zou maken. Dat ze niet avonden lang tot diep in de nacht kan gaan chatten. In mijn hoofd zag ik het al voor me. Hongaars gastkind computer verslaafd terug van tripje.
Gewoon zeggen bedacht ik me. Via de vertaalmachine dan he!
Thuisgekomen plof ik op de bank en zeg: "Zullen we wat doen". Reactie huh, ze komt met de computer aangelopen, klikt de vertaalsite aan en vraagt het me in te tikken. "Ben je niet aan het chatten?"
Nee daar was ze wel klaar mee. Of we een spelletje Wobble zullen doen?
Zo werkt dat dus met tienergastdochterdilemma's die lossen zich vanzelf op.
Wat een heerlijk vooruitzicht!
zondag 19 december 2010
kriszta velunk
Kriszta velunk = kriszta is bij ons
Gisterochtend hebben we Kriszta opgehaald in Zwolle.
Ze zou eigenlijk om 10.00 uur aankomen, maar de bus had een vertraging van meer dan 4 uren opgelopen. Dit kwam doordat er op de snelweg in Duitsland een ongeluk was gebeurd. In Duitsland sluiten ze dan de hele snelweg af. Maar de busreis was verder goed verlopen voor alle gastkinderen, die naar Nederland komen deze kerst.
Kriszta was erg moe, maar dat mag ook wel na 24 uren in een bus. Ze heeft eerst een klein slaapje gedaan en daarna hebben we samen boodschappen gedaan, uiteraard bij de Plus.
Vandaag gaan we een kertsboom halen en optuigen en naar PSV (tegen Roda jc).
Ik ben erg benieuwd naar hoe ze Nederland vindt.
We houden jullie op de hoogte...
Gisterochtend hebben we Kriszta opgehaald in Zwolle.
Ze zou eigenlijk om 10.00 uur aankomen, maar de bus had een vertraging van meer dan 4 uren opgelopen. Dit kwam doordat er op de snelweg in Duitsland een ongeluk was gebeurd. In Duitsland sluiten ze dan de hele snelweg af. Maar de busreis was verder goed verlopen voor alle gastkinderen, die naar Nederland komen deze kerst.
Kriszta was erg moe, maar dat mag ook wel na 24 uren in een bus. Ze heeft eerst een klein slaapje gedaan en daarna hebben we samen boodschappen gedaan, uiteraard bij de Plus.
Vandaag gaan we een kertsboom halen en optuigen en naar PSV (tegen Roda jc).
Ik ben erg benieuwd naar hoe ze Nederland vindt.
We houden jullie op de hoogte...
donderdag 16 december 2010
3 honap
3 honap = 3 maanden
Vandaag is het precies 3 maanden geleden dat de NAS ons dossier heeft aangeboden bij de CA in Hongarije.
We wachten nu 3 maanden op een voorstel. Dit is de laatste fase van de adoptie procedure. Uiteraard is na het voorstel, acceptatie, afreizen en mee mogen nemen als onze kinderen er nog een lange weg van nazorg en opvoeding te gaan.(maar daar verheugen we ons iedere dag. Om als 'gewoon gezinnetje' door het leven te gaan)
3 maanden van wachten is lang, maar door veel leuke, gezellige bezigheden en werkzaamheden komen we er goed doorheen. Het wachten zal ook nog een hele tijd kunnen duren. (al hopen we van niet natuurlijk. Ze mogen morgen bellen)
1 van de leuke dingen gaat morgen weer gebeuren. Morgen gaan we kriszta ophalen. (Hongaars gastkindje) Ze komt dan in Nederland aan met de bus. We gaan er een leuke paar weken van maken voor haar en voor onszelf natuurlijk....
Tot de volgende update.
Ps. Marjon ligt nog steeds met koorts op bed. Stevige griep!
Vandaag is het precies 3 maanden geleden dat de NAS ons dossier heeft aangeboden bij de CA in Hongarije.
We wachten nu 3 maanden op een voorstel. Dit is de laatste fase van de adoptie procedure. Uiteraard is na het voorstel, acceptatie, afreizen en mee mogen nemen als onze kinderen er nog een lange weg van nazorg en opvoeding te gaan.(maar daar verheugen we ons iedere dag. Om als 'gewoon gezinnetje' door het leven te gaan)
3 maanden van wachten is lang, maar door veel leuke, gezellige bezigheden en werkzaamheden komen we er goed doorheen. Het wachten zal ook nog een hele tijd kunnen duren. (al hopen we van niet natuurlijk. Ze mogen morgen bellen)
1 van de leuke dingen gaat morgen weer gebeuren. Morgen gaan we kriszta ophalen. (Hongaars gastkindje) Ze komt dan in Nederland aan met de bus. We gaan er een leuke paar weken van maken voor haar en voor onszelf natuurlijk....
Tot de volgende update.
Ps. Marjon ligt nog steeds met koorts op bed. Stevige griep!
woensdag 15 december 2010
Influenza tagok közötti
Influenza tagok közötti = griepje onde de leden
Gisteren is Marjon overvallen door een griepje.
Marjon is druk bezig met het regelen van de kerstborrel voor de medewerkers en met het snert-sponsor-concert van volgende week, als ze gisterenmiddag in 1 keer rillingen krijgt en temperatuursverhoging.
's Avonds thuis wordt het erger. haar temperatuur loopt op tot boven de 40 graden.
Omdat Marjon de laatste weken ook al erg verkouden is en veel (en hard) hoest, zijn we vanochtend voor de zekerheid maar naar de huisarts geweest. Hij concludeerde dat er (gelukkig) niets mis is met de longen en dat het een stevige griep is. Erg vervelend!
Zoals bij iedereen, komt een griep nooit goed uit en alle afspraken moeten dan ook verzet worden. En er stonden een paar belangrijke afspraken voor Marjon op de agenda. Spijtig, maar de gezondheid gaat voor alles!
Als laatste even een hart onder de riem naar mijn nicht Ingrid en haar partner Rob en hun kindjes. Wij wensen jullie allemaal het beste toe!
Zij weten wel waarom deze hart onder de riem voor hun is!
Tot de volgende update!
Gisteren is Marjon overvallen door een griepje.
Marjon is druk bezig met het regelen van de kerstborrel voor de medewerkers en met het snert-sponsor-concert van volgende week, als ze gisterenmiddag in 1 keer rillingen krijgt en temperatuursverhoging.
's Avonds thuis wordt het erger. haar temperatuur loopt op tot boven de 40 graden.
Omdat Marjon de laatste weken ook al erg verkouden is en veel (en hard) hoest, zijn we vanochtend voor de zekerheid maar naar de huisarts geweest. Hij concludeerde dat er (gelukkig) niets mis is met de longen en dat het een stevige griep is. Erg vervelend!
Zoals bij iedereen, komt een griep nooit goed uit en alle afspraken moeten dan ook verzet worden. En er stonden een paar belangrijke afspraken voor Marjon op de agenda. Spijtig, maar de gezondheid gaat voor alles!
Als laatste even een hart onder de riem naar mijn nicht Ingrid en haar partner Rob en hun kindjes. Wij wensen jullie allemaal het beste toe!
Zij weten wel waarom deze hart onder de riem voor hun is!
Tot de volgende update!
maandag 13 december 2010
elfogadása Creed
Adoptiecredo:
Not flesh of my flesh, nor bone of my bone,
but still miraculously my own
Never forget for a single minute,
that you didn't grow under my heart
but within it.
Not flesh of my flesh, nor bone of my bone,
but still miraculously my own
Never forget for a single minute,
that you didn't grow under my heart
but within it.
vrijdag 10 december 2010
A kontroll! 3
A kontroll! 3 = Op controle 3!
Een paar dagen later dan gepland, maar hier is het dan toch....
Afgelopen dinsdagochtend ALLEEN naar het ziekenhuis geweest voor controle.
Ik ben alleen gegaan, omdat het met flink wat pijnstillers best goed gaat.
Dit was ook mijn mededeling aan de arts. Die zei dan ook prompt, je hebt ook weer wat meer kleur en dat is een goed teken.
Over de stand van zaken wat betreft mijn gebit was ze ook (nog steeds) helder. Technisch prima geslaagd, maar nu komt het gevaarlijkste moment. Je denkt dat je alles weer aan gaat kunnen, maar dat is de grote valkuil. Het blijft een dubbele botbreuk, die vastgezet zijn met extra plaatwerk en die alleen maar heelt door voldoende rust en zeker niet teveel druk op je gezicht/botten laat komen.
De hechtingen zijn er nog niet uitgehaald, omdat mijn tandvlees nog teveel was opgezwollen. Verder moet mijn gezicht op de plaatsen waar de metalen plaatjes zijn aangebracht verder slinken, want daar zitten onderhuids nog behoorlijk wat zwellingen. Dit kan nog wel een paar weken/maanden duren, voordat dat helemaal weg is. (Nou, daar kun je het mee doen!)
Ik hoef pas na kerst (28 dec.) terug te komen, omdat het nu gewoon moet helen en moet slinken. Daarnaast moet ik aankomende week voor de eerste keer naar de Orthdontist (17 dec), die er ook weer zijn medische blik over laat gaan en eventueel in kan grijpen als het nodig mocht zijn. (Ingrijpen door bijv. de elastiekjes te verplaatsen of de beugel verder aan te draaien, etc.)
Verder mag ik vanaf dit weekend proberen met steeds minder pijnstillers de dag te overleven. Ik ben benieuwd....
Als laatste weer positief eindigen.
De hele week ben ik al weer opbouwend naar het werk geweest. Elke dag circa 2 uurtjes, behalve woensdag toen ben ik een dagdeel geweest, omdat de KW- en versmanager hun visie en missie voor 2011 moesten presenteren. Dit duurde langer dan verwacht. En dat merk je dan ook direct. De pijn was woensdagavond en donderdag weer aanzienlijk hoger (met vlagen ondraaglijk) dan de dagen daarvoor. Ik heb het dus weer overdreven! De arts had dus gelijk! Voldoende rust en een langzame opbouw is noodzakelijk!
Dit neem ik dan ook vanaf woensdag ter harte, al valt dat niet mee!
Tot zover mijn update.
Een paar dagen later dan gepland, maar hier is het dan toch....
Afgelopen dinsdagochtend ALLEEN naar het ziekenhuis geweest voor controle.
Ik ben alleen gegaan, omdat het met flink wat pijnstillers best goed gaat.
Dit was ook mijn mededeling aan de arts. Die zei dan ook prompt, je hebt ook weer wat meer kleur en dat is een goed teken.
Over de stand van zaken wat betreft mijn gebit was ze ook (nog steeds) helder. Technisch prima geslaagd, maar nu komt het gevaarlijkste moment. Je denkt dat je alles weer aan gaat kunnen, maar dat is de grote valkuil. Het blijft een dubbele botbreuk, die vastgezet zijn met extra plaatwerk en die alleen maar heelt door voldoende rust en zeker niet teveel druk op je gezicht/botten laat komen.
De hechtingen zijn er nog niet uitgehaald, omdat mijn tandvlees nog teveel was opgezwollen. Verder moet mijn gezicht op de plaatsen waar de metalen plaatjes zijn aangebracht verder slinken, want daar zitten onderhuids nog behoorlijk wat zwellingen. Dit kan nog wel een paar weken/maanden duren, voordat dat helemaal weg is. (Nou, daar kun je het mee doen!)
Ik hoef pas na kerst (28 dec.) terug te komen, omdat het nu gewoon moet helen en moet slinken. Daarnaast moet ik aankomende week voor de eerste keer naar de Orthdontist (17 dec), die er ook weer zijn medische blik over laat gaan en eventueel in kan grijpen als het nodig mocht zijn. (Ingrijpen door bijv. de elastiekjes te verplaatsen of de beugel verder aan te draaien, etc.)
Verder mag ik vanaf dit weekend proberen met steeds minder pijnstillers de dag te overleven. Ik ben benieuwd....
Als laatste weer positief eindigen.
De hele week ben ik al weer opbouwend naar het werk geweest. Elke dag circa 2 uurtjes, behalve woensdag toen ben ik een dagdeel geweest, omdat de KW- en versmanager hun visie en missie voor 2011 moesten presenteren. Dit duurde langer dan verwacht. En dat merk je dan ook direct. De pijn was woensdagavond en donderdag weer aanzienlijk hoger (met vlagen ondraaglijk) dan de dagen daarvoor. Ik heb het dus weer overdreven! De arts had dus gelijk! Voldoende rust en een langzame opbouw is noodzakelijk!
Dit neem ik dan ook vanaf woensdag ter harte, al valt dat niet mee!
Tot zover mijn update.
maandag 6 december 2010
Sinterklaas vissza Spanyolországba
Sinterklaas vissza Spanyolországba = Sinterklaas is terug naar Spanje
Vandaag op 6 december is Sinterklaas alweer een redelijk eind op weg naar Spanje, gok ik zo...
Na gisteren een gezellige pakjesavond gehad te hebben, met rijmpjes, chocolademelk en cadeautjes is het vandaag alweer op weg naar kerstmis.
Nu al?
Ja hoor, ik zag mensen al met kerstbomen rijden, er werden etalages ingericht. Zo ook bij ons in de winkel. Daar werd de kerstversiering al aangebracht en de Sinterklaas versiering verwijdert.
Enerzijds altijd weer jammer, maar anderzijds komt er weer een leuke tijd (en versiering) voor terug.
Er was vandaag ook nog iets positiefs te melden.
Namelijk na een goed weekend, wel nog volgepropt met pijnstillers, ben ik vandaag gaan kijken in de winkel. Ik ben er circa 2 uren geweest. Eigenlijk was het advies maximaal een uurtje, maar voor je het weet zit je er weer langer.
Ik moet zeggen dat het redelijk ging, maar na die 2 uren was ik echt weer op van de pijn en inspanning.
Vanmiddag dus maar even gaan slapen en dat doet goed.
Morgen eerst naar het ziekenhuis en als het dan nog goed gaat, dan ga ik ook nog even in de winkel kijken. Maar het dwingende advies van de artsen is, rustig aan doen en zeker niet overhaast weer aan de slag gaan. "Er zijn 2 botten gebroken en een hoop plaatwerk aangebracht, Martijn!" (Uitspraak van de arts)
Tja, langzaam aan wordt het beetje bij beetje beter....
Vandaag op 6 december is Sinterklaas alweer een redelijk eind op weg naar Spanje, gok ik zo...
Na gisteren een gezellige pakjesavond gehad te hebben, met rijmpjes, chocolademelk en cadeautjes is het vandaag alweer op weg naar kerstmis.
Nu al?
Ja hoor, ik zag mensen al met kerstbomen rijden, er werden etalages ingericht. Zo ook bij ons in de winkel. Daar werd de kerstversiering al aangebracht en de Sinterklaas versiering verwijdert.
Enerzijds altijd weer jammer, maar anderzijds komt er weer een leuke tijd (en versiering) voor terug.
Er was vandaag ook nog iets positiefs te melden.
Namelijk na een goed weekend, wel nog volgepropt met pijnstillers, ben ik vandaag gaan kijken in de winkel. Ik ben er circa 2 uren geweest. Eigenlijk was het advies maximaal een uurtje, maar voor je het weet zit je er weer langer.
Ik moet zeggen dat het redelijk ging, maar na die 2 uren was ik echt weer op van de pijn en inspanning.
Vanmiddag dus maar even gaan slapen en dat doet goed.
Morgen eerst naar het ziekenhuis en als het dan nog goed gaat, dan ga ik ook nog even in de winkel kijken. Maar het dwingende advies van de artsen is, rustig aan doen en zeker niet overhaast weer aan de slag gaan. "Er zijn 2 botten gebroken en een hoop plaatwerk aangebracht, Martijn!" (Uitspraak van de arts)
Tja, langzaam aan wordt het beetje bij beetje beter....
zaterdag 4 december 2010
woensdag 1 december 2010
A születésnapi Kriszta
A születésnapi Kriszta = De verjaardag van Kriszta
Vandaag is ons oudste gastkind jarig.
Kriszta wordt vandaag 16 jaar jong.
Via deze weg nogmaals van harte gefeliciteerd Kriszta!
Dat er nog vele mooie, gezonde jaren mogen volgen.
maak er een mooie dag van.
Wij zullen proosten op je verjaardag!
Vandaag is ons oudste gastkind jarig.
Kriszta wordt vandaag 16 jaar jong.
Via deze weg nogmaals van harte gefeliciteerd Kriszta!
Dat er nog vele mooie, gezonde jaren mogen volgen.
maak er een mooie dag van.
Wij zullen proosten op je verjaardag!
december hó folyamán megkezdődött.....
december hó folyamán megkezdődött..... = De maand december is begonnen.....
Vandaag is de december maand begonnen.
Deze maand staat bij de meeste mensen altijd in het teken van Sinterklaas, kerstmis en de jaarwisseling.
Zo ook bij ons. Ook is dit voor ons de drukste tijd van het jaar in de winkel.
Niet zo zeer dat het dan druk hoeft te zijn, maar meer omdat kerst in de gedachten bij de medewerkers en bij de oude supermarkt mensen de periode van het jaar is waar het MOET gebeuren...
Ik vraag me dan altijd af. Wat moet er gebeuren?
Tuurlijk snap ik dat er extra druk op die periode staat (dat merken we intern ook wel)
Maar ik denk dat ze meer bedoelen dat het dan druk is qua mensen, je een speciaal extra (kerst)assortiment in je winkel moet hebben en dat dit geregeld moet zijn voor de klanten en daardoor behoorlijk afwijkend is ten opzichte van 'normaal' . Het is tenslotte maar 1 keer per jaar kerstmis....
Ik denk dan altijd maar, als je het nu gewoon goed voorbereidt in de weken voorafgaand, dan komt het vast weer goed. Net als ieder ander jaar. En wij (onze supermarkt) zijn alweer een paar weken druk bezig met de voorbereiding. En goed voorbereiden is het enige dat we kunnen doen, zodat de klanten weer naar hartenlust kunnen winkelen en wij daar daarvan kunnen genieten. Want dat is ook echt mijn advies aan iedereen in de supermarkt, Geniet van de gezellig, dukke kerstperiode!
Maar goed, daar genoeg over. Dit jaar krijgen we het tweede deel van december ook een speciale gast te logeren. Namelijk op 18 december komt Krisztina (roepnaam Kriszta), ons Hongaarse gastkind.
