Na 5 dagen fikse griep (boven de 40 graden koorts), ben ik er weer. En gelukkig maar want met zo'n tiener gastdochter in huis is het veel te leuk om ziek te zijn.
Krisztina is, zoals Martijn al schreef, zaterdag aangekomen. Haar roepnaam is Kriszta, dus vanaf nu zal ik haar zo ook noemen in mijn stukjes.
Kriszta is een goedlachse meid.
Afgelopen zaterdag (toen ik dus gloeiend als een kooltje en verpakt als een paling toch naar Zwolle was afgereisd) werden we zeer warm door haar begroet met een dikke knuffel en een gulle lach. Ze is zoals ze schrijft open, rechtdoorzee en grappig. Het is heerlijk om haar om je heen te hebben.
Ik ben dan ook blij dat ik bij dit ontvangst aanwezig was.
Na een terugrit van 2 uur. Hebben we Kriszta het huis laten zien en haar kamer. Ze heeft haar koffer uitgepakt en is vervolgens haar bed ingedoken voor een uurtje of 2. Toen kwam Martijn thuis met de honden en frietjes.
Na een gezellige avond zijn we allemaal vroeg ons bed ingedoken (Ik lag er al in).
Zondag zijn Martijn en Kriszta samen op pad geweest voor een kerstboom. Dat werd haast een levenswerk, want nergens meer een boompje te vinden voor ons. Of de bomen waren op, of de winkel was dicht. In een enkel geval was er gewoon helemaal geen winkel.
'
Toen Martijn mij over hun teleurstellende zoektocht vertelde zei ik eerst nog dat we maandag wel verder zouden kijken. Kriszta en hij zouden immers naar het voetbal (PSV) en die wedstrijd, als enige niet afgelast, begon over een half uur. Daarom in volle vaart naar het Philipsstadion. Als ze mazzel hadden konden ze nog net voor het begin binnen zijn. Maar aangekomen bedenkt Martijn dat de seizoenskaarten nog thuis op het dressoir liggen. Daarom gaat de zoektocht naar een kerstboom door in Eindhoven.
En wonder boven wonder, hij wordt gevonden! Een prachtig Nord-man boompje van ca 1,50. Voor een schappelijke prijs. Die gaat mee. De boom heeft een lekker dik buikje. Daar houdt Marjon van legt Martijn aan Kriszta uit.
Daarna gaat het stel naar de markt in Eindhoven, maar mede door serious request is het zo druk, dat ik vanuit mijn bed meer Eindhoven heb gezien dan hun beiden.
Op tv wordt alles namelijk uitgezonden over het glazen huis en ik vind het leuk dit een beetje te volgen nu het zo dichtbij is.
Als afsluiting zijn ze samen naar de verjaardag van Kevin geweest. Naar begreep was het erg gezellig. Kriszta vond het wel spannend, dacht Martijn. Ze was rustig.
Toen ze 's avonds thuis kwamen voelde ik me een stuk beter en uitgerust. Ik had lekker pasta gemaakt en na het eten hebben we een spelletje Wobble gedaan. Het is net nieuw en erg geinig en verslavend. Vooral als je het begint te snappen, qua tactiek.
Bij dit spel draait het erom de bal in het gaatje te krijgen door schijven op het wiebbelende speelbord te plaatsen en dat is nog niet zo makkelijk.
Inmiddels is Kriszta er behoorlijk goed in en heeft ze me vanavond ingemaakt met 3-2.
Maar daar ging nog wel wat aan vooraf. Vanmiddag heeft onze gastdochter in PLUS kleding en al, in de winkel meegeholpen. Daarna ben ik met haar naar het dorp geweest en zijn we boodschappen gaan doen. Thuis gegeten en you tube filpjes gekeken. Ze hebben in Hongarije ook een X-factor.
Krista heeft er uitgebreid over verteld. Daarna heeft ze ook met de tolk gekletst en ze heeft verteld dat ze het hier heel erg leuk vond en dat er veel grapjes werden uitgehaald. De tolk hoefde wat haar betreft niet meer te bellen. Ik heb met de tolk afgesproken dat ik haar bel als er iets is.
Toen ondekte Kriszta MSN, chat of iets in die sfeer en voor ik het wist zat ze met meerdere meiden tegelijk te chatten. Ik ben toen maar even tv gaan kijken. Toen ik weer naar haar toeliep zag ik dat de profielfoto wel heel erg sprekend was. Sterker nog toen ik dichterbij kwam verscheen ik zelf ook op de profielfoto. Zat ze te chatten met live video. Zit er een webcam op deze laptop dacht ik nog, maar het schijnt. En zij heeft hem na een dag al ontdekt.
Maar nu komt mijn tienergastdochterdilemma (mooi woord voor galgje:-)
Wil ik wel dat mijn hele woonkamer, inclusief honden en mijzelf zomaar het web over gaan. Weet jij veel wie er mee kijken.
Maar ja, je wilt ook niet als een suffe muts overkomen op je gastkind en laat het daarom maar ff gaan. Op een gegeven moment was ik dat gechat wel beu en stelde voor de honden uit te laten. Maar alles moest wijken voor dat chatverhaal.
Daarom ben ik alleen de honden uit gaan laten. Kriszta alleen achterlatend in ons huis. Overdenkend hoe ik het aan zou pakken en dit bespreekbaar zou maken. Dat ze niet avonden lang tot diep in de nacht kan gaan chatten. In mijn hoofd zag ik het al voor me. Hongaars gastkind computer verslaafd terug van tripje.
Gewoon zeggen bedacht ik me. Via de vertaalmachine dan he!
Thuisgekomen plof ik op de bank en zeg: "Zullen we wat doen". Reactie huh, ze komt met de computer aangelopen, klikt de vertaalsite aan en vraagt het me in te tikken. "Ben je niet aan het chatten?"
Nee daar was ze wel klaar mee. Of we een spelletje Wobble zullen doen?
Zo werkt dat dus met tienergastdochterdilemma's die lossen zich vanzelf op.
Wat een heerlijk vooruitzicht!