Ze heeft er heel veel zin in en dit laat ze ons geregeld weten via de mail. Kriszta is vandaag 16 jaar geworden en zit, net als Alexandra, in het kindertehuis te Bicske. Kriszta komt deze maand voor de eerste keer naar Nederland. Ze zal te bewonderen zijn, bij ons in Budel, van 18 december 2010 tot en met 2 januari 2011.
Verder zal december 2010 voor ons ingaan als weer een wachtende tijd op ons hopelijk spoedig komende voorstel voor het adopteren van 2, 3 of 4 kinderen uit Hongarije....
Om nog even terug te komen op de december maand in de winkel. Op 22 december organiseren we op onze parkeerplaats een SNERT concert. Hier zullen plaatselijke verenigingen een optreden verzorgen en hiervoor in ruil mogen ze een ton neerzetten in de winkel. In deze ton mogen de consumenten, op die dag, hun kassabon deponeren. Over het bedrag dat betaald is, door de klant, wordt 10% overgemaakt aan de betreffende vereniging. Een soort van mini sponsoractie. Naast de optredens op het buitenpodium, wordt er gratis erwtensoep, gluhwein en chocomel uitgedeeld aan de klanten. In de winkel is er de hele dag feest doordat er live door 3 koks gekookt wordt, er heel veel proeverijen zullen zijn en dat er vele leuke (kerst)aanbiedingen zijn voor de klanten.
we hebben er nu al zin in....
Als laatste is de maand december 2010, de maand waarin Martijn nog steeds aan het herstellen is van zijn kaakoperatie, die afgelopen 15 november is uitgevoerd bij hem. Hij heeft er nog steeds veel pijn aan en het valt hem ook vies tegen. (Zoals je eerder op deze blog hebt kunnen lezen) We gaan er vanuit dat de pijn toch snel minder wordt en Martijn binnen 2 weken vanaf nu weer aan de slag is....
Tot zover onze vooruitblik op de maand december. Laten we hopen dat het een mooie, feestelijke en vooral gezellige maand wordt.
PS. Vandaag heeft Gerry van Gils (een gezellige, leuke medewerkster van ons) in de winkel een Sinterklaas voorlees middag gehouden voor de kleine PLUS-klantjes. Dit was, volgens de reacties van de kinderen, een leuke, geslaagde middag. Bedankt Gerry!
Vandaag is de december maand begonnen.
Deze maand staat bij de meeste mensen altijd in het teken van Sinterklaas, kerstmis en de jaarwisseling.
Zo ook bij ons. Ook is dit voor ons de drukste tijd van het jaar in de winkel.
Niet zo zeer dat het dan druk hoeft te zijn, maar meer omdat kerst in de gedachten bij de medewerkers en bij de oude supermarkt mensen de periode van het jaar is waar het MOET gebeuren...
Ik vraag me dan altijd af. Wat moet er gebeuren?
Tuurlijk snap ik dat er extra druk op die periode staat (dat merken we intern ook wel)
Maar ik denk dat ze meer bedoelen dat het dan druk is qua mensen, je een speciaal extra (kerst)assortiment in je winkel moet hebben en dat dit geregeld moet zijn voor de klanten en daardoor behoorlijk afwijkend is ten opzichte van 'normaal' . Het is tenslotte maar 1 keer per jaar kerstmis....
Ik denk dan altijd maar, als je het nu gewoon goed voorbereidt in de weken voorafgaand, dan komt het vast weer goed. Net als ieder ander jaar. En wij (onze supermarkt) zijn alweer een paar weken druk bezig met de voorbereiding. En goed voorbereiden is het enige dat we kunnen doen, zodat de klanten weer naar hartenlust kunnen winkelen en wij daar daarvan kunnen genieten. Want dat is ook echt mijn advies aan iedereen in de supermarkt, Geniet van de gezellig, dukke kerstperiode!
Maar goed, daar genoeg over. Dit jaar krijgen we het tweede deel van december ook een speciale gast te logeren. Namelijk op 18 december komt Krisztina (roepnaam Kriszta), ons Hongaarse gastkind.
Ze heeft er heel veel zin in en dit laat ze ons geregeld weten via de mail. Kriszta is vandaag 16 jaar geworden en zit, net als Alexandra, in het kindertehuis te Bicske. Kriszta komt deze maand voor de eerste keer naar Nederland. Ze zal te bewonderen zijn, bij ons in Budel, van 18 december 2010 tot en met 2 januari 2011.
Verder zal december 2010 voor ons ingaan als weer een wachtende tijd op ons hopelijk spoedig komende voorstel voor het adopteren van 2, 3 of 4 kinderen uit Hongarije....
Om nog even terug te komen op de december maand in de winkel. Op 22 december organiseren we op onze parkeerplaats een SNERT concert. Hier zullen plaatselijke verenigingen een optreden verzorgen en hiervoor in ruil mogen ze een ton neerzetten in de winkel. In deze ton mogen de consumenten, op die dag, hun kassabon deponeren. Over het bedrag dat betaald is, door de klant, wordt 10% overgemaakt aan de betreffende vereniging. Een soort van mini sponsoractie. Naast de optredens op het buitenpodium, wordt er gratis erwtensoep, gluhwein en chocomel uitgedeeld aan de klanten. In de winkel is er de hele dag feest doordat er live door 3 koks gekookt wordt, er heel veel proeverijen zullen zijn en dat er vele leuke (kerst)aanbiedingen zijn voor de klanten.
we hebben er nu al zin in....
Als laatste is de maand december 2010, de maand waarin Martijn nog steeds aan het herstellen is van zijn kaakoperatie, die afgelopen 15 november is uitgevoerd bij hem. Hij heeft er nog steeds veel pijn aan en het valt hem ook vies tegen. (Zoals je eerder op deze blog hebt kunnen lezen) We gaan er vanuit dat de pijn toch snel minder wordt en Martijn binnen 2 weken vanaf nu weer aan de slag is....
Tot zover onze vooruitblik op de maand december. Laten we hopen dat het een mooie, feestelijke en vooral gezellige maand wordt.
PS. Vandaag heeft Gerry van Gils (een gezellige, leuke medewerkster van ons) in de winkel een Sinterklaas voorlees middag gehouden voor de kleine PLUS-klantjes. Dit was, volgens de reacties van de kinderen, een leuke, geslaagde middag. Bedankt Gerry!
dinsdag 30 november 2010
A kontroll! deel 2
A Kontroll! deel 2 = Op controle! deel 2
Vandaag was het weer zover.
Ik mocht op controle in het ziekenhuis voor mijn mond/tanden/kaken.
Er was weinig veranderd aan mijn situatie.
Alleen dat ik met de dag meer pijn krijg aan mijn ondergebit en dat daarintegen de hechtingen er nu nagenoeg allemaal uit zijn, op 2 na. Die laatste 2 komen later nog een keer aanbod.
Ik mocht op controle in het ziekenhuis voor mijn mond/tanden/kaken.
Er was weinig veranderd aan mijn situatie.
Alleen dat ik met de dag meer pijn krijg aan mijn ondergebit en dat daarintegen de hechtingen er nu nagenoeg allemaal uit zijn, op 2 na. Die laatste 2 komen later nog een keer aanbod.
Deze laatste 2 konden er niet uit, omdat mijn tandvlees daar eg dik (opgezwollen) was.
Verder ben ik minder duizelig en hebben ze nogmaals herhaald dat de operatie technisch geslaagd is.
Ze vinden het wel vreemd dat mijn ondergebit zo pijnlijk is. Het voelt alsof ik continue, in mijn hele ondergebit, lijdt aan een volledige zenuwontsteking.
De arts wil het in de gaten houden, omdat hij het niet helemaal vertrouwt, daarom mag ik volgende week ipv over 2 weken weer terugkomen. ("het heeft tijd nodig.")
De pijn is zo heftig dat ik geregeld met tranen in mijn ogen zit en gewoon misselijk ben van de pijn.
Dat is echt vervelend!
Dit kon ook komen door de kou, die er nu is, zei de arts. De kou heeft een extra weerslag op het herstel en de pijn. (Had me dan in de zomer geopereerd...)
Maar om positief af te sluiten, als je me 2 weken terug zag, dan is het vandaag de dag vele malen beter met me. Zelfs in vergelijking met vorige week is het beter. Als de pijn (nagenoeg) weg is mag ik langzaam aan alles weer op gaan pakken. Eerst rustig met de hondjes een blokje om (zoals Marjon een voorbeeld gaf), dan een keer winkelen (in mijn eigen winkel) en dan langzaam verder opbouwen....
De pijn moet (nagenoeg) weg zijn, zodat uitgeloten wordt dat er geen ontsteking aanwezig is en er geen koorts op gaat treden, maar dit is alleen bij een "worse-case-scenario: En we zouden positief afsluiten, want dat uitzicht heeft het nog steeds volgend de arts.
Dus we gaan telkens een (klein) stapje vooruit. En mochten we niet vergeten dat het een zware operatie was. En dan gaat het de goede kant op.....
Tot de volgende update!
zondag 28 november 2010
baba zuhany ajándékot
baba zuhany ajándékot = kraamcadeau
Vandaag had ik sinterklaasviering met 7 vriendinnetjes. Dat doen we elk jaar. Lootjes trekken, surprise maken en een gedicht. Verder een paar "rommel"cadeautjes inpakken voor het zogenaamde ruilspel. Daarbij spelen we een spel waarmee je pakjes kunt winnen of verliezen. Sommige van die cadeautjes zijn heel leuk, maar andere wil je echt niet mee naar huis. Bv de afschuwelijke oorbellen van schoonmoeder, de plastic coctailbekers voor op de camping of de eierdopverzameling van oma. Maar er zitten vaak ook hele leuke dingen bij zoals boeken en spellen.
Dit jaar deden we eerst alle suprises en gedichten en iedereen had er weer reuze veel werk van gemaakt. Van nieuwbouwhuis tot papieren schort. Iedereen had zijn best weer gedaan. Na veel lachen over de op rijm gezette gebeurtenissen van het afgelopen jaar bleef uiteindelijk nog een groot pakket op tafel staan.
Ik keek wat verbaasd, want iedereen had nu wat gehad. Helemaal toen op het cadeau stond, voor Marjon en Martijn.
Lieve Marjon en Martijn
De Sint kon het dit jaar niet laten,
om ook alvast voor jullie in te slaan
Want ook al staan er nog geen kinderschoenen bij tochtige gaten
Het kan allemaal toch best snel gaan.
Bouwen aan jullie toekomst, de stenen zijn soms zwaar
Maar straks ik jullie gezinnetje compleet
En dan is het genieten, niet waar?
Omdat jullie nog niet weten hoeveel en van welk geslacht
Heeft Sint aan een praktisch cadeau gedacht
Waar elk kindje uren mee kan spelen
Ze zullen zich er niet snel mee vervelen!
Lieve groet van de Sint en de Pieten:
Alexandra, Attje, Evelien, Carlijn, Petra G, Petra W, en Suus.
Bleken er in het pakket drie grote dozen duplo te zitten! Een tankstation, een dierenkliniek en een basispakket! Helemaal geweldig! Ons eerste echte cadeau voor onze kanjers. Waar ze zeker heel veel plezier aan zullen beleven.
Ik was echt heel erg verrast en Martijn ook toen ik ermee thuis kwam. Het is echt veel te gek, maar zo ontzettend lief. Ik ga het dadelijk opruimen, zodat het mooi blijft tot onze thuiskomst. En duplo is tijdloos en voor iedereen, Dus een geweldig cadeau!
Wat een kanjers van vriendinnen heb ik toch. Het kado is ons kraampakket voor jullie zeiden ze. Nou daar zijn we heel blij mee! Dank u wel sinterklaas en al uw pieten!
Vandaag had ik sinterklaasviering met 7 vriendinnetjes. Dat doen we elk jaar. Lootjes trekken, surprise maken en een gedicht. Verder een paar "rommel"cadeautjes inpakken voor het zogenaamde ruilspel. Daarbij spelen we een spel waarmee je pakjes kunt winnen of verliezen. Sommige van die cadeautjes zijn heel leuk, maar andere wil je echt niet mee naar huis. Bv de afschuwelijke oorbellen van schoonmoeder, de plastic coctailbekers voor op de camping of de eierdopverzameling van oma. Maar er zitten vaak ook hele leuke dingen bij zoals boeken en spellen.
Dit jaar deden we eerst alle suprises en gedichten en iedereen had er weer reuze veel werk van gemaakt. Van nieuwbouwhuis tot papieren schort. Iedereen had zijn best weer gedaan. Na veel lachen over de op rijm gezette gebeurtenissen van het afgelopen jaar bleef uiteindelijk nog een groot pakket op tafel staan.
Ik keek wat verbaasd, want iedereen had nu wat gehad. Helemaal toen op het cadeau stond, voor Marjon en Martijn.
Lieve Marjon en Martijn
De Sint kon het dit jaar niet laten,
om ook alvast voor jullie in te slaan
Want ook al staan er nog geen kinderschoenen bij tochtige gaten
Het kan allemaal toch best snel gaan.
Bouwen aan jullie toekomst, de stenen zijn soms zwaar
Maar straks ik jullie gezinnetje compleet
En dan is het genieten, niet waar?
Omdat jullie nog niet weten hoeveel en van welk geslacht
Heeft Sint aan een praktisch cadeau gedacht
Waar elk kindje uren mee kan spelen
Ze zullen zich er niet snel mee vervelen!
Lieve groet van de Sint en de Pieten:
Alexandra, Attje, Evelien, Carlijn, Petra G, Petra W, en Suus.
Bleken er in het pakket drie grote dozen duplo te zitten! Een tankstation, een dierenkliniek en een basispakket! Helemaal geweldig! Ons eerste echte cadeau voor onze kanjers. Waar ze zeker heel veel plezier aan zullen beleven.
Ik was echt heel erg verrast en Martijn ook toen ik ermee thuis kwam. Het is echt veel te gek, maar zo ontzettend lief. Ik ga het dadelijk opruimen, zodat het mooi blijft tot onze thuiskomst. En duplo is tijdloos en voor iedereen, Dus een geweldig cadeau!
Wat een kanjers van vriendinnen heb ik toch. Het kado is ons kraampakket voor jullie zeiden ze. Nou daar zijn we heel blij mee! Dank u wel sinterklaas en al uw pieten!
2,5 hónapos Magyarországon
Ons adoptiedossier ligt alweer 2,5 maand in Hongarije.
Aan de ene kant gaat de tijd heel snel, want het lijkt nog maar heel kort geleden dat wij in Hongarije waren. Aan de andere kant kan de tijd niet snel genoeg gaan, want 2,5 maand is in adoptieland nog helemaal niks.
Het moeilijkste van de tijd die nu verstrijkt is dat je niks meer hoort over de adoptieprocedure. Geen raad van de kinderbescherming, geen bericht van de Stichting adoptievoorzieningen en niks van de NAS.
Tot van de week, toen lag er een brief van de NAS in de brievenbus. Dan word je er weer even aan herinnert hoe spannend deze wachttijd is. Het was een rekening, voor het vertalen van de samenvatting ouderdossier.
De CA (centrale autoriteiten) aldaar hebben namelijk de regels tussendoor iets aangepast. Zo wilden ze de samenvatting van ons ouderdossier ook vertaald hebben in het Hongaars. Voorheen werd die samenvatting alleen gebruikt door de contactpersoon vd NAS.
Ik vind het allemaal prima, zolang ze de regels maar niet ineens veranderen dat Holland geen kinderen meer kan adopteren.
Bij zo'n bericht gaat je fantasie meteen op hol. Want misschien hebben ze ons dossier al wel even bekeken en zagen ze toen dat de samenvatting miste. Dat hoop ik natuurlijk, maar het is realistischer dat ze ons dossier nog helemaal niet hebben ingekeken omdat het volgens de nieuwe regels nog niet compleet was en dat het nu pas op de stapel van te behandelen dossiers terecht is gekomen.
Ik merk dat mijn fantasie en mijn ongeduld langzaam aan een loopje met me nemen. Dat had ik vooraf niet verwacht, maar dit is echt het lastigste stuk van de procedure. Je bent er zo dichtbij, maar kan het niet pakken. Frustrerend soms.
Daarom houden we ons bezig met allerlei randvoorwaarden zodat als het voorstel komt, dat allemaal in orde is.
Zo ben ik vrijdagochtend bij één van de drie basisscholen geweest bij ons in het dorp. Ik moet zeggen mijn eerste indruk was goed. Het is niet een hele grote school (300 leerlingen) en hun visie is ondernemend leren. Dat kan ik als zelfstandig ondernemer alleen maar toejuichen. Ze stimuleren kinderen zelf om acties te ondernemen tot het vergaren van kennis. Verder hebben ze veel projecten over "samen". Hoe ga je om met anderen. hoe hou je rekening met elkaar gevoelens en wat kun je van elkaar leren.
Ze hebben echter nog nooit te maken gehad met adoptiekinderen. En hebben eigenlijk ook geen ervaring met NT 2 kinderen (Nederlands als 2e taal kinderen). Maar het lijkt ze wel een hele leuke uitdaging en ze hanteren er wel heel persoonlijk gericht onderwijs. Ook steken ze niet alleen veel aandacht in het cognitief leren, maar ook is sociaal emotineel leren. Onze toekomstige kinderen hebben op beide gebieden een hoop in te halen en dan is het wel fijn dat daar op school ook veel begeleiding in is.
Ik ga ook nog een afspraak maken met de andere school bij ons in de wijk en dan maken we de keuze.
Beide scholen hebben al aangegeven dat ze het heel prettig vinden dat we hier optijd mee komen, zodat ook de school zich op onze situatie kan voorbereiden. Het is voor hen net zo bijzonder als voor ons.
Dat ze op school nog geen ervaring hebben met adoptiekinderen zie ik niet direct als een probleem. Wij hebben er immers ook geen ervaring mee. Als de school maar open staat voor interactie met ons als ouders en informatie over adoptiekinderen willen eigen maken.
Op internet volgen we een hoop ouders met Hongaarse adoptiekinderen en deze maand zijn er 3 gezinnen thuisgekomen uit Hongarije. Dat is echt veel!
Zou dat een goed voorteken zijn?
Martijn heeft met NAS gesproken en inmiddels liggen er 5 dossiers, vergelijkbaar met de onze in Hongarije. Ze kunnen er verder niks over zeggen, want ze weten niet in welk tempo deze worden behandeld of hoeveel dossiers ( uit andere landen) er ook nog liggen, maar het maakt het allemaal wel wat concreter voor ons.
Als ondernemers merken we dat we niet alleen zakelijk altijd vooruit willen en de touwtjes in handen willen houden, maar ook prive ;-) Goed leerproces voor ons om te vertrouwen op anderen dat het goed komt. En eerlijk, dat vertrouwen hebben we.
Aan de ene kant gaat de tijd heel snel, want het lijkt nog maar heel kort geleden dat wij in Hongarije waren. Aan de andere kant kan de tijd niet snel genoeg gaan, want 2,5 maand is in adoptieland nog helemaal niks.
Het moeilijkste van de tijd die nu verstrijkt is dat je niks meer hoort over de adoptieprocedure. Geen raad van de kinderbescherming, geen bericht van de Stichting adoptievoorzieningen en niks van de NAS.
Tot van de week, toen lag er een brief van de NAS in de brievenbus. Dan word je er weer even aan herinnert hoe spannend deze wachttijd is. Het was een rekening, voor het vertalen van de samenvatting ouderdossier.
De CA (centrale autoriteiten) aldaar hebben namelijk de regels tussendoor iets aangepast. Zo wilden ze de samenvatting van ons ouderdossier ook vertaald hebben in het Hongaars. Voorheen werd die samenvatting alleen gebruikt door de contactpersoon vd NAS.
Ik vind het allemaal prima, zolang ze de regels maar niet ineens veranderen dat Holland geen kinderen meer kan adopteren.
Bij zo'n bericht gaat je fantasie meteen op hol. Want misschien hebben ze ons dossier al wel even bekeken en zagen ze toen dat de samenvatting miste. Dat hoop ik natuurlijk, maar het is realistischer dat ze ons dossier nog helemaal niet hebben ingekeken omdat het volgens de nieuwe regels nog niet compleet was en dat het nu pas op de stapel van te behandelen dossiers terecht is gekomen.
Ik merk dat mijn fantasie en mijn ongeduld langzaam aan een loopje met me nemen. Dat had ik vooraf niet verwacht, maar dit is echt het lastigste stuk van de procedure. Je bent er zo dichtbij, maar kan het niet pakken. Frustrerend soms.
Daarom houden we ons bezig met allerlei randvoorwaarden zodat als het voorstel komt, dat allemaal in orde is.
Zo ben ik vrijdagochtend bij één van de drie basisscholen geweest bij ons in het dorp. Ik moet zeggen mijn eerste indruk was goed. Het is niet een hele grote school (300 leerlingen) en hun visie is ondernemend leren. Dat kan ik als zelfstandig ondernemer alleen maar toejuichen. Ze stimuleren kinderen zelf om acties te ondernemen tot het vergaren van kennis. Verder hebben ze veel projecten over "samen". Hoe ga je om met anderen. hoe hou je rekening met elkaar gevoelens en wat kun je van elkaar leren.
Ze hebben echter nog nooit te maken gehad met adoptiekinderen. En hebben eigenlijk ook geen ervaring met NT 2 kinderen (Nederlands als 2e taal kinderen). Maar het lijkt ze wel een hele leuke uitdaging en ze hanteren er wel heel persoonlijk gericht onderwijs. Ook steken ze niet alleen veel aandacht in het cognitief leren, maar ook is sociaal emotineel leren. Onze toekomstige kinderen hebben op beide gebieden een hoop in te halen en dan is het wel fijn dat daar op school ook veel begeleiding in is.
Ik ga ook nog een afspraak maken met de andere school bij ons in de wijk en dan maken we de keuze.
Beide scholen hebben al aangegeven dat ze het heel prettig vinden dat we hier optijd mee komen, zodat ook de school zich op onze situatie kan voorbereiden. Het is voor hen net zo bijzonder als voor ons.
Dat ze op school nog geen ervaring hebben met adoptiekinderen zie ik niet direct als een probleem. Wij hebben er immers ook geen ervaring mee. Als de school maar open staat voor interactie met ons als ouders en informatie over adoptiekinderen willen eigen maken.
Op internet volgen we een hoop ouders met Hongaarse adoptiekinderen en deze maand zijn er 3 gezinnen thuisgekomen uit Hongarije. Dat is echt veel!
Zou dat een goed voorteken zijn?
Martijn heeft met NAS gesproken en inmiddels liggen er 5 dossiers, vergelijkbaar met de onze in Hongarije. Ze kunnen er verder niks over zeggen, want ze weten niet in welk tempo deze worden behandeld of hoeveel dossiers ( uit andere landen) er ook nog liggen, maar het maakt het allemaal wel wat concreter voor ons.
Als ondernemers merken we dat we niet alleen zakelijk altijd vooruit willen en de touwtjes in handen willen houden, maar ook prive ;-) Goed leerproces voor ons om te vertrouwen op anderen dat het goed komt. En eerlijk, dat vertrouwen hebben we.
woensdag 24 november 2010
A kontroll!
A kontroll! = Op controle!
Vanmiddag was het zover, ik mocht op controle bij het ziekenhuis in Geldrop voor mijn kaken....
Ze gingen mijn kaken, tanden en hoofdgestel controleren op de foto en "live" in mijn mond.
Dit was met vlagen behoorlijk pijnlijk.
Even ter informatie: Ik kan niet eens zelf mijn tanden op elkaar zetten, heb zeurende pijn in mijn hele hoofd (en die is momenteel nogal groot, dus veel plaats voor pijn), heb geen gevoel in mijn ondergebit, kaken en ook niet in de huid op en rond mijn kin. (Dit komt terug is mij verzekerd)
Ze hebben de sluiting van mijn boven en ondergebit gecontroleerd, de 2 breuken nader bestudeerd, de elastiekjes vernieuwd, de hechtingen aan de buitenkant van mijn mond verwijderd, de bevestigde plaat in mijn mond gecontroleerd, de hechtingen en wonden in mijn mond bekeken en mijn tanden gepoetst.
Een uur later mocht ik duizelig van de pijn de stoel verlaten en kreeg ik het advies nog minimaal een week (volgende ziekenhuis controle) absolute rust te houden om vooral de breuk te laten helen....
Dit viel mij enigzins tegen. Ergens weet je dat het gewoon 4 tot 6 weken duurt, maar stiekem hoop je dat ze zeggen; "Mijnheer Daams het gaat zo goed, u kunt weer aan de slag..." (wat ik me ook voor volgende week had voorgenomen, althans halve dagen, maar dit zit er dus niet in...)
Mij is verder gezegd dat ik me waarschijnlijk vanaf volgende week langzaam aan beter zal gaan voelen. Nou het werd tijd....
Verder dat als de genezing goed verloopt, de hechtingen aan de binnenkant van mijn mond (volgende week) verwijderd gaan worden. (AAAUUUUUWWW, ik voel het nu al!)
En als laatste heb ik weer een doos pijnstillers en elatiekjes (+ een ijzeren tandarts haak) meegekregen.
Dit laatste hebben ze, vermoed ik, gedaan voor Marjon. Dan kan zij de komende tijd, als ik lastig ben, even sadistisch mijn elastiekjes gaan vervangen met die ijzeren haak... (hahaha)
Kortom het wordt nog een weekje van volledige rust (en de sadistische neigingen van Marjon trotseren ;-)) ) en dan maar weer terug naar het ziekenhuis om te horen hoe het ervoor staat.
Ik houd jullie op de hoogte....
Tot de volgende update.
PS. even mijn dank uitspreken voor het ziekenhuis in Geldrop (St. Anna ziekenhuis). Ik vind dat ze tot op heden erg goed voor mij zorgen, overal rustig de tijd voornemen en alles goed uitleggen. Complimenten en ga zo vooral door!
Vanmiddag was het zover, ik mocht op controle bij het ziekenhuis in Geldrop voor mijn kaken....
Ze gingen mijn kaken, tanden en hoofdgestel controleren op de foto en "live" in mijn mond.
Dit was met vlagen behoorlijk pijnlijk.
Even ter informatie: Ik kan niet eens zelf mijn tanden op elkaar zetten, heb zeurende pijn in mijn hele hoofd (en die is momenteel nogal groot, dus veel plaats voor pijn), heb geen gevoel in mijn ondergebit, kaken en ook niet in de huid op en rond mijn kin. (Dit komt terug is mij verzekerd)
Ze hebben de sluiting van mijn boven en ondergebit gecontroleerd, de 2 breuken nader bestudeerd, de elastiekjes vernieuwd, de hechtingen aan de buitenkant van mijn mond verwijderd, de bevestigde plaat in mijn mond gecontroleerd, de hechtingen en wonden in mijn mond bekeken en mijn tanden gepoetst.
Een uur later mocht ik duizelig van de pijn de stoel verlaten en kreeg ik het advies nog minimaal een week (volgende ziekenhuis controle) absolute rust te houden om vooral de breuk te laten helen....
Dit viel mij enigzins tegen. Ergens weet je dat het gewoon 4 tot 6 weken duurt, maar stiekem hoop je dat ze zeggen; "Mijnheer Daams het gaat zo goed, u kunt weer aan de slag..." (wat ik me ook voor volgende week had voorgenomen, althans halve dagen, maar dit zit er dus niet in...)
Mij is verder gezegd dat ik me waarschijnlijk vanaf volgende week langzaam aan beter zal gaan voelen. Nou het werd tijd....
Verder dat als de genezing goed verloopt, de hechtingen aan de binnenkant van mijn mond (volgende week) verwijderd gaan worden. (AAAUUUUUWWW, ik voel het nu al!)
En als laatste heb ik weer een doos pijnstillers en elatiekjes (+ een ijzeren tandarts haak) meegekregen.
Dit laatste hebben ze, vermoed ik, gedaan voor Marjon. Dan kan zij de komende tijd, als ik lastig ben, even sadistisch mijn elastiekjes gaan vervangen met die ijzeren haak... (hahaha)
Kortom het wordt nog een weekje van volledige rust (en de sadistische neigingen van Marjon trotseren ;-)) ) en dan maar weer terug naar het ziekenhuis om te horen hoe het ervoor staat.
Ik houd jullie op de hoogte....
Tot de volgende update.
PS. even mijn dank uitspreken voor het ziekenhuis in Geldrop (St. Anna ziekenhuis). Ik vind dat ze tot op heden erg goed voor mij zorgen, overal rustig de tijd voornemen en alles goed uitleggen. Complimenten en ga zo vooral door!
dinsdag 23 november 2010
Holnap bemutatása Marjon
Holnap bemutatása Marjon = Morgen is de presentatie van Marjon
Zoals waarschijnlijk al veel mensen weten is Marjon bezig met een project voor kindertehuizen in Hongarije. Dit doet ze voor de stichting vrienden van Hongarije. (de organisatie die ook de uitwisseling van onze gastkindjes regelt)
Marjon is bezig om voor kindertehuizen in Hongarije educatieve-,spel- en speelvoorzieningen te regelen.
Hierbij kun je denken aan speeltuinen, voetbalveldjes, educatievevoorzieningen, naaiatelier,etc.
Hieraan is een zeer groot gebrek bij de kindertehuizen. In de primaire levensbehoefte (eten en slapen) van de kinderen in de kindertehuizen wordt (minimaal) voorzien. Maar meestal is dat het ook wel. Hierdoor is er een weinig uitdagende en stimulerende toekomst voor de kinderen.
Hiervoor heeft ze een presentatie gemaakt. Deze wil ze bij bedrijven, stichtingen, verenigingen, etc laten zien en toelichten.
Op dit moment heeft Marjon al 2 aanvragen voor de presentatie, terwijl ze er pas afgelopen weekend mee begonnen is. Erg leuk!
Morgen is de eerste presentatie. Het bedrijf waarvoor de presentatie gehouden wordt heeft een soort van charity foundation waarvoor ze ieder jaar geld inzamelen en besteden aan (duurzame) kansarme doelen.
De andere presentatie is ook voor een charity foundation. De datum voor die presentatie is nog niet bekend. Die zal spoedig volgen.
Ik hoop dat Marjon's presentatie veel lof oogst en hiermee deze bedrijven overtuigd om te investeren in de gekozen projecten. Het wordt erg spannend!
Tot de volgende update!
PS. Zou je zelf interesse hebben of andere mensen, bedrijven, verenigingen, stichtingen weten, die interesse hebben, neem dan contact op met Marjon. Ze wil graag haar presentatie aan iedereen tonen om zoveel mogelijk aandacht te vragen voor de problematiek aldaar.
Zoals waarschijnlijk al veel mensen weten is Marjon bezig met een project voor kindertehuizen in Hongarije. Dit doet ze voor de stichting vrienden van Hongarije. (de organisatie die ook de uitwisseling van onze gastkindjes regelt)
Marjon is bezig om voor kindertehuizen in Hongarije educatieve-,spel- en speelvoorzieningen te regelen.
Hierbij kun je denken aan speeltuinen, voetbalveldjes, educatievevoorzieningen, naaiatelier,etc.
Hieraan is een zeer groot gebrek bij de kindertehuizen. In de primaire levensbehoefte (eten en slapen) van de kinderen in de kindertehuizen wordt (minimaal) voorzien. Maar meestal is dat het ook wel. Hierdoor is er een weinig uitdagende en stimulerende toekomst voor de kinderen.
Hiervoor heeft ze een presentatie gemaakt. Deze wil ze bij bedrijven, stichtingen, verenigingen, etc laten zien en toelichten.
Op dit moment heeft Marjon al 2 aanvragen voor de presentatie, terwijl ze er pas afgelopen weekend mee begonnen is. Erg leuk!
Morgen is de eerste presentatie. Het bedrijf waarvoor de presentatie gehouden wordt heeft een soort van charity foundation waarvoor ze ieder jaar geld inzamelen en besteden aan (duurzame) kansarme doelen.
De andere presentatie is ook voor een charity foundation. De datum voor die presentatie is nog niet bekend. Die zal spoedig volgen.
Ik hoop dat Marjon's presentatie veel lof oogst en hiermee deze bedrijven overtuigd om te investeren in de gekozen projecten. Het wordt erg spannend!
Tot de volgende update!
PS. Zou je zelf interesse hebben of andere mensen, bedrijven, verenigingen, stichtingen weten, die interesse hebben, neem dan contact op met Marjon. Ze wil graag haar presentatie aan iedereen tonen om zoveel mogelijk aandacht te vragen voor de problematiek aldaar.
zondag 21 november 2010
Vám = Zorgplicht
De komende 6 weken heb ik zorgplicht ;-)!
Toen ik de middag van Martijns operatie bij hem op bezoek kwam, schrok ik me rot.
Hij was helemaal niet bij. (Zoals de zuster had gezegd)
Hij besefte bijna niet dat ik er was. Hij streelde mijn hand maar keek me bijna niet aan en kreunde zachtjes. Zijn hoofd was dik, geel en zat onder de vegen bloed.
Wat hebben ze met mijn man gedaan dacht ik alleen maar, terwijl de tranen over mijn wangen rolden.
Die avond, was het al heel anders. Het bloed was weggewassen, net als het geel. Wat jodium bleek te zijn. Alleen de dikte was nog hetzelfde. Martijn was goed bij, dronk al door een rietje en had al weer wat praatjes. Van die middag kon hij zich inderdaad maar weinig herinneren.
Omdat praten niet echt goed ging, hebben we die avond naar elkaar ge-sms-t.
De volgende middag mocht ik hem ophalen en was ie gelukkig weer thuis. Maar dat viel nog niet mee. Martijn had veel pijn, was misselijk en was duizelig. Hij wilde niks eten, ik bedoel drinken.
Nu zijn we een week verder en het gaat al een stukje beter. Martijn heeft weer trek, das een goed teken. Dus mijn kookkunsten komen nu om de hoek kijken. Aangezien Martijn de komende 6 weken alleen maar vloeibaar mag, probeer ik creatief te zijn. Want na een week van sapjes en shakes, heeft hij wel weer trek in iets dat naar eten smaakt. Dus gisteren was het aardappelpuree met extra melk, gepureerde kalfsragout en verse appelmoes. En vandaag fijngepureerde hutspot met haché uit de blender en.... appelmoes. Je zou er bijna trek van krijgen ;-)
Mochten mensen nog tips hebben, ik heb nog 5 kookweken te gaan.
Vandaag lekker een dagje vrij gehad. Deze heb ik besteed aan mijn Kindertehuis project voor Hongarije. Ik heb een powerpoint presentatie gemaakt over Hongarije, SVH en de kinderen in de vele tehuizen. Ik hoop hiermee bedrijven over de streef te trekken om een aantal van de projecten die SVH verzorgt te sponsoren.
Het was een hoop werk en heb tot laat doorgewerkt, maar het resultaat ziet er netjes uit, volgens mij.
Nu hopen op veel sponsoren!
We werden vandaag ook nog eens verrast door onverwacht bezoek. De ouders van Martijn kwamen langs. En Attje en Sebastiaan kwamen als verrassing met Nadien langs.
Nadien is alweer ruim 8 maanden en echt een schatje. Ze heeft de hele tijd zitten lachen. Ze vond zelfs onze blaffende hondjes niet eng.
Het ideale oppaskind ;-)
Zo dat was onze zondag. Morgen weer druk aan het werk, want de feestdagen staan voor de deur en dat brengt een hoop drukte en gezelligheid met zich mee. Dus genoeg te doen!
Toen ik de middag van Martijns operatie bij hem op bezoek kwam, schrok ik me rot.
Hij was helemaal niet bij. (Zoals de zuster had gezegd)
Hij besefte bijna niet dat ik er was. Hij streelde mijn hand maar keek me bijna niet aan en kreunde zachtjes. Zijn hoofd was dik, geel en zat onder de vegen bloed.
Wat hebben ze met mijn man gedaan dacht ik alleen maar, terwijl de tranen over mijn wangen rolden.
Die avond, was het al heel anders. Het bloed was weggewassen, net als het geel. Wat jodium bleek te zijn. Alleen de dikte was nog hetzelfde. Martijn was goed bij, dronk al door een rietje en had al weer wat praatjes. Van die middag kon hij zich inderdaad maar weinig herinneren.
Omdat praten niet echt goed ging, hebben we die avond naar elkaar ge-sms-t.
De volgende middag mocht ik hem ophalen en was ie gelukkig weer thuis. Maar dat viel nog niet mee. Martijn had veel pijn, was misselijk en was duizelig. Hij wilde niks eten, ik bedoel drinken.
Nu zijn we een week verder en het gaat al een stukje beter. Martijn heeft weer trek, das een goed teken. Dus mijn kookkunsten komen nu om de hoek kijken. Aangezien Martijn de komende 6 weken alleen maar vloeibaar mag, probeer ik creatief te zijn. Want na een week van sapjes en shakes, heeft hij wel weer trek in iets dat naar eten smaakt. Dus gisteren was het aardappelpuree met extra melk, gepureerde kalfsragout en verse appelmoes. En vandaag fijngepureerde hutspot met haché uit de blender en.... appelmoes. Je zou er bijna trek van krijgen ;-)
Mochten mensen nog tips hebben, ik heb nog 5 kookweken te gaan.
Vandaag lekker een dagje vrij gehad. Deze heb ik besteed aan mijn Kindertehuis project voor Hongarije. Ik heb een powerpoint presentatie gemaakt over Hongarije, SVH en de kinderen in de vele tehuizen. Ik hoop hiermee bedrijven over de streef te trekken om een aantal van de projecten die SVH verzorgt te sponsoren.
Het was een hoop werk en heb tot laat doorgewerkt, maar het resultaat ziet er netjes uit, volgens mij.
Nu hopen op veel sponsoren!
We werden vandaag ook nog eens verrast door onverwacht bezoek. De ouders van Martijn kwamen langs. En Attje en Sebastiaan kwamen als verrassing met Nadien langs.
Nadien is alweer ruim 8 maanden en echt een schatje. Ze heeft de hele tijd zitten lachen. Ze vond zelfs onze blaffende hondjes niet eng.
Het ideale oppaskind ;-)
Zo dat was onze zondag. Morgen weer druk aan het werk, want de feestdagen staan voor de deur en dat brengt een hoop drukte en gezelligheid met zich mee. Dus genoeg te doen!
zaterdag 20 november 2010
A hűséges követői ....
A hűséges követői... = Voor de trouwe volgers....
Hierbij de afbeelding van het boomhut-bed, dat afgelopen week, met een kleine vertraging geplaatst is.
Een afbeelding hebben we inderdaad al geplaatst, maar dat was niet ONS boomhut-bed. De afbeelding hieronder is uit onze eigen kinder-slaapkamer genomen.
Ons boomhut-bed
~
Tot de volgende update!
Hierbij de afbeelding van het boomhut-bed, dat afgelopen week, met een kleine vertraging geplaatst is.
Een afbeelding hebben we inderdaad al geplaatst, maar dat was niet ONS boomhut-bed. De afbeelding hieronder is uit onze eigen kinder-slaapkamer genomen.
~
Tot de volgende update!
donderdag 18 november 2010
Egy vastag, fájós fejjel
Egy vastag, fájós fejjel = een dik, pijnlijk hoofd.
Dat ik niet het kleinste hoofd op deze aardbol heb, was mij al geruime tijd duidelijk en hier had ik me ook al mee verzoend (haha), maar dat ik een nog dikker hoofd kon krijgen was ook uitgesloten voor mij.
Nou nee dus, mijn hoofd is 1 keer zo dik als normaal. (ja je leest het goed)
Na mijn kaakoperatie is mijn hoofd pijnlijk en opgezwollen. En mijn hoofd schijnt nog niet op zijn pijnlijkst en meest opgezwollen te zijn. De eerste week na de operatie kan hij verder zwellen en pijnlijker worden. Na een week wordt het waarschijnlijk minder en kan ik langzaam mijn normale hoofd proportie gaan terugverwachten. Ook de pijn zal dan langzaam minder worden...
Alle gekheid op een stokje, maar het ergste is de pijn, misselijkheid, gevoelloosheid en duizeligheid. En ja natuurlijk is zo'n opgezwollen hoofd niet fijn, maar dat komt wel weer goed (is mij verzekerd! door de arts en veel slechter kon het al niet... hahaha)
Mijn herstel zal ongeveer 6 weken gaan duren. Dit houdt het volgende in:
De eerste 2 weken volledige rust (plat liggen en dat is niet leuk, maar wel een must!), eind volgende week terug naar het ziekenhuis voor een check up, daar hoor ik meer over de status van mijn operatie. Bij mijn vertrek in het ziekenhuis heeft de arts al gezegd dat de operatie technisch is gelukt, nu nog herstellen...
De controle in het ziekenhuis zal ik af moeten wachten, om meer te kunnen vertellen over de revalidatie.
1 ding staat vast en dat is dat ik tot iets voor kerstmis alleen vloeibaar voedsel mag eten. Dit heeft voor- en nadelen. Het nadeel is dat ik er nu al (na 4 dagen) klaar mee ben. En het voordeel is dat mijn hoofd (en de rest van mijn lichaam) waarschijnlijk dunner terugkeert, dan voor de operatie...
Zo heeft ieder nadeel toch zijn voordeel...
Tot de volgende update!
Dat ik niet het kleinste hoofd op deze aardbol heb, was mij al geruime tijd duidelijk en hier had ik me ook al mee verzoend (haha), maar dat ik een nog dikker hoofd kon krijgen was ook uitgesloten voor mij.
Nou nee dus, mijn hoofd is 1 keer zo dik als normaal. (ja je leest het goed)
Na mijn kaakoperatie is mijn hoofd pijnlijk en opgezwollen. En mijn hoofd schijnt nog niet op zijn pijnlijkst en meest opgezwollen te zijn. De eerste week na de operatie kan hij verder zwellen en pijnlijker worden. Na een week wordt het waarschijnlijk minder en kan ik langzaam mijn normale hoofd proportie gaan terugverwachten. Ook de pijn zal dan langzaam minder worden...
Alle gekheid op een stokje, maar het ergste is de pijn, misselijkheid, gevoelloosheid en duizeligheid. En ja natuurlijk is zo'n opgezwollen hoofd niet fijn, maar dat komt wel weer goed (is mij verzekerd! door de arts en veel slechter kon het al niet... hahaha)
Mijn herstel zal ongeveer 6 weken gaan duren. Dit houdt het volgende in:
De eerste 2 weken volledige rust (plat liggen en dat is niet leuk, maar wel een must!), eind volgende week terug naar het ziekenhuis voor een check up, daar hoor ik meer over de status van mijn operatie. Bij mijn vertrek in het ziekenhuis heeft de arts al gezegd dat de operatie technisch is gelukt, nu nog herstellen...
De controle in het ziekenhuis zal ik af moeten wachten, om meer te kunnen vertellen over de revalidatie.
1 ding staat vast en dat is dat ik tot iets voor kerstmis alleen vloeibaar voedsel mag eten. Dit heeft voor- en nadelen. Het nadeel is dat ik er nu al (na 4 dagen) klaar mee ben. En het voordeel is dat mijn hoofd (en de rest van mijn lichaam) waarschijnlijk dunner terugkeert, dan voor de operatie...
Zo heeft ieder nadeel toch zijn voordeel...
Tot de volgende update!
dinsdag 16 november 2010
Én 34 éves
Én 34 éves = ik ben 34 jaar geworden
Afgelopen weekend ben ik (Martijn) 34 jaar geworden.
We hebben het dit jaar niet groots gevierd, maar we zijn een lekker weekend weg geeweest met z'n tweetjes.
Dat we het niet groots gevierd hebben, heeft alles te maken met de operatie aan mijn kaken, die ik afgelopen maandag heb moeten ondergaan.
Mijn verjaardag, ons weekendje:
Eigenlijk begon het donderdagavond al. De ouders van Marjon waren in Den Bosch en wilde, indien mogelijk, met ons afspreken. Wij waren naar de PLUS kerst beurs in Rosmalen. Dit was dus ideaal om af te spreken. Wij dus naar het hotel. Daar hebben we een paar drankjes gedronken en heb ik een te gek cadeau gekregen. We zijn daarna vertrokken naar huis.
Vrijdag bijtijds vertrokken naar Rotterdam. Daar hebben we de stad verkend en daarna zijn we lekker gaan eten. Na het eten zijn we naar Holland Casino geweest. Ondanks dat we geen gokkers zijn en er ook eigenlijk niets van snappen, leek het ons leuk om een avondje te gaan "gokken" met een starterspakket. Dit was een leuke ervaring, maar wel weer voldoende voor de komende 10 jaar. (HAHA)
Op zaterdag zijn we naar sauna- en beautycenter Elysium in bleiswijk geweest. Dat was heerlijk!
Hier waren we omstreeks 11.30 uur en we waren 12 uren later weer terug in het hotel in Rotterdam.
Zondag hebben we heerlijk uitgeslapen en lekker ontbeten. Vervolgens zijn we naar Menno en Joyce (Berkel en Rodenrijs) gereden. Zij hebben een kleine 2 weken geleden een zoontje (Thijn) gekregen.
Wat een knap, rustig en schattig mannetje! Geniet van jullie derde kindje.
Uiteraard moest Joyce op tijd aan haar rust denken.
Wij zijn toen terug gereden naar het prachtige, warme zuiden, waar we met mijn ouders, mijn zus en Leon hadden afgesproken om lekker te gaan eten bij Italiaans restaurant Otica in Best ter gelegenheid van mijn verjaardag. Dat was een prima afsluiter voor mijn verjaardagsweekend.
Als laatste wil ik iedereen bedanken voor de leuke, lieve sms-jes en kaarten.
Tot onze volgende update!
Martijn
NB Hij laat gemakshalve even weg dat hij maandag om 8 uur is geopereerd. De arsten hebben zijn kaak gebroken en recht gezet. Martijns hoofd is 2 x zo groot als normaal en hij kan moeilijk praten. Verder mag hij 4 tot 6 weken alleen maar vloeibaar voedsel. Ik vind het heftiger dan verwaht, maar Martijn slaat zich er goed doorheen.
Afgelopen weekend ben ik (Martijn) 34 jaar geworden.
We hebben het dit jaar niet groots gevierd, maar we zijn een lekker weekend weg geeweest met z'n tweetjes.
Dat we het niet groots gevierd hebben, heeft alles te maken met de operatie aan mijn kaken, die ik afgelopen maandag heb moeten ondergaan.
Mijn verjaardag, ons weekendje:
Eigenlijk begon het donderdagavond al. De ouders van Marjon waren in Den Bosch en wilde, indien mogelijk, met ons afspreken. Wij waren naar de PLUS kerst beurs in Rosmalen. Dit was dus ideaal om af te spreken. Wij dus naar het hotel. Daar hebben we een paar drankjes gedronken en heb ik een te gek cadeau gekregen. We zijn daarna vertrokken naar huis.
Vrijdag bijtijds vertrokken naar Rotterdam. Daar hebben we de stad verkend en daarna zijn we lekker gaan eten. Na het eten zijn we naar Holland Casino geweest. Ondanks dat we geen gokkers zijn en er ook eigenlijk niets van snappen, leek het ons leuk om een avondje te gaan "gokken" met een starterspakket. Dit was een leuke ervaring, maar wel weer voldoende voor de komende 10 jaar. (HAHA)
Op zaterdag zijn we naar sauna- en beautycenter Elysium in bleiswijk geweest. Dat was heerlijk!
Hier waren we omstreeks 11.30 uur en we waren 12 uren later weer terug in het hotel in Rotterdam.
Zondag hebben we heerlijk uitgeslapen en lekker ontbeten. Vervolgens zijn we naar Menno en Joyce (Berkel en Rodenrijs) gereden. Zij hebben een kleine 2 weken geleden een zoontje (Thijn) gekregen.
Wat een knap, rustig en schattig mannetje! Geniet van jullie derde kindje.
Uiteraard moest Joyce op tijd aan haar rust denken.
Wij zijn toen terug gereden naar het prachtige, warme zuiden, waar we met mijn ouders, mijn zus en Leon hadden afgesproken om lekker te gaan eten bij Italiaans restaurant Otica in Best ter gelegenheid van mijn verjaardag. Dat was een prima afsluiter voor mijn verjaardagsweekend.
Als laatste wil ik iedereen bedanken voor de leuke, lieve sms-jes en kaarten.
Tot onze volgende update!
Martijn
NB Hij laat gemakshalve even weg dat hij maandag om 8 uur is geopereerd. De arsten hebben zijn kaak gebroken en recht gezet. Martijns hoofd is 2 x zo groot als normaal en hij kan moeilijk praten. Verder mag hij 4 tot 6 weken alleen maar vloeibaar voedsel. Ik vind het heftiger dan verwaht, maar Martijn slaat zich er goed doorheen.
2 hónap!
2 hónap! = 2 maanden!
Even een kort bericht van ons, over ons adoptierapport in Hongarije.
Ons rapport is nu 2 maanden geleden afgegeven in Hongarije.
Ondanks dat wachten nooit leuk is, zijn we nog steeds in blijde verwachting voor een voorstel van de NAS vanuit Hongarije.
We hopen uiteraard dat we zo snel mogelijk een voorstel krijgen :-))
Tot de volgende update.
Marjon en Martijn
Even een kort bericht van ons, over ons adoptierapport in Hongarije.
Ons rapport is nu 2 maanden geleden afgegeven in Hongarije.
Ondanks dat wachten nooit leuk is, zijn we nog steeds in blijde verwachting voor een voorstel van de NAS vanuit Hongarije.
We hopen uiteraard dat we zo snel mogelijk een voorstel krijgen :-))
Tot de volgende update.
Marjon en Martijn
zondag 7 november 2010
Fotók munka eredményei
Fotók munka eredményei - foto's klus resultaten
Hier enkele foto's van de kamers. We laten hier niet alles zien, want er moet ook nog wat verrassing zijn om "live" te komen bekijken.... (HAHA!)
Tot de volgende update.....
Hier enkele foto's van de kamers. We laten hier niet alles zien, want er moet ook nog wat verrassing zijn om "live" te komen bekijken.... (HAHA!)
Tot de volgende update.....
Az ezermesterek készen állnak
Az ezermesterek készen állnak = De klussers zijn klaar!
Deze week zijn alle klus werkzaamheden afgerond. Na de kluswerkzaamheden op zolder (die als eerste klaar was) en de garage (waar we 3 kasten hebben geplaatst om alles op te bergen), was nu de eerste etage aan de beurt. Hier hebben we 3 kamers aangepakt.
De electricien, de schilder en de behanger hebben alle werkzaamheden, met een klein beetje vertraging, af kunnen krijgen.
De vertraging ontstond, doordat de schilder 1 keer meer over de muur moest verven, dan dat hij vooraf had verwacht. De muur nam meer verf op.
Hierdoor waren we vrijdag ipv donderdag klaar.
Zo zijn de klus onderdelen klaar en kunnen de meubels komen. Deze komen naar alle waarschijnlijk deze week. En als dan het boomhut-stapelbed en de bijpassende kasten binnen zijn, is alles klaar en kunnen de kids wat ons betreft komen....
We zullen vandaag nog enkele foto's proberen te publiceren van de klus resultaten....
Deze week zijn alle klus werkzaamheden afgerond. Na de kluswerkzaamheden op zolder (die als eerste klaar was) en de garage (waar we 3 kasten hebben geplaatst om alles op te bergen), was nu de eerste etage aan de beurt. Hier hebben we 3 kamers aangepakt.
De electricien, de schilder en de behanger hebben alle werkzaamheden, met een klein beetje vertraging, af kunnen krijgen.
De vertraging ontstond, doordat de schilder 1 keer meer over de muur moest verven, dan dat hij vooraf had verwacht. De muur nam meer verf op.
Hierdoor waren we vrijdag ipv donderdag klaar.
Zo zijn de klus onderdelen klaar en kunnen de meubels komen. Deze komen naar alle waarschijnlijk deze week. En als dan het boomhut-stapelbed en de bijpassende kasten binnen zijn, is alles klaar en kunnen de kids wat ons betreft komen....
We zullen vandaag nog enkele foto's proberen te publiceren van de klus resultaten....
donderdag 4 november 2010
zondag 31 oktober 2010
Büszkeség!
Büszkeség! = Trots!
Vandaag zijn we beste een beetje trots op ons zelf....
Oooh zul je wel denken?
Ja, we hebben een aantal behoorlijke zware en grote kasten op de (nieuwe) juiste plaats gezet. En dat ook nog in een rap tempo...
We moeten de kasten opruimen en verplaatsen, omdat morgen onze nieuwe kledingkast komt en dinsdag komt de behanger, om het junglebehang er tegenaan te plakken. Woensdag komt het boomhut-stapel-bed.
Dus de kasten uit de kastenkamer moesten naar hun nieuwe bestemming. Dit is dus gelukt en gezien de kasten in combinatie met onze "passie voor klussen" is dat een nette prestatie....
Na deze week zijn we dus helemaal klaar met klussen. En dat geeft een goed gevoel.....
Tot zover de update.
Groeten,
Marjon en Martijn
Vandaag zijn we beste een beetje trots op ons zelf....
Oooh zul je wel denken?
Ja, we hebben een aantal behoorlijke zware en grote kasten op de (nieuwe) juiste plaats gezet. En dat ook nog in een rap tempo...
We moeten de kasten opruimen en verplaatsen, omdat morgen onze nieuwe kledingkast komt en dinsdag komt de behanger, om het junglebehang er tegenaan te plakken. Woensdag komt het boomhut-stapel-bed.
Dus de kasten uit de kastenkamer moesten naar hun nieuwe bestemming. Dit is dus gelukt en gezien de kasten in combinatie met onze "passie voor klussen" is dat een nette prestatie....
Na deze week zijn we dus helemaal klaar met klussen. En dat geeft een goed gevoel.....
Tot zover de update.
Groeten,
Marjon en Martijn
donderdag 28 oktober 2010
Welkom
Als ik 's avonds slapen ga
Denk ik er altijd over na
Over hoe het strakjes dan zal zijn
Als jullie eindelijk bij ons zijn
Ergens ver weg hier vandaan
Zullen jullie dan ook slapen gaan
Wie dekt jullie dan lekker toe?
En leest je voor, wat ik graag doe.
Ik wil zo graag weten hoe het met jullie gaat
En wat jullie dromen, wensen, willen
Niet geboren uit mijn buik, maar in mijn hart
Kan ik niet wachten op de dag
Dat jullie bij ons zullen zijn
Weet dat jullie welkom zijn.
zaterdag 23 oktober 2010
Vendég gyerekek = Gastkinderen
Eigenlijk is het heel bijzonder hoe een leven loopt. Doordat sommige verwachtingen niet uitkomen, worden nieuwe wensen gecreëerd en andere paden bewandeld.
Door een vervelende medische periode met veel verdrietige momenten, zijn we nu op een pad gekomen vol leuke verrassingen. Wie had ooit verwacht dat we zoveel van Hongarije zouden gaan houden en lid zouden worden van stichting vrienden Hongarije en dat we ons in zouden gaan zetten voor kindertehuizen en aan zouden melden als gastgezin? Het is allemaal gebeurd en het maakt ons gelukkig!
We hebben inmiddels drie gastdochters Enikö (11), Alexandra (10) en Krisztina (16).
Enikö hebben we nog nooit ontmoet, maar sturen we geregeld kaarten. Ze heeft ruim 3 maanden in coma gelegen. Het gaat nu naar omstandigheden goed met haar. Ze heeft een ontsteking gehad in haar derde hersenkamer. Ze is nu aan het revalideren. Ze moet alles opnieuw leren en het zal nog maanden duren voordat ze weer is hersteld. We hebben goede hoop dat ze komende zomer voor het eerst naar Nederland zal komen of dat wij haar dan kunnen bezoeken in Hongarije.
Alexandra is 3 weken in de zomervakantie van 2010 bij ons te logeren geweest. Hierover valt op onze weblog genoeg te lezen in voorgaande stukken. We hebben haar ook bezocht in Bicske.
Het is een fantastische meid met een sterk karakter. Het is geweldig om haar te kennen.
Krisztina is sinds vorige maand ons 3e gastkind. Zij is nog nooit in Nederland geweest en wil dat heel graag. Ze was eigenlijk te oud om gematcht te worden, maar wij zagen dat juist als een voordeel. Ze heeft de leeftijd van veel van onze medewerkers en we denken haar hierdoor een leuke vakantie te kunnen bieden. Het leuke van een iets oudere gastdochter is dat ze goed overweg kan met internet. Sinds ons eerste mailtje aan haar zo'n 2 weken geleden, mailen we elke dag met elkaar. Wij in het Hongaars en zij in het Nederlands. We maken beiden gebruik van een vertaalsite op internet en het geeft vaak hylarische vertalingen, maar met een beetje creativiteit kun je er wel uithalen, wat er is bedoeld. Een mooie zin is:
Door een vervelende medische periode met veel verdrietige momenten, zijn we nu op een pad gekomen vol leuke verrassingen. Wie had ooit verwacht dat we zoveel van Hongarije zouden gaan houden en lid zouden worden van stichting vrienden Hongarije en dat we ons in zouden gaan zetten voor kindertehuizen en aan zouden melden als gastgezin? Het is allemaal gebeurd en het maakt ons gelukkig!
We hebben inmiddels drie gastdochters Enikö (11), Alexandra (10) en Krisztina (16).
Enikö hebben we nog nooit ontmoet, maar sturen we geregeld kaarten. Ze heeft ruim 3 maanden in coma gelegen. Het gaat nu naar omstandigheden goed met haar. Ze heeft een ontsteking gehad in haar derde hersenkamer. Ze is nu aan het revalideren. Ze moet alles opnieuw leren en het zal nog maanden duren voordat ze weer is hersteld. We hebben goede hoop dat ze komende zomer voor het eerst naar Nederland zal komen of dat wij haar dan kunnen bezoeken in Hongarije.
Alexandra is 3 weken in de zomervakantie van 2010 bij ons te logeren geweest. Hierover valt op onze weblog genoeg te lezen in voorgaande stukken. We hebben haar ook bezocht in Bicske.
Het is een fantastische meid met een sterk karakter. Het is geweldig om haar te kennen.
Krisztina is sinds vorige maand ons 3e gastkind. Zij is nog nooit in Nederland geweest en wil dat heel graag. Ze was eigenlijk te oud om gematcht te worden, maar wij zagen dat juist als een voordeel. Ze heeft de leeftijd van veel van onze medewerkers en we denken haar hierdoor een leuke vakantie te kunnen bieden. Het leuke van een iets oudere gastdochter is dat ze goed overweg kan met internet. Sinds ons eerste mailtje aan haar zo'n 2 weken geleden, mailen we elke dag met elkaar. Wij in het Hongaars en zij in het Nederlands. We maken beiden gebruik van een vertaalsite op internet en het geeft vaak hylarische vertalingen, maar met een beetje creativiteit kun je er wel uithalen, wat er is bedoeld. Een mooie zin is:
"Je mag me alles zachtjes vragen" Of te wel "Je mag me gerust van alles vragen."
Dit soort vrije vertalingen komen veel voor.
Ze heeft ons ook een foto gemaild en ze vertelt volop over wat ze denkt, voelt en beleefd. We verheugen ons dan ook zeer op haar komst, komende kerst.
Zo zie je maar dat de tekst: "Het leven is wat je gebeurd, terwijl je andere plannen maakt", zo waar is.
En gelukkig maar!
donderdag 21 oktober 2010
Kész! A felújítás....
Kész! A felújítás.... = Klaar! met verbouwen....
Deze week zijn de verbouwingen afgerond in ons huis.
Nu kunnen we gaan inrichten.
Op zolder is alles aangelegd. De stroom, draadloos internet, kabel tv, lichtpunten, de bureau's zijn neergezet, de computers staan, de opbergkasten zijn er... Nu alleen nog in- en opruimen. En dat is het minst leuke onderdeel van de mini verbouwing.
Ach ja, het leuke is dat we het gevoel hebben dat we met de adoptie bezig zijn en dat geeft een lekker gevoel...
We houden jullie op de hoogte,
Deze week zijn de verbouwingen afgerond in ons huis.
Nu kunnen we gaan inrichten.
Op zolder is alles aangelegd. De stroom, draadloos internet, kabel tv, lichtpunten, de bureau's zijn neergezet, de computers staan, de opbergkasten zijn er... Nu alleen nog in- en opruimen. En dat is het minst leuke onderdeel van de mini verbouwing.
Ach ja, het leuke is dat we het gevoel hebben dat we met de adoptie bezig zijn en dat geeft een lekker gevoel...
We houden jullie op de hoogte,
zondag 17 oktober 2010
emeletes ágyak vásárolt = stapelbed gekocht!
Dinsdag komen ze de zolder aanpassen. Er komen stopcontacten, kabel en internet. We kunnen dan onze kantoorruimte af gaan maken.
Ons voornemen om niks te kopen voor de kinderkamer tot aan het voorstel is niet gelukt. We hebben via internet een heel gaaf stapelbed gekocht via www.zomerzoen.nl echt een hele leuke site. Ze maken meubels van sloophout. Zie de bijgevoegde van ons bestelde boomhut bed. Volgens mij is dat hardstikke leuk voor kinderen. De luikjes kunnen open en dicht en je kunt er dus behalve in slapen ook heerlijk in spelen.
We hebben ook al behang uit gezocht, maar moeten even bekijken of dat op onze muren kan, aangezien we fijn schuurwerk hebben.
Verder hebben we via Stichting vrienden Hongarije het mailadres gekregen van ons gastkind Kriszti. We hebben haar vrijdag voor het eerst gemaild en sinds die tijd zijn er al zeker 10 mailtjes heen en weer gegaan. Leve de vertaalcomputer van google. Wij mailen in het hongaars en zij in het Nederlands. Echt heel leuk! Ze verheugd zich enorm op haar komst naar Nederland, ik hoop dat we het waar kunnen maken.
Vandaag bij onze vrienden Kevin en Karlijn wezen eten. Was erg gezellig. Zij gaan in juni 2011 trouwen en wij zijn het ceremonieduo. We gingen vandaag het draaiboek doornemen en het wordt echt een hele leuke bruiloft. Ik zie het helemaal goed komen.
Verder een druk weekend gehad, gewerkt, verjaardagsfeest gehad van Martijn z'n moeder, met de honden naar de bossen geweest en dus eten bij vrienden. Zo'n weekend gaat veel te snel.
Ons voornemen om niks te kopen voor de kinderkamer tot aan het voorstel is niet gelukt. We hebben via internet een heel gaaf stapelbed gekocht via www.zomerzoen.nl echt een hele leuke site. Ze maken meubels van sloophout. Zie de bijgevoegde van ons bestelde boomhut bed. Volgens mij is dat hardstikke leuk voor kinderen. De luikjes kunnen open en dicht en je kunt er dus behalve in slapen ook heerlijk in spelen.
Verder hebben we via Stichting vrienden Hongarije het mailadres gekregen van ons gastkind Kriszti. We hebben haar vrijdag voor het eerst gemaild en sinds die tijd zijn er al zeker 10 mailtjes heen en weer gegaan. Leve de vertaalcomputer van google. Wij mailen in het hongaars en zij in het Nederlands. Echt heel leuk! Ze verheugd zich enorm op haar komst naar Nederland, ik hoop dat we het waar kunnen maken.
Vandaag bij onze vrienden Kevin en Karlijn wezen eten. Was erg gezellig. Zij gaan in juni 2011 trouwen en wij zijn het ceremonieduo. We gingen vandaag het draaiboek doornemen en het wordt echt een hele leuke bruiloft. Ik zie het helemaal goed komen.
Verder een druk weekend gehad, gewerkt, verjaardagsfeest gehad van Martijn z'n moeder, met de honden naar de bossen geweest en dus eten bij vrienden. Zo'n weekend gaat veel te snel.
dinsdag 12 oktober 2010
jó hír
jó hír = Leuk nieuws
Zoals de vaste lezers van onze weblog wel weten hebben we twee Hongaarse gastkindjes, Alexandra en Enikö. Alexandra is daadwerkelijk in Nederland geweest bij ons. Enikö hebben we nog nooit ontmoet, dit komt omdat ze te ziek is. We sturen haar wel geregeld post. Na een hele leuke zomervakantie samen met Alexandra, hebben we haar voor de kerst ook weer uitgenodigd. Enikö hebben we ook uitgenodigd, maar we hoorden al snel dat ze daarvoor te ziek is.
Martijn en ik hebben toen overlegd en besloten om dan een ander kind uit te nodigen voor de kerst.
Stichting Vrienden Hongarije heeft daarom naast Alexandra ook een uitnodiging voor Krisztina verzonden naar Hongarije.
Krisztina is al 16 en wordt in december 17 jaar. Dit is dus een ander verhaal, dan een meisje van 10 (Alexandra).
Maar anderzijds is dit ook weer een nieuwe, leuke uitdaging. Daarbij is het voor haar vast ook leuk dat wij ons in een omgeving bevinden met veel leeftijdsgenootjes. In de winkel hebben we ruim 50 medewerkers tussen de 15 en 20 jaar, dus daar zal ze vast contact mee maken.
Nu kregen we net het bericht dat Krisztina heel graag met kerst naar Nederland komt, maar Alexandra wil niet mee. Zij blijft met kerst liever bij haar broertje en zusjes. Ondanks dat we dat begrijpen vinden we het wel heel erg jammer. We hadden er ons stilletjes al erg op verheugd om met onze kleine meid een kerstboom te kopen en kerstinkopen te doen. Ze is ons erg dierbaar, maar we kennen haar achtergrond en hadden dit ook wel een beetje aan zien komen. We hopen dat we met onze post toch iets voor haar kunnen betekenen en dat ze voelt dat we om haar geven.
Dat betekend dus dat alleen Krisztina komt met kerst en dat we eerst weer aan elkaar zullen moeten wennen, maar dat komt vast goed. Krisztina kiest heel bewust voor een bezoek aan Nederland. Ze verwacht er veel van en we hopen dat we haar verwachting waar kunnen maken.
Dat wordt dus kerst met een puber in huis. Ik ben benieuwd naar hoe dat zal zijn, spannend, we hebben er zin in!
Zoals de vaste lezers van onze weblog wel weten hebben we twee Hongaarse gastkindjes, Alexandra en Enikö. Alexandra is daadwerkelijk in Nederland geweest bij ons. Enikö hebben we nog nooit ontmoet, dit komt omdat ze te ziek is. We sturen haar wel geregeld post. Na een hele leuke zomervakantie samen met Alexandra, hebben we haar voor de kerst ook weer uitgenodigd. Enikö hebben we ook uitgenodigd, maar we hoorden al snel dat ze daarvoor te ziek is.
Martijn en ik hebben toen overlegd en besloten om dan een ander kind uit te nodigen voor de kerst.
Stichting Vrienden Hongarije heeft daarom naast Alexandra ook een uitnodiging voor Krisztina verzonden naar Hongarije.
Krisztina is al 16 en wordt in december 17 jaar. Dit is dus een ander verhaal, dan een meisje van 10 (Alexandra).
Maar anderzijds is dit ook weer een nieuwe, leuke uitdaging. Daarbij is het voor haar vast ook leuk dat wij ons in een omgeving bevinden met veel leeftijdsgenootjes. In de winkel hebben we ruim 50 medewerkers tussen de 15 en 20 jaar, dus daar zal ze vast contact mee maken.
Nu kregen we net het bericht dat Krisztina heel graag met kerst naar Nederland komt, maar Alexandra wil niet mee. Zij blijft met kerst liever bij haar broertje en zusjes. Ondanks dat we dat begrijpen vinden we het wel heel erg jammer. We hadden er ons stilletjes al erg op verheugd om met onze kleine meid een kerstboom te kopen en kerstinkopen te doen. Ze is ons erg dierbaar, maar we kennen haar achtergrond en hadden dit ook wel een beetje aan zien komen. We hopen dat we met onze post toch iets voor haar kunnen betekenen en dat ze voelt dat we om haar geven.
Dat betekend dus dat alleen Krisztina komt met kerst en dat we eerst weer aan elkaar zullen moeten wennen, maar dat komt vast goed. Krisztina kiest heel bewust voor een bezoek aan Nederland. Ze verwacht er veel van en we hopen dat we haar verwachting waar kunnen maken.
Dat wordt dus kerst met een puber in huis. Ik ben benieuwd naar hoe dat zal zijn, spannend, we hebben er zin in!
maandag 11 oktober 2010
ÚJ! A felmérés
ÚJ! A felmérés = Nieuw! de enquete
We zijn gisteren weer even bezig geweest met onze weblog.
We wilden graag iets interactiefs op deze weblog hebben.
En dat hebben we gevonden (naast de reactie).
De enquete!
Iedere week willen we een (actuele) enquete op de weblog zetten.
We zouden het erg leuk vinden als jullie die enquete beantwoorden.
De enquete staat aan de rechterkant van de pagina, iets onder de Hongaarse vlag en naast het laatst geproduceerde stukje tekst.
We hopen dat jullie (actief) mee willen doen met de enquete...
Groeten,
Martijn
We zijn gisteren weer even bezig geweest met onze weblog.
We wilden graag iets interactiefs op deze weblog hebben.
En dat hebben we gevonden (naast de reactie).
De enquete!
Iedere week willen we een (actuele) enquete op de weblog zetten.
We zouden het erg leuk vinden als jullie die enquete beantwoorden.
De enquete staat aan de rechterkant van de pagina, iets onder de Hongaarse vlag en naast het laatst geproduceerde stukje tekst.
We hopen dat jullie (actief) mee willen doen met de enquete...
Groeten,
Martijn
zondag 10 oktober 2010
szoba átalakít
szoba átalakít = kamers verbouwen
Zoals reeds eerder vermeld gaan we ons huis kinder klaarmaken. We zijn er
vandaag (zondag) mee begonnen.
We moesten wel beginnen, want dinsdag komt de electricien om de zolder helemaal werk-en speelkamer klaar te maken. Dit hield in dat we onze computers en bureaus naar de zolder moesten gaan verplaatsen en op de juiste plaats neerzetten, zodat de electriciteit, internet en tv aansluitingen direct goed en efficient aangelegd kunnen worden.
Dit houdt ook in dat de eerste beoogde kinderkamer helemaal leeg is gehaald. We hebben hem direct gepoetst en "opgeknapt". Die is dus klaar om ingericht te worden. Dit gaan we overigens pas doen, nadat we een voorstel hebben gekregen.
Je kunt de kamers al wel gaan inrichten, maar als je niet weet wat de leeftijd en geslacht is, van de kinderen die komen gaan, dan kun je met de inrichting flink de plank misslaan. Richt je het nu bijvoorbeeld roze in en je krijgt dadelijk een voorstel voor 2, 3 of 4 jongens, dan is dat toch enigzins vreemd. Of blauw en het worden alleen maar meisjes. Kan ook anders denken wij...
Vandaar dat we wachten met de inrichting tot het voorstel en dan komen de meubels. we weten al wel hoe en wat we willen. Zowel voor jongens als voor meisjes. Ook al zou het nog jaren duren voordat we een voorstel krijgen, we zorgen wel dat we op de hoogte blijven van de nieuwe trends, ideeën en mogelijkheden voor het inrichten van kinderkamers. Al zou het zomaar kunnen zijn dat we langzaam aan wel gaan beginnen met inrichten. Marjon heeft een paar erg leuke, neutrale kinderbedjes gezien. Die voor zowel jongens als meisjes kunnen. Dus als ik eerlijk ben en dit stukje terug gelezen heb, weet ik eigenlijk zeker dat we binnenkort de meubels ook al in huis zullen hebben....
Komende week zal onze garderobe kast waarschijnlijk arriveren en kunnen we het volgende weekend de rest verder afmaken en is alles klaar om tot inrichting over te gaan. En kan het voorstel wat ons betreft niet snel genoeg komen.....
We houden jullie op de hoogte.
Groeten,
Martijn en Marjon
Zoals reeds eerder vermeld gaan we ons huis kinder klaarmaken. We zijn er
vandaag (zondag) mee begonnen.
We moesten wel beginnen, want dinsdag komt de electricien om de zolder helemaal werk-en speelkamer klaar te maken. Dit hield in dat we onze computers en bureaus naar de zolder moesten gaan verplaatsen en op de juiste plaats neerzetten, zodat de electriciteit, internet en tv aansluitingen direct goed en efficient aangelegd kunnen worden.
Dit houdt ook in dat de eerste beoogde kinderkamer helemaal leeg is gehaald. We hebben hem direct gepoetst en "opgeknapt". Die is dus klaar om ingericht te worden. Dit gaan we overigens pas doen, nadat we een voorstel hebben gekregen.
Je kunt de kamers al wel gaan inrichten, maar als je niet weet wat de leeftijd en geslacht is, van de kinderen die komen gaan, dan kun je met de inrichting flink de plank misslaan. Richt je het nu bijvoorbeeld roze in en je krijgt dadelijk een voorstel voor 2, 3 of 4 jongens, dan is dat toch enigzins vreemd. Of blauw en het worden alleen maar meisjes. Kan ook anders denken wij...
Vandaar dat we wachten met de inrichting tot het voorstel en dan komen de meubels. we weten al wel hoe en wat we willen. Zowel voor jongens als voor meisjes. Ook al zou het nog jaren duren voordat we een voorstel krijgen, we zorgen wel dat we op de hoogte blijven van de nieuwe trends, ideeën en mogelijkheden voor het inrichten van kinderkamers. Al zou het zomaar kunnen zijn dat we langzaam aan wel gaan beginnen met inrichten. Marjon heeft een paar erg leuke, neutrale kinderbedjes gezien. Die voor zowel jongens als meisjes kunnen. Dus als ik eerlijk ben en dit stukje terug gelezen heb, weet ik eigenlijk zeker dat we binnenkort de meubels ook al in huis zullen hebben....
Komende week zal onze garderobe kast waarschijnlijk arriveren en kunnen we het volgende weekend de rest verder afmaken en is alles klaar om tot inrichting over te gaan. En kan het voorstel wat ons betreft niet snel genoeg komen.....
We houden jullie op de hoogte.
Groeten,
Martijn en Marjon
zaterdag 9 oktober 2010
séta a kutyákkal
"Wandelen met de honden"
Vandaag is het eigenlijk veel te mooi weer om te werken. Het is half tien als ik met Luna en Gentle door de bossen wandel. De zon schijnt al lekker en op de hei ligt een zilveren waas van spinrag.
De frisse herfstlucht ruikt heerlijk, dit is echt genieten.
Luna en Gentle zijn ook helemaal in hun element. Ze rennen rond, rollen door de hei en graven kuilen in het zand. Luna komt continue met stokken aangerend, die ik dan weg moet gooien. Zij haalt ze dan op en brengt ze terug, maar net als ik de stok wil pakken neemt ze alweer de benen.
Ik kan zo wel uren lopen en genieten van de zon en de meiden, maar ik heb maar een half uurtje, want Luna moet sporten. Ik en Luna zijn vorig jaar begonnen met behendigheid. We hebben sinds juni vorig jaar, door de zomerstop en daarna onze vakantie, niet meer geoefend, dus ik ben benieuwd.
Gentle gaat altijd mee als publiek. Die is niet zo van het springen en kruipen door tunnels.
Omdat we al zo'n tijd niet hebben getraind, moeten wij eerst apart van de groep oefenen. Gelukkig blijkt Luna alles goed te hebben onthouden en al snel mogen we aansluiten bij de groep. Luna neemt de hindernissen zonder moeite. Ze klimt over de 2 meter hoge schutting, rent door de tunnels, slalomt om de paaltjes, maar bij de wip gaat het niet helemaal goed. Luna rent enthousiast de wip op en volgens mij is ze vergeten dat ie wipt. De wip kantelt zo snel dat Luna op haar gat valt. Het ziet er heel grappig uit. Gelukkig is ze er niet heel erg van geschrokken en neemt ze de wip daarna iets rustiger en gaat het helemaal goed.
Ik ben super trots op mijn oudste "dochter hondje". Ze is inmiddels al zeven. Ik kan de dag nog herinneren dat we haar ophaalden uit het nest. En we hebben inmiddels al zoveel met haar meegemaakt. Ze hoort er echt helemaal bij, net als Gentle en Puck natuurlijk.
Voor alle hondenbezitters ik kan behendigheid aan iedereen aanraden. Het versterkt de band tussen baas en hond, het is voor allebei genieten en je bent meteen lekker aan het sporten. Kortom een ideale bezigheid.
Na een ochtend genieten van mijn meiden en de buitenlucht, moet ik nu toch aan het werk. Gezellig met alle medewerkers de zaterdagdrukte wegwerken. Wat dat betreft is het de leukste dag om te werken. De meeste klanten zijn dan extra vrolijk, omdat het weekend is.
Ons werk is heel afwisselend en we hebben een leuk team, maar na 6 dagen werken deze week verheug ik me ook wel op mijn vrije zondag!
We gaan morgen de "kinderkamers" verder uitruimen en de zolderkamer inrichten. Dus genoeg te doen.
Vandaag is het eigenlijk veel te mooi weer om te werken. Het is half tien als ik met Luna en Gentle door de bossen wandel. De zon schijnt al lekker en op de hei ligt een zilveren waas van spinrag.
De frisse herfstlucht ruikt heerlijk, dit is echt genieten.
Luna en Gentle zijn ook helemaal in hun element. Ze rennen rond, rollen door de hei en graven kuilen in het zand. Luna komt continue met stokken aangerend, die ik dan weg moet gooien. Zij haalt ze dan op en brengt ze terug, maar net als ik de stok wil pakken neemt ze alweer de benen.
Ik kan zo wel uren lopen en genieten van de zon en de meiden, maar ik heb maar een half uurtje, want Luna moet sporten. Ik en Luna zijn vorig jaar begonnen met behendigheid. We hebben sinds juni vorig jaar, door de zomerstop en daarna onze vakantie, niet meer geoefend, dus ik ben benieuwd.
Gentle gaat altijd mee als publiek. Die is niet zo van het springen en kruipen door tunnels.
Omdat we al zo'n tijd niet hebben getraind, moeten wij eerst apart van de groep oefenen. Gelukkig blijkt Luna alles goed te hebben onthouden en al snel mogen we aansluiten bij de groep. Luna neemt de hindernissen zonder moeite. Ze klimt over de 2 meter hoge schutting, rent door de tunnels, slalomt om de paaltjes, maar bij de wip gaat het niet helemaal goed. Luna rent enthousiast de wip op en volgens mij is ze vergeten dat ie wipt. De wip kantelt zo snel dat Luna op haar gat valt. Het ziet er heel grappig uit. Gelukkig is ze er niet heel erg van geschrokken en neemt ze de wip daarna iets rustiger en gaat het helemaal goed.
Ik ben super trots op mijn oudste "dochter hondje". Ze is inmiddels al zeven. Ik kan de dag nog herinneren dat we haar ophaalden uit het nest. En we hebben inmiddels al zoveel met haar meegemaakt. Ze hoort er echt helemaal bij, net als Gentle en Puck natuurlijk.
Voor alle hondenbezitters ik kan behendigheid aan iedereen aanraden. Het versterkt de band tussen baas en hond, het is voor allebei genieten en je bent meteen lekker aan het sporten. Kortom een ideale bezigheid.
Na een ochtend genieten van mijn meiden en de buitenlucht, moet ik nu toch aan het werk. Gezellig met alle medewerkers de zaterdagdrukte wegwerken. Wat dat betreft is het de leukste dag om te werken. De meeste klanten zijn dan extra vrolijk, omdat het weekend is.
Ons werk is heel afwisselend en we hebben een leuk team, maar na 6 dagen werken deze week verheug ik me ook wel op mijn vrije zondag!
We gaan morgen de "kinderkamers" verder uitruimen en de zolderkamer inrichten. Dus genoeg te doen.
woensdag 6 oktober 2010
Katasztrófa Magyarországon
Ramp in Hongarije!
Gisteravond laat zagen we op tv de beelden van een vreselijke ramp die zich heeft voltrokken in ons zo geliefde Hongarije. Martijn en ik zaten verslagen voor de tv.
Bij een aluminiumfabriek in het westen van Hongarije, zo'n 160 km van Budapest is een gifresservoir opengescheurd en duizenden liters giftig slib is het land in gestroomd. Dit slib is een residu van de productie van aluminium. Het bevat zware metalen en bijt. Mensen die ermee in aanraking zijn gekomen zitten onder de brandwonden. Al 3 provincies zijn bedekt onder 1 a 2 meter slib.
In Hongarije is de noodtoestand uitgeroepen. Ik besef nu al dat dit catastrofale gevolgen heeft voor het land. De grond in een groot deel van het land is nu ernstig vervuild en de oogst voor dit jaar, maar ook voor de volgende jaren is vernietigd. Het toerisme zal voorlopig uitblijven en de rivieren drijgen ernstig vervuild te raken.
Ik ben boos op de fabriek en op de europese unie. Jaren geleden is al eens gezegd dat er een oplossing moest worden gevonden voor het reservoir, maar de fabriek achtte dat niet nodig. De europese unie had de regelgeving beter moeten doorvoeren.
Onze eerste angst was dat onze gastkinderen getroffen zouden zijn door de ramp. Gelukkig is dit (nog) niet het geval. Enikö woont in het oosten van Hongarije en Alexandra in het noord-westen, maar Bicske ligt niet in de getroffen provincies.
Wel heerst de angst dat onze eigen kinderen misschien wel betrokken zijn bij deze ramp. Hoe is dit mogelijk. Maar of dat nu wel of niet zo is. We bidden voor alle mensen die getroffen zijn en wensen hun kracht toe. We gaan kijken of we ergens hulp bij kunnen bieden en hopen heel hard dat het slib niet als bij de ramp in Tjernobyl voor jarenlange problemen gaat zorgen. Want de onze grootste angst zijn de gevolgen van deze ramp voor de toekomst van Hongarije.
Gisteravond laat zagen we op tv de beelden van een vreselijke ramp die zich heeft voltrokken in ons zo geliefde Hongarije. Martijn en ik zaten verslagen voor de tv.
Bij een aluminiumfabriek in het westen van Hongarije, zo'n 160 km van Budapest is een gifresservoir opengescheurd en duizenden liters giftig slib is het land in gestroomd. Dit slib is een residu van de productie van aluminium. Het bevat zware metalen en bijt. Mensen die ermee in aanraking zijn gekomen zitten onder de brandwonden. Al 3 provincies zijn bedekt onder 1 a 2 meter slib.
In Hongarije is de noodtoestand uitgeroepen. Ik besef nu al dat dit catastrofale gevolgen heeft voor het land. De grond in een groot deel van het land is nu ernstig vervuild en de oogst voor dit jaar, maar ook voor de volgende jaren is vernietigd. Het toerisme zal voorlopig uitblijven en de rivieren drijgen ernstig vervuild te raken.
Ik ben boos op de fabriek en op de europese unie. Jaren geleden is al eens gezegd dat er een oplossing moest worden gevonden voor het reservoir, maar de fabriek achtte dat niet nodig. De europese unie had de regelgeving beter moeten doorvoeren.
Onze eerste angst was dat onze gastkinderen getroffen zouden zijn door de ramp. Gelukkig is dit (nog) niet het geval. Enikö woont in het oosten van Hongarije en Alexandra in het noord-westen, maar Bicske ligt niet in de getroffen provincies.
Wel heerst de angst dat onze eigen kinderen misschien wel betrokken zijn bij deze ramp. Hoe is dit mogelijk. Maar of dat nu wel of niet zo is. We bidden voor alle mensen die getroffen zijn en wensen hun kracht toe. We gaan kijken of we ergens hulp bij kunnen bieden en hopen heel hard dat het slib niet als bij de ramp in Tjernobyl voor jarenlange problemen gaat zorgen. Want de onze grootste angst zijn de gevolgen van deze ramp voor de toekomst van Hongarije.
dinsdag 5 oktober 2010
fájlt a rendeltetési helyen...
fájlt a rendeltetési helyen = dossier op plaats van bestemming
Toen we in Hongarije waren hadden we van de Nederlandse Adoptie Stichting (NAS), al gehoord dat ons dossier onderweg was naar Hongarije. Vandaag hoorden we dat ons dossier die week meteen is aangeboden aan de Centrale Autoriteiten in Hongarije, door Marti.
Marti werkt voor de NAS en is zelf Hongaars hierdoor ze heeft goede contacten in Hongarije en spreekt ze vloeiend de taal. Dit weten we niet alleen via de NAS, maar ook van andere adoptiefouders, die al in Hongarije zijn geweest om hun kindjes te halen. Zij begeleidt namelijk de Nederlandse adoptiefouders, tijdens hun verblijf in Hongarije.
Volgens alle ouders die we hebben gesproken is Marti een heel lieve vrouw en heel goed in haar werk. Ze is de steun en toeverlaat van de adoptiefouders in Hongarije. We zijn heel erg benieuwd en verheugen ons natuurlijk op een ontmoeting.
Zij kan ons immers nog meer informatie geven over Hongarije en de procedure.
Het zou ons weer een stapje dichter bij onze droom brengen, een voorstel!
We tellen af. We hopen dat we binnen 1,5 jaar (liever nog eerder natuurlijk) toch wel het goede nieuws krijgen, dat ze een match hebben voor ons. Want de kinderen zijn zo welkom!
Verder geen nieuws van adoptiegrond. We zijn druk aan het werk. De pepernoten liggen alweer in de winkel en dat betekent dat de Sint en Kerst drukte eraan gaat komen. We hebben dadelijk alweer de kerstbeurs en dat betekent flink proeven van alle lekkernijen voor de komende feestdagen.
We wachten ook op berichten van Stichting Vrienden Hongarije over onze gastkinderen. De uitnodigingen voor onze kids zijn deze week naar Hongarije gegaan en we horen volgende maand of we extra eters hebben met de kerst ;-)
Een ander leuk nieuwtje dat we vandaag hoorden is dat Martijn's nichtje, Lieke, zwanger is van haar eerste kindje. Dat zijn leuke berichten want het aantal neefjes, nichtjes, vriendjes en vriendinnetjes groeit enorm snel om ons heen en dat is uiteraard ook leuk voor onze toekomstige kids...
Tot zover onze update.
Groeten,
Marjon en Martijn
Toen we in Hongarije waren hadden we van de Nederlandse Adoptie Stichting (NAS), al gehoord dat ons dossier onderweg was naar Hongarije. Vandaag hoorden we dat ons dossier die week meteen is aangeboden aan de Centrale Autoriteiten in Hongarije, door Marti.
Marti werkt voor de NAS en is zelf Hongaars hierdoor ze heeft goede contacten in Hongarije en spreekt ze vloeiend de taal. Dit weten we niet alleen via de NAS, maar ook van andere adoptiefouders, die al in Hongarije zijn geweest om hun kindjes te halen. Zij begeleidt namelijk de Nederlandse adoptiefouders, tijdens hun verblijf in Hongarije.
Volgens alle ouders die we hebben gesproken is Marti een heel lieve vrouw en heel goed in haar werk. Ze is de steun en toeverlaat van de adoptiefouders in Hongarije. We zijn heel erg benieuwd en verheugen ons natuurlijk op een ontmoeting.
Zij kan ons immers nog meer informatie geven over Hongarije en de procedure.
Het zou ons weer een stapje dichter bij onze droom brengen, een voorstel!
We tellen af. We hopen dat we binnen 1,5 jaar (liever nog eerder natuurlijk) toch wel het goede nieuws krijgen, dat ze een match hebben voor ons. Want de kinderen zijn zo welkom!
Verder geen nieuws van adoptiegrond. We zijn druk aan het werk. De pepernoten liggen alweer in de winkel en dat betekent dat de Sint en Kerst drukte eraan gaat komen. We hebben dadelijk alweer de kerstbeurs en dat betekent flink proeven van alle lekkernijen voor de komende feestdagen.
We wachten ook op berichten van Stichting Vrienden Hongarije over onze gastkinderen. De uitnodigingen voor onze kids zijn deze week naar Hongarije gegaan en we horen volgende maand of we extra eters hebben met de kerst ;-)
Een ander leuk nieuwtje dat we vandaag hoorden is dat Martijn's nichtje, Lieke, zwanger is van haar eerste kindje. Dat zijn leuke berichten want het aantal neefjes, nichtjes, vriendjes en vriendinnetjes groeit enorm snel om ons heen en dat is uiteraard ook leuk voor onze toekomstige kids...
Tot zover onze update.
Groeten,
Marjon en Martijn
zaterdag 2 oktober 2010
köszönöm!
(köszönöm = Bedankt!)
Via deze weg willen we iedereen bedanken voor de leuke, lieve, spontane reacties die we van jullie krijgen over onze weblog.
We (eigenlijk Marjon) zijn met deze weblog begonnen omdat we eigenlijk zo af en toe iets van ons af wilden schrijven, en om later als een soort van logboek op terug te kunnen kijken. (je vergeet toch vaak dingen en zo blijft alles/veel mooi bewaard)
Dat er enkele familieleden, vrienden, kennissen, bekende en onbekende (het is/ blijft een open medium) zijn, die het zouden gaan volgen, hadden we ook wel verwacht, maar dat het zo goed bij gehouden zou gaan worden hadden we niet verwacht. Zelfs klanten (?) die ons aanspreken.
We vinden het dan ook erg leuk dat we zoveel leuke (mondelinge, telefonische, mail) reacties krijgen. De reacties lopen zeer uiteen van, "Wat leuk dat jullie gaan adopteren" tot "Hoe komen jullie erbij om te gaan adopteren" tot "Weten jullie al hoe jullie kindjes eruit zien of hoe ze gaan heten?"
De vragen zijn dus zeer divers, maar elke keer weer erg leuk. Marjon en ik vinden het leuk om erover te praten, dus schroom niet en stel gerust je vraag of doe je mededeling als je daar behoefte aan hebt....
We weten dat reageren op deze weblog niet makkelijk is en wat tijd vergt (net als jezelf aanmelden), maar wij zeggen altijd, "De volhouder wint" (haha)
Nogmaals iedereen bedankt voor de leuke reacties en blijf ons maar bestoken met vragen en opmerkingen. Jullie reacties maakt het wachten ook een stuk makkeliijker.
Bedankt daarvoor!
Groeten en tot de volgende update,
Martijn
Via deze weg willen we iedereen bedanken voor de leuke, lieve, spontane reacties die we van jullie krijgen over onze weblog.
We (eigenlijk Marjon) zijn met deze weblog begonnen omdat we eigenlijk zo af en toe iets van ons af wilden schrijven, en om later als een soort van logboek op terug te kunnen kijken. (je vergeet toch vaak dingen en zo blijft alles/veel mooi bewaard)
Dat er enkele familieleden, vrienden, kennissen, bekende en onbekende (het is/ blijft een open medium) zijn, die het zouden gaan volgen, hadden we ook wel verwacht, maar dat het zo goed bij gehouden zou gaan worden hadden we niet verwacht. Zelfs klanten (?) die ons aanspreken.
We vinden het dan ook erg leuk dat we zoveel leuke (mondelinge, telefonische, mail) reacties krijgen. De reacties lopen zeer uiteen van, "Wat leuk dat jullie gaan adopteren" tot "Hoe komen jullie erbij om te gaan adopteren" tot "Weten jullie al hoe jullie kindjes eruit zien of hoe ze gaan heten?"
De vragen zijn dus zeer divers, maar elke keer weer erg leuk. Marjon en ik vinden het leuk om erover te praten, dus schroom niet en stel gerust je vraag of doe je mededeling als je daar behoefte aan hebt....
We weten dat reageren op deze weblog niet makkelijk is en wat tijd vergt (net als jezelf aanmelden), maar wij zeggen altijd, "De volhouder wint" (haha)
Nogmaals iedereen bedankt voor de leuke reacties en blijf ons maar bestoken met vragen en opmerkingen. Jullie reacties maakt het wachten ook een stuk makkeliijker.
Bedankt daarvoor!
Groeten en tot de volgende update,
Martijn
donderdag 30 september 2010
Szabadtéri Játékok Bicske
Project!
Szabadtéri Játékok Bicske = "Buitenspelen voor Bicske"
Mede door onze adoptie zijn we ons gaan verdiepen in Hongarije. En zoals je al hebt kunnen lezen is het een prachtig land. Schitterende natuur en cultuur. Toch zijn er meer dan 100 kindertehuizen in Hongarije. Stichting Vrienden Hongarije zoekt voor deze kinderen een leuk vakantieadres, zodat ze kunnen zien hoe het is om in een gezinssituatie te leven. Wij zijn heel enthousiast over deze stichting en zijn zelf ook gastouder. Ons Hongaarse gastkindje is Alexandra en we hopen haar nog vaak een leuke vakantie te bieden.
Naast het werven van gastouders, organiseert de stichting ook projecten in Hongarije zelf. Momenteel zijn ze bezig met het maken van bedjes voor een kindertehuis. Een ander project is "Buitenspelen in Bicske". Voor het kindertehuis in Bicske willen ze een buitenspeeltuin realiseren. Zoals onze vaste lezers weten komt ons gastkind ook uit Bicske en wij hebben het tehuis in September bezocht. Het is een prachtige omgeving waarin dit tehuis ligt en een mooie buitenspeelgelegenheid is daar meer dan welkom.
Ik ben door de stichting gevraagd als coordinator voor dit project. En ik heb er erg veel zin in om dit project tot een succes te maken. Het doel is tweeledig. Het eerste doel is een speeltuin te realiseren. Het tweede doel is de naamsbekendheid van de stichting te vergroten en meer gastouders te werven.
Alle hulp is welkom dus mail me gerust svh.daams@hotmail.com
- Door mij ideeen te mailen over hoe/waar ik een actie op kan starten
- Door zelf een actie op te starten bij bv je (sport)vereniging of je werk
- Door de bijgevoegde banner te plaatsen op je website of bij een bedrijf
- Door zelf gastouder te worden
- Door mensen door te sturen die speelmateriaal willen schenken
Elke vorm van hulp is welkom, je kunt dan denken aan een sporsorloop bij je sportvereniging (wellicht is deze er al en willen ze dit doel steunen). Een rad van fortuin op de basisschool/ kinderdagopvang van je kind. Een lege flessen aktie, een extra collecte bij uw kerkdienst een fietstocht of steun van de plaatselijke middenstand.
Er zijn mogelijkheden ten over en zolang ze het doel op gepaste wijze steunen is het welkom. Uiteraard is dit ook een uitgelezen kans om de stichting onder de aandacht te brengen en daar mee nieuwe gastgezinnen te werven.
Wij zijn heel enthousiast over het werk van Stichting vrienden Hongarije. Als je meer over hen wilt weten kun je kijken op hun site. www.gastgezinnen.nl
We maken geen reclame, maar vrijwilligers die kansarme kinderen helpen verdienen alle steun!
Szabadtéri Játékok Bicske = "Buitenspelen voor Bicske"
Mede door onze adoptie zijn we ons gaan verdiepen in Hongarije. En zoals je al hebt kunnen lezen is het een prachtig land. Schitterende natuur en cultuur. Toch zijn er meer dan 100 kindertehuizen in Hongarije. Stichting Vrienden Hongarije zoekt voor deze kinderen een leuk vakantieadres, zodat ze kunnen zien hoe het is om in een gezinssituatie te leven. Wij zijn heel enthousiast over deze stichting en zijn zelf ook gastouder. Ons Hongaarse gastkindje is Alexandra en we hopen haar nog vaak een leuke vakantie te bieden.
Naast het werven van gastouders, organiseert de stichting ook projecten in Hongarije zelf. Momenteel zijn ze bezig met het maken van bedjes voor een kindertehuis. Een ander project is "Buitenspelen in Bicske". Voor het kindertehuis in Bicske willen ze een buitenspeeltuin realiseren. Zoals onze vaste lezers weten komt ons gastkind ook uit Bicske en wij hebben het tehuis in September bezocht. Het is een prachtige omgeving waarin dit tehuis ligt en een mooie buitenspeelgelegenheid is daar meer dan welkom.
Ik ben door de stichting gevraagd als coordinator voor dit project. En ik heb er erg veel zin in om dit project tot een succes te maken. Het doel is tweeledig. Het eerste doel is een speeltuin te realiseren. Het tweede doel is de naamsbekendheid van de stichting te vergroten en meer gastouders te werven.
Alle hulp is welkom dus mail me gerust svh.daams@hotmail.com
- Door mij ideeen te mailen over hoe/waar ik een actie op kan starten
- Door zelf een actie op te starten bij bv je (sport)vereniging of je werk
- Door de bijgevoegde banner te plaatsen op je website of bij een bedrijf
- Door zelf gastouder te worden
- Door mensen door te sturen die speelmateriaal willen schenken
Elke vorm van hulp is welkom, je kunt dan denken aan een sporsorloop bij je sportvereniging (wellicht is deze er al en willen ze dit doel steunen). Een rad van fortuin op de basisschool/ kinderdagopvang van je kind. Een lege flessen aktie, een extra collecte bij uw kerkdienst een fietstocht of steun van de plaatselijke middenstand.
Er zijn mogelijkheden ten over en zolang ze het doel op gepaste wijze steunen is het welkom. Uiteraard is dit ook een uitgelezen kans om de stichting onder de aandacht te brengen en daar mee nieuwe gastgezinnen te werven.
Wij zijn heel enthousiast over het werk van Stichting vrienden Hongarije. Als je meer over hen wilt weten kun je kijken op hun site. www.gastgezinnen.nl
We maken geen reclame, maar vrijwilligers die kansarme kinderen helpen verdienen alle steun!
gyermekbarát ház
gyermekbarát ház = kindvriendelijk huis
We zijn begonnen met de voorbereidingen om ons huis kindvriendelijk te maken. (voor zover dit nog niet is)
Hiermee bedoelen we dat we de kamertjes, die gepland staan om als kinderkamer te gaan dienen, leeg aan het maken zijn. Dit betreft de kastenkamer, de werkkamer en een deel van de zolder.
We hebben een grote kast, die van alle gemakken is voorzien, gekocht. (deze wordt over een week of 3 geleverd) Deze kast komt in onze slaapkamer te staan. De kasten (4 stuks) uit de kastenkamer worden verdeeld over de "lege" kamers. Straks bedoeld voor de kinderen. Ook wordt de werkkamer leeggehaald, zodat deze kamer makkelijk kindvriendelijk in te richten is. Na deze handelingen, zijn alle kamers klaar om ingericht te worden. Het daadwerkelijke inrichten doen we pas op het moment als we gebeld gaan worden met een eventueel voorstel. (iedereen alvast bedankt voor het aanbieden van de hulp voor als het nodig is)Je weet tenslotte niet hoe lang het nog kan duren en als je ze nu inricht zouden er tzt andere trends kunnen zijn....
De zolder is een ander verhaal. De zolder wordt direct ingericht als deels werkkamer en deels speelkamer. Hiervoor worden internet, tv-kabel en een telefoonlijn getrokken en er worden enkele extra kindvriendelijke stopcontacten aangelegd, die dus uiteraard kinder-proof zijn....
Met deze veranderingen is ons huis kindvriendelijker gemaakt en klaar om ngericht te worden, zodra daar aanleiding toe is...
We houden jullie op de hoogte,,,
Groeten,
Martijn
Nog even de Hongaarse titels
Marjon is een tijdje terug begonnen met een taalcursus Hongaars voor beginners.
Dit gaat goed. Ik kijk en oefen een beetje mee. En vind het eigenlijk een hele leuke taal.
We hebben niet de illusie dat we de taal vlekkeloos gaan spreken, maar het zou mooi zijn als we een basis hebben waarmee we ons enigzins kunnen redden. Marjon spreekt het beter, dan dat ik dat doe....
Door deze taalcursus van Marjon hebben we besloten om de titels van de berichten zoveel mogelijk naar het Hongaars te gaan vertalen. We zullen in de tekst ook de Nederlandse vertaling terug laten komen. Mochten er taalkundige fouten of onjuistheden in de Hongaarse titels zitten, laat het ons gerust weten. Dan passen we ze aan....
Groeten,
Martijn
We zijn begonnen met de voorbereidingen om ons huis kindvriendelijk te maken. (voor zover dit nog niet is)
Hiermee bedoelen we dat we de kamertjes, die gepland staan om als kinderkamer te gaan dienen, leeg aan het maken zijn. Dit betreft de kastenkamer, de werkkamer en een deel van de zolder.
We hebben een grote kast, die van alle gemakken is voorzien, gekocht. (deze wordt over een week of 3 geleverd) Deze kast komt in onze slaapkamer te staan. De kasten (4 stuks) uit de kastenkamer worden verdeeld over de "lege" kamers. Straks bedoeld voor de kinderen. Ook wordt de werkkamer leeggehaald, zodat deze kamer makkelijk kindvriendelijk in te richten is. Na deze handelingen, zijn alle kamers klaar om ingericht te worden. Het daadwerkelijke inrichten doen we pas op het moment als we gebeld gaan worden met een eventueel voorstel. (iedereen alvast bedankt voor het aanbieden van de hulp voor als het nodig is)Je weet tenslotte niet hoe lang het nog kan duren en als je ze nu inricht zouden er tzt andere trends kunnen zijn....
De zolder is een ander verhaal. De zolder wordt direct ingericht als deels werkkamer en deels speelkamer. Hiervoor worden internet, tv-kabel en een telefoonlijn getrokken en er worden enkele extra kindvriendelijke stopcontacten aangelegd, die dus uiteraard kinder-proof zijn....
Met deze veranderingen is ons huis kindvriendelijker gemaakt en klaar om ngericht te worden, zodra daar aanleiding toe is...
We houden jullie op de hoogte,,,
Groeten,
Martijn
Nog even de Hongaarse titels
Marjon is een tijdje terug begonnen met een taalcursus Hongaars voor beginners.
Dit gaat goed. Ik kijk en oefen een beetje mee. En vind het eigenlijk een hele leuke taal.
We hebben niet de illusie dat we de taal vlekkeloos gaan spreken, maar het zou mooi zijn als we een basis hebben waarmee we ons enigzins kunnen redden. Marjon spreekt het beter, dan dat ik dat doe....
Door deze taalcursus van Marjon hebben we besloten om de titels van de berichten zoveel mogelijk naar het Hongaars te gaan vertalen. We zullen in de tekst ook de Nederlandse vertaling terug laten komen. Mochten er taalkundige fouten of onjuistheden in de Hongaarse titels zitten, laat het ons gerust weten. Dan passen we ze aan....
Groeten,
Martijn
dinsdag 28 september 2010
ez egy szórakoztató, de mozgalmas hétvége a számunkra
Het is een leuk, maar druk weekend geweest.... (hongaarse titel = ez egy szórakoztató, de mozgalmas hétvége a számunkra)
Vrijdag begon in Leuven. (België) Waar we naar het ziekenhuis waren geweest voor routine controles bij Marjon. Toen de honden op halen bij de opvang in Weert. Daarna naar de PLUS, kijken of het allemaal lekker en gesmeerd liep. Dat ging prima!
Aansluitend Puck ophalen bij Sietse en Saskia. Het kleinste hondje mag af en toe bij hun slapen. Hier waren we tevens uitgenodigd voor het kinderfeestje van Jaymarillo. Hij werd 2 jaar. Jaymarillo had afgelopen dinsdag, samen met zijn grote broer Barlianto, een avondje bij ons doorgebracht. Dat was erg leuk.
Zaterdag
Vandaag kwamen Bridget en Ryan een weekendje logeren. Bridget (6 jaar) en Ryan (4 jaar en tevens petekindje) kwamen zaterdag naar de winkel. Daar hebben we een boterham gegeten en een snoepzakje gekocht voor in de auto. Want we zouden een lange autorit voor de boeg hebben. We gingen namelijk helemaal naar Groningen. Naar het feest van oma Tineke (oma van Marjon). zij werd 92 jaren oud. De oma van Marjon gaf een feestje in Meppen (Bij Hoogeveen). Daarna zijn we blijven slapen bij de ouders van Marjon.
We waren net een klein kwartier onderweg, toen voor de eerste keer de vraag kwam. "Marjon, Martijn, zijn we er al?"
Nee Bridget we moeten nog wel even...... "Marjon, mag ik DS-en?" "Ja Ryan, dat mag...." "Ik ook?" "ja, jij ook."
Nou, dat DS-en is echt een uitkomst. DS-en is overigens spelen op een Nintendo DS.
Ze zijn zeker een uur onder de pannen geweest met die apparaatjes.
Nadat het DS-en gedaan was, was het tijd voor de wc (logisch toch....)
Dat was mooi, want de honden konden ook direct een plasje doen en een beetje water drinken..... (ja, de honden waren ook mee)
Iedereen weer in de auto en het laatste stuk naar Meppen afleggen.
Hier naar het feestje geweest. Leuk om iedereen weer even gezien te hebben (Was toch al een poosje geleden)
Toen het feest afgelopoen was zijn we naar de ouders van Marjon gegaan, om daar te overnachten. De kinderen waren bij aankomst al in dromenland. We hebben ze rustig in bed gelegd en zijn zelf ook maar lekker "op tijd" naar bed gegaan.
Zondag
...zijn we naar de Hunnebedeen geweest. "Daar kun je lekker op-klimmen" (uitspraak Ryan) Hier hebben de honden lekker kunnen rennen. Daarna hebben we pannenkoeken gegeten en zijn we richting het zuiden vertrokken.
De terugreis verliep eigenlijk ook weer soepel.
We hebben de kinderen thuis, in Lommel, afgezet en zijn doorgereden naar de laatste afspraak van het weekend in Eindhoven.
Dit was een etentje met de ouders van ons andere petekindje, Ferrand!
Emiel en Solange waren/zijn een weekje in Nederland. En dan is het toch wel erg leuk om elkaar even te zien. Daarnaast waren Ferrand (werd 1 jaar) en Emiel afgelopen week jarig geweest, dus dat maakt het extra belangrijk. Zo'n cadeautje met de post is toch een stuk minder leuk dan zelf "live" krijgen. Als het cadeautje al aankomt/zou komen op grote berg (Curacao).
Ook dit was weer gezellig....
Om 23.30 uur thuis in Budel en pffff
ongeveer 1000 km, 7 afspraken, twee feestjes en een slaappartijtje verder konden we ons weekend afsluiten en in bed duiken.....
Kortom het was een leuk, gezellig, maar druk weekend!
Groeten,
Martijn
Vrijdag begon in Leuven. (België) Waar we naar het ziekenhuis waren geweest voor routine controles bij Marjon. Toen de honden op halen bij de opvang in Weert. Daarna naar de PLUS, kijken of het allemaal lekker en gesmeerd liep. Dat ging prima!
Aansluitend Puck ophalen bij Sietse en Saskia. Het kleinste hondje mag af en toe bij hun slapen. Hier waren we tevens uitgenodigd voor het kinderfeestje van Jaymarillo. Hij werd 2 jaar. Jaymarillo had afgelopen dinsdag, samen met zijn grote broer Barlianto, een avondje bij ons doorgebracht. Dat was erg leuk.
Zaterdag
Vandaag kwamen Bridget en Ryan een weekendje logeren. Bridget (6 jaar) en Ryan (4 jaar en tevens petekindje) kwamen zaterdag naar de winkel. Daar hebben we een boterham gegeten en een snoepzakje gekocht voor in de auto. Want we zouden een lange autorit voor de boeg hebben. We gingen namelijk helemaal naar Groningen. Naar het feest van oma Tineke (oma van Marjon). zij werd 92 jaren oud. De oma van Marjon gaf een feestje in Meppen (Bij Hoogeveen). Daarna zijn we blijven slapen bij de ouders van Marjon.
We waren net een klein kwartier onderweg, toen voor de eerste keer de vraag kwam. "Marjon, Martijn, zijn we er al?"
Nee Bridget we moeten nog wel even...... "Marjon, mag ik DS-en?" "Ja Ryan, dat mag...." "Ik ook?" "ja, jij ook."
Nou, dat DS-en is echt een uitkomst. DS-en is overigens spelen op een Nintendo DS.
Ze zijn zeker een uur onder de pannen geweest met die apparaatjes.
Nadat het DS-en gedaan was, was het tijd voor de wc (logisch toch....)
Dat was mooi, want de honden konden ook direct een plasje doen en een beetje water drinken..... (ja, de honden waren ook mee)
Iedereen weer in de auto en het laatste stuk naar Meppen afleggen.
Hier naar het feestje geweest. Leuk om iedereen weer even gezien te hebben (Was toch al een poosje geleden)
Toen het feest afgelopoen was zijn we naar de ouders van Marjon gegaan, om daar te overnachten. De kinderen waren bij aankomst al in dromenland. We hebben ze rustig in bed gelegd en zijn zelf ook maar lekker "op tijd" naar bed gegaan.
Zondag
...zijn we naar de Hunnebedeen geweest. "Daar kun je lekker op-klimmen" (uitspraak Ryan) Hier hebben de honden lekker kunnen rennen. Daarna hebben we pannenkoeken gegeten en zijn we richting het zuiden vertrokken.
De terugreis verliep eigenlijk ook weer soepel.
We hebben de kinderen thuis, in Lommel, afgezet en zijn doorgereden naar de laatste afspraak van het weekend in Eindhoven.
Dit was een etentje met de ouders van ons andere petekindje, Ferrand!
Emiel en Solange waren/zijn een weekje in Nederland. En dan is het toch wel erg leuk om elkaar even te zien. Daarnaast waren Ferrand (werd 1 jaar) en Emiel afgelopen week jarig geweest, dus dat maakt het extra belangrijk. Zo'n cadeautje met de post is toch een stuk minder leuk dan zelf "live" krijgen. Als het cadeautje al aankomt/zou komen op grote berg (Curacao).
Ook dit was weer gezellig....
Om 23.30 uur thuis in Budel en pffff
ongeveer 1000 km, 7 afspraken, twee feestjes en een slaappartijtje verder konden we ons weekend afsluiten en in bed duiken.....
Kortom het was een leuk, gezellig, maar druk weekend!
Groeten,
Martijn
maandag 27 september 2010
Én is jól vagyok!
(kindertehuis Bicske)
Martijn heeft het stokje op onze weblog een beetje overgenomen maar ik vond het hoog tijd om zelf ook weer een stukje te schrijven.
Er is de afgelopen weken heel veel gebeurd in ons leven. Vooral omtrent het thema adoptie.
Als eerste ben ik begonnen met een cursus hongaars. En ik kan zeggen: "Én is jól vagyok" of te wel het gaat heel goed met mij.
Hongarije heeft diepe indruk op me gemaakt. En ik ben heel dankbaar dat wij straks uit dit prachtige land onze kinderen mogen halen. Hongaren zijn een trots en gastvrij volk. Ze hebben als land en cultuur door de jaren heen veel moeten doorstaan, maar kwamen er altijd weer uit en Hongarije leeft als nooit te voren.
Het landschap is groen en glooiend en zover als je kunt kijken zie je velden vol zonnebloemen. Tot aan de horizon is geen huis te zien. De wegen zijn er goed en je zou op het eerste gezicht niet denken dat hier ook een andere kant is. De kant van armoede. Waardoor er meer dan 100 kindertehuizen zijn, vol met kinderen. Deze kinderen zijn de toekomst van Hongarije en daar wordt het land zich langzaam van bewust. De tehuizen in het noorden zijn over het algemeen zeer goed verzorgd. De kinderen krijgen scholing en worden weerbaar gemaakt voor het leven buiten het tehuis. Dit hebben we heel duidelijk in Bicske gezien.
In dit tehuis leven ruim 100 kinderen tussen de 3 en de 24. De oudsten zitten in een begeleid wonen project en werken buiten het tehuis.
De kinderen krijgen scholing, psychologische begeleiding en doen heel veel aan sport en spel, als uitlaatklep. Ze waren dan ook heel blij met de door ons ingezamelde spullen.
Het was ook heel bijzonder om te mogen meemaken hoe Alexandra daar leeft en wat haar bezighoudt. We hebben veel over haar gehoord en dat geeft ook veel inzicht in zaken die we zullen tegenkomen in onze eigen adoptieprocedure.
Ondanks dat Alex uiteindelijk niet is meegegaan naar Budapest, heeft het bezoek aan haar tehuis ons meer gebracht dan we hadden kunnen denken. Het is een hele waardevolle aanvulling op onze adoptieprocedure en het leert je meer dan wat voor VIA-cursus dan ook.
Kortom we hebben genoten van Hongarije. Ik heb alles van het land in me op willen nemen zijn geuren, kleuren en smaken en dat is gelukt. Want denkend aan Hongarije zie ik brede rivieren, traag door oneindig laagland gaan.
Ik proef haar wijnen en gerechten en ruik geuren van landerijen, bloemen en fruit. Hongarije zit een stukje in mij en ik ben er trots op dat wij een stukje Hongaar zullen zijn zodra onze kindjes zijn aangekomen.
Ik kan niet wachten!
Eniko, we denken erg veel aan je...
Wij willen toch even een berichtje plaatsen over/voor/aan Eniko (Enci) Kalo.
Ter opfrissing, dit was het gastkindje dat afgelopen juli in eerste instantie bij ons zou komen logeren. Zij werd een week voor het afreizen naar Nederland ziek en kon zodoende niet bij ons komen.
Wij hebben, de laatste maanden, geprobeerd zoveel mogelijk op de hoogte te blijven van haar situatie. Gaat het goed, weten ze wat het is, kan ze met kerst alsnog komen samen met Alexandra....
Nou hebben we afgelopen week via de stichting vrienden van Hongarije te horen gekregen dat het helemaal niet goed gaat met Enci. Ze weten nog steeds niet wat het is. Het is dusdanig ernstig dat ze vanaf begin juli in het ziekenhuis ligt, vanaf dat moment aan de zonde-voeding is en voor 95% in coma gehouden wordt, omdat het zelf allemaal niet zo goed gaat.
Ze zijn continue met haar bezig, maar kunnen niet achterhalen wat ze precies heeft....
Toen we het bericht kregen waren we uiteraard erg geschokt. We wisten dat er nog wel enkele probleempjes waren, maar dat het zo slecht ging hadden we niet verwacht.
Omdat het nog niet helemaal goed ging met Enci, hadden wij besloten om elke week een kaartje naar haar te sturen om haar een hart onder de riem te steken. Dat is toch het minste wat we kunnen doen voor haar....
Dat kaartje sturen we dus ook op (tijdens onze vakantie wat vaker dan 1 keer per week). We waren er alleen een beetje bang voor dat ze de post misschien niet of veel te laat zou ontvangen. Wie moet er immers haar dat kaartje geven in het ziekenhuis (op 50 km afstand van haar broertjes en zusjes in het kindertehuis). In tussen weten we dat de kaartjes aankomen....
Nu kregen we dus via de stichting te horen hoe het met Enci gaat. De directeur, die de uitslagen en toestand van Enci had beschreven, wilde ons bedanken voor de kaartjes die we aan Enci sturen. Hij vindt het zo'n mooie gedachten, dat wij aan haar denken, terwijl we haar niet een in levende lijven hebben gezien. Nu komt hij binnenkort, met enkele andere directeuren van kindertehuizen uit Hongarije, naar Nederland. Hij heeft gevraagd of we met hem af willen spreken om met ons nader kennis te maken en de situatie verder uit te leggen.
Dit willen we graag. We zijn erg benieuwd...
Als laatste willen we nogmaals stilstaan bij de onzekere gesteldheid van en rondom Enci.
Enci,
We weten dat je momenteel knokt voor je welzijn en misschien wel voor je leven. Wij hopen dat ze spoedig achterhalen wat er mis is met je en dat ze het dan ook snel op kunnen lossen, zodat je weer vrolijk en vrij in deze wereld kunt rond lopen. Verder zijn we blij om te horen dat je broers en zusjes je geregeld mogen komen opzoeken in het ziekenhuis.
Wij denken erg vaak aan je en wensen je alle sterkte en kracht toe, die je nodig zult hebben....
HEEL VEEL STERKTE EN KRACHT GEWENST!!!
Ter opfrissing, dit was het gastkindje dat afgelopen juli in eerste instantie bij ons zou komen logeren. Zij werd een week voor het afreizen naar Nederland ziek en kon zodoende niet bij ons komen.
Wij hebben, de laatste maanden, geprobeerd zoveel mogelijk op de hoogte te blijven van haar situatie. Gaat het goed, weten ze wat het is, kan ze met kerst alsnog komen samen met Alexandra....
Nou hebben we afgelopen week via de stichting vrienden van Hongarije te horen gekregen dat het helemaal niet goed gaat met Enci. Ze weten nog steeds niet wat het is. Het is dusdanig ernstig dat ze vanaf begin juli in het ziekenhuis ligt, vanaf dat moment aan de zonde-voeding is en voor 95% in coma gehouden wordt, omdat het zelf allemaal niet zo goed gaat.
Ze zijn continue met haar bezig, maar kunnen niet achterhalen wat ze precies heeft....
Toen we het bericht kregen waren we uiteraard erg geschokt. We wisten dat er nog wel enkele probleempjes waren, maar dat het zo slecht ging hadden we niet verwacht.
Omdat het nog niet helemaal goed ging met Enci, hadden wij besloten om elke week een kaartje naar haar te sturen om haar een hart onder de riem te steken. Dat is toch het minste wat we kunnen doen voor haar....
Dat kaartje sturen we dus ook op (tijdens onze vakantie wat vaker dan 1 keer per week). We waren er alleen een beetje bang voor dat ze de post misschien niet of veel te laat zou ontvangen. Wie moet er immers haar dat kaartje geven in het ziekenhuis (op 50 km afstand van haar broertjes en zusjes in het kindertehuis). In tussen weten we dat de kaartjes aankomen....
Nu kregen we dus via de stichting te horen hoe het met Enci gaat. De directeur, die de uitslagen en toestand van Enci had beschreven, wilde ons bedanken voor de kaartjes die we aan Enci sturen. Hij vindt het zo'n mooie gedachten, dat wij aan haar denken, terwijl we haar niet een in levende lijven hebben gezien. Nu komt hij binnenkort, met enkele andere directeuren van kindertehuizen uit Hongarije, naar Nederland. Hij heeft gevraagd of we met hem af willen spreken om met ons nader kennis te maken en de situatie verder uit te leggen.
Dit willen we graag. We zijn erg benieuwd...
Als laatste willen we nogmaals stilstaan bij de onzekere gesteldheid van en rondom Enci.
Enci,
We weten dat je momenteel knokt voor je welzijn en misschien wel voor je leven. Wij hopen dat ze spoedig achterhalen wat er mis is met je en dat ze het dan ook snel op kunnen lossen, zodat je weer vrolijk en vrij in deze wereld kunt rond lopen. Verder zijn we blij om te horen dat je broers en zusjes je geregeld mogen komen opzoeken in het ziekenhuis.
Wij denken erg vaak aan je en wensen je alle sterkte en kracht toe, die je nodig zult hebben....
HEEL VEEL STERKTE EN KRACHT GEWENST!!!
maandag 20 september 2010
Dossier onderweg naar Hongarije
Tijdens onze vakantie kregen we, per mail van de NAS, te horen dat ons rapport onderweg is naar Hongarije.
Joepie!
De contactpersoon voor de stichting is afgelopen week vertrokken naar Hongarije om ons rapport aan te gaan bieden bij de centrale autoriteiten aldaar.
Naar wij hebben begrepen gaat de contactpersoon er zelf langs en gaat ons "voorstellen". Dit houdt in dat ons dossier wordt besproken en hopelijk hierdoor meer (of sneller) aandacht krijgt bij de organisatie in Hongarije, die over adoptie gaat. De centrale autoriteiten moeten waarschijnlijk uit vele dossiers, van mogelijke adoptief ouders, een keuze maken...
Het persoonlijk "voorstellen" schijnt uniek te zijn. Meestal doen landen de dossiers per express-post versturen. Dit gaat in Nederland ook, bij meerdere organisaties of naar bepaalde landen toe, op deze wijze.
De NAS heeft een contactpersoon die vloeiend Hongaars en Nederlands spreekt en gaat het dossier dus toelichten. De cntactpersoon is een geroutineerd persoon, die hier veel ervaring mee heeft, heeft de NAS ons verteld.
We hopen (en hebben er vertrouwen in) uiteraard dat dit een positief effect zal hebben op het bemiddelen van/voor ons.
In ieder geval zijn we (met ons dossier) nu op weg naar de plaats van bestemming en kunnen we echt niets meer doen om het proces te helpen. Onze bemiddeling is vanaf het moment van dossier overdracht in handen van de Hongaarse autoriteiten.
Laat ze ons dossier alsjeblieft interessant vinden voor een spoedige bemiddeling...
De officiele datum van overdracht wordt ons nog doorgegeven door de NAS.
Tot zover een update...
Groeten,
Martijn
Joepie!
De contactpersoon voor de stichting is afgelopen week vertrokken naar Hongarije om ons rapport aan te gaan bieden bij de centrale autoriteiten aldaar.
Naar wij hebben begrepen gaat de contactpersoon er zelf langs en gaat ons "voorstellen". Dit houdt in dat ons dossier wordt besproken en hopelijk hierdoor meer (of sneller) aandacht krijgt bij de organisatie in Hongarije, die over adoptie gaat. De centrale autoriteiten moeten waarschijnlijk uit vele dossiers, van mogelijke adoptief ouders, een keuze maken...
Het persoonlijk "voorstellen" schijnt uniek te zijn. Meestal doen landen de dossiers per express-post versturen. Dit gaat in Nederland ook, bij meerdere organisaties of naar bepaalde landen toe, op deze wijze.
De NAS heeft een contactpersoon die vloeiend Hongaars en Nederlands spreekt en gaat het dossier dus toelichten. De cntactpersoon is een geroutineerd persoon, die hier veel ervaring mee heeft, heeft de NAS ons verteld.
We hopen (en hebben er vertrouwen in) uiteraard dat dit een positief effect zal hebben op het bemiddelen van/voor ons.
In ieder geval zijn we (met ons dossier) nu op weg naar de plaats van bestemming en kunnen we echt niets meer doen om het proces te helpen. Onze bemiddeling is vanaf het moment van dossier overdracht in handen van de Hongaarse autoriteiten.
Laat ze ons dossier alsjeblieft interessant vinden voor een spoedige bemiddeling...
De officiele datum van overdracht wordt ons nog doorgegeven door de NAS.
Tot zover een update...
Groeten,
Martijn
zondag 19 september 2010
Back home
Na een terugreis verdeeld over 2 dagen, zijn we vanavond weer thuis gekomen van onze vakantie. Het was een erg leuke vakantie.
We hebben veel gezien en gedaan van mooie steden bezoeken(Wenen, Budapest, Eger, Bratislava en Nurnberg) tot emotionele ontmoetingen/momenten (zoals eerder beschreven)
We hebben na Bickse (zie vorige bericht) in Boedapest een super leuke tijd gehad. Het was echt geweldig! Van een optreden op de lokale Boedapestse tv, tijdens het jaarlijkse wijnfestival tot een geweldig hotel en alles wat er daar gebeurd is. Die stad is zo mooi, gezellig en voor ons een openbaring. Ik wil deze stad aan iedereen aanraden....
Zondagmiddag naar Eger (de wijnstreek van Hongarije) gereden. Hier zijn we 5 dagen geweest. Het weer was lekker, het sauna complex was relaxed, het eten in het hotel was iets minder, maar de omgeving (de bukk-vallei, onze lieve vrouwen vallei, Eger centrum) was daar in tegen weer schitterend...
Ook hier hebben we ons wederom weer goed vermaakt.
Op donderdag zijn we naar Bratislava gegaan. Een klein stadje, maar zo mooi en egzellig. Ook dit was weer een aanrader voor iedereen...
Leuke centrum, modieus en echt een "West-Europese" stad. (Ze hebben zelfs de Euro...hihi)
Zaterdag zijn we naar Nurnberg gereden. Dit was eigenlijk een tussenstop, maar ook hier waren we weer verrast door de mooie gebouwen en ambiance (ambiance, ambiance in het kot...)
Ook nog even de speciale groeten voor Jochen. Het was leuk om je te leren kennen en veel succes met je zaken in Zwitserland! (Nog zat geworden of een mooie dame aan de haak geslagen?)
En zondag zijn we na de middag in de auto gestapt richting ons huis en om half 6 waren we veilig thuis.
Ook dat geeft weer een fijn gevoel.
Een vervelend en enigzins schokkend bericht tijdens onze vakantie:
* Met Eniko (ons eerste gastkindje) gaat het erg slecht. Ze ligt nog altijd in het ziekenhuis van Debrecen;
Nog even een paar leuke kanttekeningen om af te sluiten:
* We zijn afgelopen donderdag nog even in Bicske geweest en hebben daar een tas met gebakjes afgegeven voor de afdeling van Alexandra;
* Misschien hebben we binnenkort nog wel een ander, onverwacht nieuwtje te melden over ons gestkindjes-project...
* Ons dossier is sinds afgelopen woensdag op weg naar Hongarije en wordt spoedig afgegeven aan de Centrale autoriteiten in Hongarije. We krijgen nog te horen wanneer precies....
We hebben weer een super vakantie gehad en Hongarije (om de eerste ontdekkingen over het land te doen) waar we voor gingen hebben interesante ideeën, gedachten, ontmoetingen en belevenissen opgeleverd. Weer een goed punt voor onze adoptie aspiraties...
Groeten,
Martijn
We hebben veel gezien en gedaan van mooie steden bezoeken(Wenen, Budapest, Eger, Bratislava en Nurnberg) tot emotionele ontmoetingen/momenten (zoals eerder beschreven)
We hebben na Bickse (zie vorige bericht) in Boedapest een super leuke tijd gehad. Het was echt geweldig! Van een optreden op de lokale Boedapestse tv, tijdens het jaarlijkse wijnfestival tot een geweldig hotel en alles wat er daar gebeurd is. Die stad is zo mooi, gezellig en voor ons een openbaring. Ik wil deze stad aan iedereen aanraden....
Zondagmiddag naar Eger (de wijnstreek van Hongarije) gereden. Hier zijn we 5 dagen geweest. Het weer was lekker, het sauna complex was relaxed, het eten in het hotel was iets minder, maar de omgeving (de bukk-vallei, onze lieve vrouwen vallei, Eger centrum) was daar in tegen weer schitterend...
Ook hier hebben we ons wederom weer goed vermaakt.
Op donderdag zijn we naar Bratislava gegaan. Een klein stadje, maar zo mooi en egzellig. Ook dit was weer een aanrader voor iedereen...
Leuke centrum, modieus en echt een "West-Europese" stad. (Ze hebben zelfs de Euro...hihi)
Zaterdag zijn we naar Nurnberg gereden. Dit was eigenlijk een tussenstop, maar ook hier waren we weer verrast door de mooie gebouwen en ambiance (ambiance, ambiance in het kot...)
Ook nog even de speciale groeten voor Jochen. Het was leuk om je te leren kennen en veel succes met je zaken in Zwitserland! (Nog zat geworden of een mooie dame aan de haak geslagen?)
En zondag zijn we na de middag in de auto gestapt richting ons huis en om half 6 waren we veilig thuis.
Ook dat geeft weer een fijn gevoel.
Een vervelend en enigzins schokkend bericht tijdens onze vakantie:
* Met Eniko (ons eerste gastkindje) gaat het erg slecht. Ze ligt nog altijd in het ziekenhuis van Debrecen;
Nog even een paar leuke kanttekeningen om af te sluiten:
* We zijn afgelopen donderdag nog even in Bicske geweest en hebben daar een tas met gebakjes afgegeven voor de afdeling van Alexandra;
* Misschien hebben we binnenkort nog wel een ander, onverwacht nieuwtje te melden over ons gestkindjes-project...
* Ons dossier is sinds afgelopen woensdag op weg naar Hongarije en wordt spoedig afgegeven aan de Centrale autoriteiten in Hongarije. We krijgen nog te horen wanneer precies....
We hebben weer een super vakantie gehad en Hongarije (om de eerste ontdekkingen over het land te doen) waar we voor gingen hebben interesante ideeën, gedachten, ontmoetingen en belevenissen opgeleverd. Weer een goed punt voor onze adoptie aspiraties...
Groeten,
Martijn